Paarden ruiken aan elkaar en bij wederzijdse genegenheid blazen de paarden lucht uit de neusgaten richting de neusgaten van de ander. Soms hummen en hinniken ze ook. Wanneer ze elkaar afwijzen zie je dat ze gaan gillen, een aanvallende houding aannemen of slaan met de voorbenen.
Doordat de paarden in elkaars buurt staan, kunnen ze elkaar steeds goed horen. Het eten van ruwvoer is een rustig geluid. Hinniken en gillen duidt op onrust.Ook dit is een manier om elkaar te leren kennen.
Gillen worden meestal geassocieerd met een conflict van een of andere soort . Merries laten vaak gillen horen om te protesteren tegen de aandacht van mannelijke paarden om irritatie aan te geven.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt. Ook merries en hengsten doen dit om hun interesse te uiten.
Als je paard hinnikt, is hij al gestimuleerd en (zelfs als hij normaal gesproken slaperig is) zul je extra aandacht moeten besteden aan het hanteren en berijden van hem. Dit geluid kan angst of zelfvertrouwen uitstralen, afhankelijk van de toon van het gehinnik en de lichaamstaal die erbij hoort.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Paarden schreeuwen niet van de pijn, want dat zou ze kwetsbaar maken.” Ze voegt toe dat het hinniken of hinniken, het geluid dat het vaakst in films wordt gehoord, “de manier is waarop paarden hun soortgenoten begroeten, en ook wordt gezien met spanning, verlatingsangst bij het proberen om weer contact te krijgen, zoals 'Ik ben hier, waar ben jij?
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Het gillen is een hoge kreet die bedoeld is als een verdedigende waarschuwing of dreiging dat de geïrriteerde persoon nog reactiever zal worden als hij/zij verder wordt geprovoceerd .
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Wanneer spreek je nou over een 'pismerrie'? Je spreekt over een 'pismerrie' wanneer ze tijdens de hengstigheid heel vaak urineert, met name in de buurt van andere paarden, of dat ze tijdens het rijden b.v. op een beenhulp een straal urine laat lopen.
Dit onderzoek laat zien dat snuiven (briesen) te koppelen is aan een positieve staat van paarden tijdens het werken. In dit geval zijn de resultaten vooral sterk tijdens het rijden in stap.
- Gillen. Gillen wordt gebruikt door agressieve paarden die hiermee waarschuwen. Dit is een defensieve manier van begroeten. Ook kan een paard gillen als een reactie op plotselinge pijn.
starre houding van het hoofd en de oren, weinig beweging. oren naar achteren. geen reactie op de omgeving. anhedonie; het niet meer kunnen ervaren van plezier (dit zie je bijvoorbeeld terug doordat depressieve paarden weinig interesse meer hebben in suiker)
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Als een paard likt en kauwt tijdens de training wordt dit vaak geïnterpreteerd als een signaal dat hij aan het leren is en onderdanigheid toont. Maar uit een nieuw onderzoek blijkt juist dat dit gedrag een natuurlijke reactie is op een stressvolle situatie.
Wat is paardentherapie? Paarden reageren voornamelijk op wat mensen om hun heen doen. Dus wanneer iemand verdrietig is zal het paard deze emotie overnemen en bijvoorbeeld stil blijven staan. Paarden voelen dus heel goed emoties en gedrag aan van mensen.
Men gebruikt deze zegswijze als waarschuwing tegen eene voorbarige blijdschap over een welkom bericht, om ook te kennen te geven dat tegen verwachting iets onaangenaams kan volgen.
Enkele veelvoorkomende symptomen van stress bij paarden zijn: Schrikreacties, vluchten en bevriezen: Als prooidieren reageren paarden vaak op stress door weg te rennen van gevaar. Naarmate de stress toeneemt, kunnen paarden onrustig worden, schrikken van objecten of juist bevriezen.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.