Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan. Ook de ambities groeien: er bestaan plannen voor bemande missies naar Mars en verder.
In 1969 liepen de eerste astronauten op de maan: Neil Armstrong en Buzz Aldrin. In totaal zijn er twaalf mensen op de maan geweest, en ze zijn allemaal weer veilig teruggekomen.
Het punt is dat het nog steeds heel moeilijk is om op de maan te landen omdat er geen atmosfeer is (geen wrijving die je afremt) en tijdens de landing moeten ze de beste plek kiezen om te landen (geen grote rotsen, wilde hellingen, etc.). Het zal binnenkort "veel makkelijker" worden met technologie zoals LRA (Laser Retroreflector Array).
Maar waarom vliegt de mens opnieuw naar de maan? Het gaat onder andere om internationale samenwerking en nationaal aanzien. Voor de VS is het Artemis-programma een manier om zichzelf in de ruimte steviger dan ooit op de kaart te zetten, zeker nu China en Rusland maanmissies uitwerken.
De meeste astronauten zijn mannen. Ook heeft er nog nooit een vrouw op de maan gestaan. In 1963 wordt de eerste vrouw de ruimte in geschoten: de Russische Valentina Teresjkova.
Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan. Ook de ambities groeien: er bestaan plannen voor bemande missies naar Mars en verder.
' De Amerikaanse astronaut Neil Armstrong sprak deze iconische woorden toen hij in 1969 als eerste mens voet zette op de maan. Inmiddels zijn we vele jaren verder en zijn er twaalf mannen op de maan geweest. Hoe kwam de eerste maanlanding in 1969 tot stand? Hoe werkt een reis naar de maan?
Tijdens de Koude Oorlog was de Sovjet-Unie het eerste land dat erin slaagde om zacht op de maan te landen. Dat lukte met de missie Luna-9 in 1966. In 1976 bezocht de Sovjet-Unie de maan voor het laatst. Als onafhankelijk land is Rusland er nog nooit geweest.
“De reden is dat de ruimte – NASA's favoriete plek – een verre, vijandige en levenloze plek is. Het onderzoek ernaar levert weinig grote ontdekkingen en een overdaad aan gehypede claims op,” schreef socioloog Amitai Etzioni over de ongelijkheid in Issues in Science and Technology.
Al sinds de jaren 50 zijn er plannen gemaakt voor mogelijke missies, die meestal 10 tot 30 jaar in de toekomst zouden moeten plaatsvinden, maar tot op heden is er nog nooit een bemande ruimtereis naar Mars ondernomen.
Wetenschappers vermoeden dat als 2024 YR4 de maan raakt, er wat puin van de buur van de aarde terug op de planeet kan regenen. "Er is een mogelijkheid dat dit wat materiaal terug zou werpen dat de aarde zou kunnen raken, maar ik betwijfel ten zeerste of het een grote bedreiging zou vormen," vertelde Dr. Rankin aan New Scientist.
De Aarde zal de Maan niet verliezen, althans niet door getijdewerking.
Kosten: Een bemande missie naar Mars zou erg duur zijn , zowel om de astronauten en hun apparatuur van de aarde te halen als om voor ze te zorgen terwijl ze naar Mars reizen en terug. DS1 is onderdeel van het New Millennium Program dat is ontworpen om goedkope onbemande missies de ruimte in te sturen.
Een retourtje maan kost voor iemand van 100 kilo ongeveer 3,6 miljoen euro. Een retourtje maan is alleen niet goedkoop. "Je betaalt voor elke kilo die vanuit de aarde gelanceerd wordt ongeveer 36.000 euro. Weeg je 100 kilo, dan betaal je dus ongeveer 3,6 miljoen euro."
In al die jaren zijn er 58 vrouwen naar de ruimte gestuurd en een groot aantal van hen is meerdere keren geweest.
Als de zon op de maan schijnt kan het er boven de 100 °C zijn, maar als de zon onder is dan kan het juist -200 °C worden.
Volgens oceanografen is maar 5% van de oceanen verkend. In totaal omvatten de oceanen ongeveer 1,3 miljard kubieke kilometer en hebben ze een gemiddelde diepte van 3688 meter. In verschillende perioden in het verleden waren alle continenten met elkaar verbonden.
De National Aeronautics and Space Administration (NASA) begon in 1958 met het onderzoeken van de diepzee, maar stopte in 1978 of 2014 met het onderzoeken van oceanen vanwege een onbekende, mysterieuze ontdekking.
De NASA heeft fosfor gevonden in de oceaan van Enceladus, een maan van Saturnus. Fosfor is het zeldzaamste element dat nodig is voor leven. Zes elementen zijn essentieel voor het leven zoals wij dat kennen: koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, fosfor en zwavel.
Maar het grootste probleem is de veiligheid. De NASA stelt zichzelf heel hoge veiligheidseisen." Tot en met 1972 waren die eisen een stuk minder streng. Eigenlijk ging het met Armstrong in 1969 maar net goed.
Dit werd gevolgd door Apollo 7, 8, 9 en 10 bemande vluchten die bewezen dat de capsule, LEM en de vlucht van en naar de maan en de baan om de maan allemaal werkten zoals gepland. Helemaal niet. We landden twee astronauten in 1969. De Russen hebben geen bemande voertuigen geland.
Het was de eerste keer dat de Chinezen op de Maan landden en tevens de eerste keer in 37 jaar dat een ruimtevaartuig een zachte landing op de Maan maakte. De geplande landingsplaats was Sinus Iridum, een met lava gevulde krater met een diameter van 249 km. De landing vond uiteindelijk plaats op Mare Imbrium.
NASA zegt dat je voor een enkeltje Mars zo'n 8 of 9 maanden moet uittrekken. Ter vergelijking: de reis naar de maan voor de eerste maanlanding duurde maar 4 dagen.
Die vlag kunnen we vanaf de Aarde niet waarnemen, maar in theorie de maanlanders zelf wel. Natuurlijk gaat geen serieuze wetenschapper daar de kostbare waarnemingstijd van de grote telescopen op Aarde aan verknoeien (als de zeer gevoelige camera's al tegen zoveel licht zouden kunnen).
Op de maan is geen wind. Wind is namelijk verplaatsing van lucht en er is helemaal geen lucht op de maan! Het kan daar dus nooit waaien.