Om kleding te maken zijn fossiele brandstoffen nodig. Synthetische kledingvezels worden bijvoorbeeld gemaakt uit aardolie. Ook kunstmest – vaak gebruikt bij de teelt van niet-biologische gewassen– wordt vaak geproduceerd uit fossiele grondstoffen. Bovendien wordt energie nog vaak opgewekt uit fossiele brandstoffen.
De kledingindustrie, ook wel mode-industrie genoemd, is de op één na meest vervuilende industrie ter wereld. Er zijn veel uitdagingen. Overproductie, afval, (kinder)arbeidsomstandigheden, grondstoffen, chemicaliën, watergebruik, toeleveringsketens om er een paar te noemen.
De energie die in fabrieken van de producerende landen gebruikt wordt is vaak afkomstig van steenkool. Goedkoop, maar er komen veel schadelijke stoffen bij vrij. Volgens de statistieken van Milieu Centraal is kledij goed voor een uitstoot van 5,3% CO2.
De totale industrie draagt bij aan zo'n 32% van de totale uitstoot van de broeikassen. Eén van deze vervuilers is de chemische industrie. De chemicaliën die voor deze vervuiling zorgen worden gebruikt in producten als plastic en kunstmest.
De kledingindustrie is de op één na vervuilendste industrie die er is. Van verf in het water tot meren die verdwijnen en van kinderarbeid tot greenwashing. Maar in de industrie waar profit al jaren domineert, is er steeds meer aandacht voor people and planet. “Sommige producenten zijn serieus bezig met duurzaamheid.
Het verwerken van de materialen in de fabriek is ook vervuilend, want verven gebeurt met schadelijke verfstoffen en het water wordt nog al te vaak ongefilterd terug in een rivier gegooid. Daarbij komt dan nog het vervoeren van de materialen én van het eindproduct, over de hele wereld.
Alleen al het maken van een enkele spijkerbroek produceert zo'n 33.4 kg aan CO2. De voetafdruk van een standard paar sneakers levert al gauw 14 kg CO2 op, terwijl een volledig katoenen t-shirt ook al zo'n 15 kg CO2 produceert. In totaal kost een simpel driedelig outfit al 62.4kg aan CO2.
De verbranding van olie en aardgas stoot het meeste CO2 uit, terwijl planten en oceanen de balans enigszins herstellen door kooldioxide op te nemen. De verbranding van olie en aardgas stoot het meeste CO2 uit, terwijl planten en oceanen de balans enigszins herstellen door kooldioxide op te nemen.
Vandaag is China 's werelds grootste uitstoter van CO2. In 2013 stuurt China een duizelingwekkende 9.997 miljoen ton CO2 in de atmosfeer, evenveel als de VS, India en Rusland samen.
Kijkend naar CO2-uitstoot van de industrie, dan wordt meer dan 40% veroorzaakt door de chemische industrie. Deze broeikasgasuitstoot wordt voornamelijk veroorzaakt bij de vier grootste raffinaderijen van Nederland: Chemelot Site Permit, Dow Benelux, Yara Sluiskil en Shell Nederland Chemie.
Voor een kilo katoen is ongeveer 10.000 liter water nodig. Dat betekent dat voor een t-shirt 2500 liter water nodig is, en meer dan 7000 liter voor een spijkerbroek. Dat zijn hoeveelheden waar je toch wel even van staat te kijken. Het water voor alle velden vol katoen komt uit rivieren, meren en waterreservoirs.
Wat duurzame stoffen betreft, is lyocell – ook wel bekend als Tencel – de absolute top. Naast dat het goed scoort qua duurzaamheid, heeft het ook nog eens hele fijne eigenschappen: het is zacht, zo sterk als polyester en neemt vocht beter op dan katoen. Daarnaast houdt het je net als wol lekker warm.
Inzameling van textielafval
In 2019 is 554 kiloton textiel als afval weggegooid of als tweedehandsartikel geëxporteerd. In 2019 werd via de gemeenten 86 kiloton textiel gescheiden ingezameld. Daarnaast werd 174 kiloton textiel via het restafval weggegooid.
Cijfers. De veeteelt is wereldwijd verantwoordelijk voor ongeveer 14,5% van de broeikasgasemissies en 70% van het agrarische landgebruik. De productie van veevoer is wereldwijd verantwoordelijk voor rond de 41% van het agrarische watergebruik. Mannen produceren zo'n 5,8 kg CO2-uitstoot en vrouwen zo'n 4,3 kg.
Ongeveer 20% van de wereldwijde vervuiling van schoon water wordt veroorzaakt door de verf en appreteermiddelen die de textielindustrie gebruikt. Het wassen van synthetische weefsels doet naar schatting een half miljoen ton microvezels per jaar in het zeewater belanden.
Industrie. Bij de industrie is vooral de uitstoot van methaan, lachgas en fluorhoudende gassen flink afgenomen. In 2020 was de uitstoot van deze niet- CO2-broeikasgassen 26 megaton CO2-equivalent lager dan in 1990.
De meest vervuilende industrieën, gemeten naar de impact op klimaatverandering, zijn de chemische en petrochemische industrie, ijzer en staal, cement, pulp en papier, en aluminium.
In de top-100 van bedrijven die de meeste stikstof uitstoten staat Tata Steel in IJmuiden (foto) op de eerste plaats en Schiphol op plaats 2, gevolgd door chemische bedrijven als Dow en Shell en bedrijvencomplex Chemelot (Geleen). In de top-100 van ammoniakuitstoters staat Rockwool in Roermond op 1.
Tata Steel en Schiphol grootste uitstoters van stikstofoxiden in Nederland. Staalconcern Tata Steel is de grootste uitstoter van stikstofoxiden in Nederland, gevolgd door luchthaven Schiphol.
Vlees is verantwoordelijk voor 40 procent van broeikasgassen die vrijkomen bij productie van het voedsel van de gemiddelde Nederlander. Vlees heeft zo'n grote klimaatimpact omdat voor de productie van 1 kilo vlees gemiddeld 5 kilo plantaardig voer nodig is. Minder vlees eten is dus goed voor het klimaat.
Kleding en schoenen die je zelf niet meer draagt, kun je inleveren in een textielbak of kledingzak. Ook versleten en gescheurde stoffen mogen in de textielbak. De kringloopwinkel of tweedehandszaak is blij met kleding, schoenen en accessoires die nog goed zijn.
Maak kennis met dry denims en andere watervriendelijke kleding. De modewereld is gek op water. Om textielvezels te maken zijn namelijk grote hoeveelheden water nodig. Daarnaast gaat er veel water om in fabrieken die de garens verwerken tot stoffen en kledingstukken.
De impact op het milieu
Alleen al in Nederland zorgt de verbranding van kleding voor zo'n 75.000 tot 150.000 kilo CO2-uitstoot per jaar (als energiewinning wordt meegerekend!). Daarbij opgeteld heeft het produceren van kleding óók een grote impact op het milieu.