Soms is er een verband met hoge koorts of verwondingen.Nachtangst kan ook vaker voorkomen als een kind erg gespannen is of moe is of als het kind overdag veel prikkels heeft gehad. Mocht je het gedrag van je kindje hierin herkennen, dan is de kans groot dat het gedrag van je kindje 's nachts vanzelf zal gaan afnemen.
Naast scheidingsangst hebben alle dreumesen en peuters in meer of mindere mate last van nachtmerries en nachtelijke angsten. Of je kind kan simpelweg bang zijn in het donker. Meestal hoor je wel in de manier van huilen of je kind bang is. Dan is snel troosten van belang.
Als je kind huilend wakker wordt na een nachtmerrie, wil je hem of haar troosten en geruststellen. Een lampje met rood licht kan helpen als je kind bang is in het donker. Zijn nachtangsten de reden dat je kind krijsend wakker wordt? Bij nachtangsten lijkt je kind wakker, maar dit is niet zo.
Bijna alle kinderen maken fases door waarin ze minder goed slapen. Ze hebben last van nachtmerries, worden 'zomaar' wakker 's nachts of willen 's avonds niet gaan slapen. Dat is heel normaal en meestal niets om je zorgen over te maken.
Sommige kinderen die last hebben gehad van nachtangst gaan slaapwandelen als ze groter zijn. Een regelmatige levensstijl aanhouden kan helpen om de night terrors te verminderen. Ook kan het helpen om je kindje in het half uur voor de nachtangst uit bed te halen, bijvoorbeeld om even naar de wc te gaan.
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Dat is de welbekende '5-10 minuten regel', ook wel de gradual extinction of de gecontroleerde uitdoving genoemd.. Hierbij ga je elke 5 minuten terug om je baby of kind te troosten en het aantal minuten voer je stapsgewijs op. `Je laat je baby gecontroleerd huilen.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Een slaappaniekaanval noemen we ook wel pavor nocturnus, night tantrum of night terror. Het is een slaapprobleem wat veel kinderen doormaken. Het komt vooral voor rond de leeftijd van 3 jaar, maar jongere en oudere kinderen kunnen er ook last van hebben. Na het vijfde jaar komt het niet zo vaak meer voor.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Nachtangst ontstaat wanneer je van de lichte slaapfase naar de diepe slaapfase gaat. In de overgang kan het gebeuren dat er angst ontstaat die groot genoeg is om het gedeelte van het brein te activeren dat gaat over bewegingen en taal. Daardoor kun je tijdens een aanval heftig schoppen, gillen en huilen.
Ria Blom beschrijft twee methodes in haar boek Regelmaat en Inbakeren. In beide methoden komt dus het aanbrengen van regelmaat naar voren. Regelmaat wil zeggen dat je dingen iedere keer in dezelfde volgorde goed. Daarnaast is eenduidigheid belangrijk: zorg dat je dingen iedere keer op dezelfde plek doet.
Je kunt je baby een beetje helpen door hem in je armen wat slaperig te maken en hem neer te leggen als hij bijna in slaapt valt. Later kun je dit moment van neerleggen dan steeds iets gaan vervroegen, totdat je je baby wakker in het bedje kunt leggen en hij zelf in slaap valt.
Bij het gecontroleerd huilen blijf jij in de buurt van je baby. Je begint met jouw kindje eerst 3 minuten te laten huilen. Daarna kom je de slaapkamer weer in en stel je jouw kindje gerust door te aaien over rug of buikje en een sussend geluid te maken.
Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
Het is mogelijk je kind te helpen om de nachtangsten te stoppen, maar het kost wel wat tijd. Start met het vervroegen van de bedtijd, 15 tot 30 minuten kan al genoeg zijn. Deze extra minuten slaap kunnen net genoeg zijn om de nachtangsten te stoppen.
Slaapstoornissen bij kinderen uiten zich in verschijnselen die lijken op ADHD, zoals druk gedrag en problemen met de concentratie. Maar ook zaken als geheugenverlies en problemen met het inschattingsvermogen komen voor. Verder blijven kinderen met een slaapstoornis vaak achter in de groei.
In de nacht zelf duurt een night terror een paar minuten tot een half uur. Vaak komt het maar één keer in de nacht voor, slechts in enkele gevallen meerdere keren. Het kan zijn dat je kindje er elke nacht last van heeft (of eigenlijk: dat jij er elke nacht last van hebt), maar vaker hebben kinderen het af en toe.