Ei met groenblauwe waas Soms verschijnt er een groenblauwe kleur rondom de eierdooier wanneer een ei te lang heeft gekookt. Dit is een manifestatie van de zwavel- en ijzerhoudende bestanddelen van het ei of een grote hoeveelheid ijzer in het kookwater.
Als het eiwit warmer wordt dan 70 graden Celsius, vormt de zwavel in het eiwit waterstofsulfide. Zodra deze stof in contact komt met het ijzer in de dooier ontstaat er ijzersulfide: een stof die voor blauwgroene kleur om je eigeel zorgt.
A: De groene ring rond de dooier van een hardgekookt ei ontstaat doordat waterstof in het eiwit zich verbindt met zwavel in de dooier . De oorzaak is meestal gerelateerd aan het te hard koken van de eieren gedurende te lange tijd. De groene ring kan ook veroorzaakt worden door een hoge hoeveelheid ijzer in het kookwater.
De groene ring is ongevaarlijk en ontstaat wanneer eieren te lang of op een te hoge temperatuur zijn gekookt. De American Egg Board raadt aan om eieren in heet, niet kokend, water te koken en ze daarna direct af te laten koelen om de groene ring te minimaliseren.
Misverstand 3: “De kleur van het eigeel zegt iets over de kwaliteit en voedingswaarde” De kleur van het eigeel kan variëren van lichtgeel tot donkeroranje. Dat zegt niets over de kwaliteit of voedingswaarde van het ei, wel over wat de kippen te eten kregen.
In de lente, wanneer het gras gedijt, hebben eieren over het algemeen donkerdere dooiers, variërend van lichtoranje tot donkerder amber . Als het warm is in de zomer, wordt het gras droog en hebben de vogels meer stress in de hitte, dus de dooiers zijn meestal zachtgeel.
Ei met groenblauwe waas
Soms verschijnt er een groenblauwe kleur rondom de eierdooier wanneer een ei te lang heeft gekookt. Dit is een manifestatie van de zwavel- en ijzerhoudende bestanddelen van het ei of een grote hoeveelheid ijzer in het kookwater.
Ze zien er misschien onaantrekkelijk uit, maar ja. Hoewel groene hardgekookte eierdooiers er misschien niet zo aantrekkelijk uitzien en een beetje een krijtachtige textuur hebben, zijn ze veilig om te eten .
Het betekent eigenlijk alleen dat het ei te gaar is gekookt. Hoewel het er zeker lelijk uitziet, is het niet gevaarlijk. Als de dooier of het eiwit echter donkerbruine, zwarte of groene vlekken heeft, kan dit een teken zijn dat ze in contact zijn gekomen met een soort bacterie zoals salmonella .
Als je eieren te lang laat koken, dan ontstaat er rond de eidooier een blauwgroene ring. Dit komt door een reactie van ijzer uit de eidooier en zwavel uit het eiwit. Dit is niet schadelijk. Je kunt het ei dus gewoon eten.
Groene eieren zijn moeilijk te vinden, maar het goede nieuws is dat ze hetzelfde zijn als witte, bruine of zelfs blauwe eieren .
Bewaar gekookte eieren dus altijd in de koelkast en consumeer ze binnen een week. Als je twijfelt of je ei nog goed is, snijd het dan open en controleer de kleur en geur. Als de dooier grijs of groenachtig is of het ei een vreemde geur heeft, is het beter om het weg te gooien en het zekere voor het onzekere te nemen.
De kleur wordt veroorzaakt door de combinatie van blauw pigment (biliverdine) aan de binnenkant van de schaal en bruin pigment (porfyrine) aan de buitenkant. Dit proces is vergelijkbaar met hoe bruine en blauwe eieren worden gevormd, maar met een unieke twist die resulteert in de groene tint.
Breng de eieren met een deksel op de pan aan de kook. Als het water met de eieren kookt draai je de warmtebron lager, anders kunnen de eieren stukkoken. Reken voor een hardgekookt ei op 10 minuten. Reken voor een half zacht gekookt ei op 8-9 minuten.
Karen Blakeslee, voedingswetenschapper aan de Kansas State University, zei dat het goed koken van eieren de sleutel is tot het voorkomen van door voedsel overgedragen ziekten. " Onvoldoende gekookte hardgekookte eieren kunnen de dooier en mogelijk het wit zacht laten worden en eventuele Salmonella-bacteriën kunnen overleven . Dit kan leiden tot door voedsel overgedragen ziekten," aldus Blakeslee.
Als je te veel oude eieren eet, kunnen ze maagklachten of in sommige gevallen ook voedselvergiftiging veroorzaken. Hoewel je gekookte eieren na 1 of 2 dagen kunt eten als ze gekoeld zijn . Maar ze smaken nog steeds beter als je ze vers eet of 2 tot 3 uur na het koken.
De groenzwarte kleur op het dooieroppervlak van hardgekookte eieren bleek FeS te zijn, wat overeenkomt met Tinkler en Soar (1920). Het werd geïdentificeerd door zijn kleur en oplosbaarheid in zuur.
Doe de eieren in een pan met water.Kook op middelhoog vuur, onder voortdurend roeren . Door constant te roeren blijft de dooier in het midden.
Of u nou van hard- of zachtgekookte eieren houdt, beide zijn even gezond, dus daar hoeft u het niet van af te laten hangen. Wel is bij te zacht gekookte eieren altijd risico op een salmonellavergiftiging. Vooral voor kwetsbare groepen, zoals ouderen en kleine kinderen, is het dan belangrijk dat eieren goed gaar zijn.
Een ei is rijk aan eiwit (uiteraard) en bevat acht essentiële aminozuren die van belang zijn voor de opbouw van spieren. Ideaal voor sporters dus. Ze bevatten nuttige stoffen als ijzer, choline, foliumzuur, zwavel en zink, en vitamines B2, B12, E en D.
Vroeger kreeg je vaak te horen dat je maximaal drie eieren per week mocht eten, omdat 'ze slecht zijn voor je cholesterol'. Dat advies blijkt intussen te streng, je mag gerust wat vaker een ei eten. Toch eet je het best niet meer dan zes eieren per week, eieren in bereidingen zoals mayonaise of gebak meegeteld.
De kleur van de eidooier zegt helemaal niets over de versheid van het ei. Een gele eidooier kan dus net zo vers zijn als een oranje dooier. Volgens het Voedingscentrum is zelfs een eidooier met een blauwgroene ring niet schadelijk. Deze kleur is namelijk een reactie op het ijzer en de zwavel uit de dooier en het eiwit.
Als je een ei te lang kookt, vermindert wel de kwaliteit van het eiwit, maar dit heeft geen invloed op de smaak! Als je eitje gekookt is, zorg dan altijd dat je het afkoelt ('schrikken') in koud water, dit verhindert de vorming van de groenige ring aan het oppervlak van de eierdooier.
De dooier of het eigeel van een ei bestaat uit slechts één enkele cel. Met een doorsnede van drie tot vier centimeter is het, voor zover bekend, de grootste cel ter wereld.