Om genoeg ijzer binnen te krijgen kun je het beste ijzerrijke producten nemen in combinatie met voedingsmiddelen waar veel vitamine C in zit, zoals een sinaasappel: ijzer wordt beter opgenomen door vitamine C. Er zijn ook stoffen die de opname van ijzer juist tegenwerken.
Dit gebeurt in een zure omgeving. Daarom wordt aanbevolen om staalpillen, die bestaan uit het tweewaardige ferro-fumaraat, in te nemen met bijvoorbeeld sinaasappelsap of een vitamine C tablet. De vitamine C voorkomt oxidatie van tweewaardig ijzer naar de driewaardige vorm.
De ijzeropname in het lichaam wordt verbeterd wanneer ijzerrijke voedingsmiddelen tegelijk genuttigd worden met voedingsmiddelen waar vitamine C (bijvoorbeeld vers fruit, groente, aardappelen, sinaasappelsap, grapefruitsap) in zit.
Om te zorgen dat het ijzer uit jouw voeding beter wordt opgenomen, neem je vitamine C. In combinatie met vitamine C wordt ijzer beter opgenomen uit voeding. Neem dus bijvoorbeeld een sinaasappel als toetje of gebruik broccoli in de maaltijd. Dit zijn beide goede bronnen van vitamine C.
Thee en koffie bevatten looizuur, dat ijzer ongeschikt voor opname maakt. Kalk en fosfor uit melkproducten maken maagsap minder zuur. Geef of neem daarom bijvoorbeeld geen bakje vla of yoghurt na een ijzerrijke maaltijd. Hierdoor wordt ijzer niet omgezet naar de actieve vorm die nodig is voor opname.
Op zoek naar écht ijzerrijk fruit? Ga dan voor gedroogd fruit: dadels, vijgen en rozijnen. Maar ook vers fruit kan veel ijzer bevatten: watermeloen, zwarte bessen, abrikozen, perziken en pruimen.
Het orgaan dat veelal als eerste en bij uitstek wordt aangetast is de lever. Bij hemochromatose (ijzerstapeling) is sprake van teveel ijzer in het lichaam. Dit kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld inname van grote hoeveelheden ijzersupplementen, bepaalde vormen van bloedarmoede of veelvuldige bloedtransfusies.
Veel voedingsmiddelen verminderen de opname van ijzer in het lichaam. U kunt dit medicijn daarom het beste innemen op een lege maag. Dit is een half uur voor, of minstens een uur na, een maaltijd. De opname in het lichaam verloopt dan het beste.
Stress kan namelijk ook een ijzertekort veroorzaken doordat het lichaam om meer ijzer vraagt. Soms is er een andere behandeling van ijzertekort nodig. Kortom, door bloedarmoede aan te pakken, zorg je voor een betere weerstand en meer energie!
Loop je het risico op een laag ijzergehalte dan moet je oppassen met (groene) thee. Thee remt namelijk de opname van ijzer uit de voeding of uit supplementen. In vergelijking met gewone thee heeft rooibos minder nadelig effect op de opname.
Neem de tabletten in met water. Dus niet met melk of melkproducten, omdat de kalk in melk de opname van ijzer vermindert.
Zo krijg je voldoende ijzer binnen
"Volkoren granen, peulvruchten, noten, eieren, tofu en tempé bevatten ijzer. Als je er genoeg van eet, krijgen de meeste mensen alsnog voldoende ijzer binnen. Voor kwetsbare groepen, zoals zwangere vrouwen en vrouwen die veel bloedverlies hebben, is de ijzerbehoefte hoger.
Heemijzer wordt beter opgenomen dat non-heem ijzer en wordt minder gehinderd door andere stoffen tijdens die opname. Gemiddeld genomen wordt heemijzer, dus uit vlees, drie keer beter door ons lichaam opgenomen dan non-heemijzer.
Bij voorkeur innemen met drank of voedingsmiddelen die vitamine C bevatten (bevordert de absorptie door het zure milieu), en niet binnen 2 uur voor of 4 uur na inname van koffie, thee of melkproducten innemen, omdat deze producten de absorptie van ijzer verminderen.
Een tekort aan ijzer vermindert ook de weerstand en kan uiteindelijk leiden tot onvruchtbaarheid, moeilijkheid tot slikken, irritatie en verwarring. Een lichaam dat voor een lange periode te kampen heeft met een tekort aan ijzer, kan ook te maken krijgen met 'lepelnagels'.
IJzertekort kan onder andere ontstaan door chronische ziekten, een ijzerarm voedingspatroon en een stoornis in het opnemen van ijzer. Voor een goede behandeling is het belangrijk om de oorzaak van het ijzertekort vast te stellen. Eventueel kunnen ijzersupplementen een tekort verhelpen.
Vooral broccoli, tuinbonen, augurken en courgettes, maar ook spinazie, postelein, andijvie, raapstelen, veldsla en snijbiet bevatten relatief veel ijzer. Vanwege het hoge nitraatgehalte is het raadzaam deze soorten niet vaker dan tweemaal per week te gebruiken.
Te veel ijzer in de lever kan leiden tot een vergrote lever, leverfalen, leverkanker of levercirrose (littekenweefsel in de lever). Een teveel aan ijzer in het hart kan een onregelmatige hartslag en hartfalen veroorzaken. Bij ijzerstapeling in de alvleesklier is er kans op diabetes.
Vitamine B12 zit in dierlijke producten zoals melk, melkproducten, vlees, vleeswaren, vis en eieren. Ook in plantaardige producten kan vitamine B12 voorkomen, bijvoorbeeld in gedroogd zeewier en algen. Maar een groot deel hiervan is een variant die niet actief is en het lichaam niet goed opneemt.
De meest voorkomende oorzaak van bloedarmoede is een ijzertekort. Hierdoor wordt bloedarmoede in de volksmond ook wel 'een ijzergebrek' genoemd. Je kunt een ijzertekort krijgen door extreem bloedverlies (door verwonding, operatie, bevalling of zware menstruatie) of verkeerde voeding.
Appelstroop bevat veel ijzer, maar dit is niet afkomstig van de appels maar van de suikerbieten. In een appel zit namelijk nauwelijks ijzer. Volwassenen hebben 11-16 mg ijzer per dag nodig. Een boterham met 20 gram appelstroop bevat ongeveer 2,5 mg ijzer.