De complicaties ,(zie effecten van de ruggenprik) het op voorhand al medisch maken van een gezonde bevalling en de sterk verhoogde kosten, zorgen ervoor dat we in Nederland terughoudend zijn ten opzichte van het geven van een ruggenprik zonder medische indicatie.
Nadelen van de ruggenprik
Er is uitgebreide bewaking nodig van jou en je kind. Je bent aan bed gekluisterd terwijl je aan veel apparaten verbonden ligt. Rondlopen is dus ook geen optie. Niet elk ziekenhuis biedt de epidurale ruggenprik als mogelijkheid tot pijnbestrijding tijdens de bevalling.
De ruggenprik is de meest veilige vorm van verdoving en heeft de minste risico's. Je kunt je baby snel na de geboorte vasthouden en voeding geven. Uiteraard geldt dit alleen als alles goed is met jou en je baby. De meeste vrouwen zijn minder misselijk na een ruggenprik.
Toename aantal ruggenprikken
Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn zit vooral onder in de buik en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.
Als de ruggenprik werkt, voel je geen of bijna geen pijn meer. Soms komt de pijn na een aantal uren toch weer een beetje terug. Je kunt dan extra pijnstilling krijgen via het slangetje in je rug.
Aan beide vormen van anesthesie zitten voor- en nadelen. Evident voordeel van de ruggenprik is dat je met de arts kunt communiceren en zo goed geïnformeerd bent wat hij/zij doet. Een nadeel kan zijn dat de ruggenprik niet helemaal goed werkt en je alsnog onder volledige narcose moet worden gebracht.
In Nederland is het niet gebruikelijk om standaard een ruggenprik te geven. Maar op eigen verzoek, of op medische indicatie, kan een ruggenprik in bijna ieder ziekenhuis dag en nacht gegeven worden. De ruggenprik moet gegeven worden door een anesthesist.
Afhankelijk van het gebruikte medicijn zal het 1,5 tot 5 uur duren voordat de verdoving is uitgewerkt. De eerste tekenen dat de verdoving aan het uitwerken is, zijn bijvoorbeeld tintelingen of het terugkomen van de kracht in uw onderlichaam. Ook kan pijn optreden.
Meestal verloopt een ruggenprik zonder complicaties. Wel kan de arts tijdens de punctie in de buurt komen van een zenuw. U voelt dan een soort elektrische schok of pijnscheut in uw been. Dit is even pijnlijk maar niet gevaarlijk.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Duur van de bevalling
De gemiddelde duur van een bevalling van een eerste kindje is 12-24 uur. De aanloop van de bevalling duurt meestal het langst. Vaak gaat dit gepaard met onregelmatige weeen, varierend in intensiteit. Over de beginfase van de ontsluiting of bevalling speken we tot ongeveer 3 centimeter.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Bijwerkingen van epidurale anesthesie
Door de bloeddrukdaling kan eventueel de hartslag van uw baby ook veranderen. Dit wordt zichtbaar op het hartfilmpje (CTG-bewaking). Door de verdoving van het onderlichaam kunt u bij epidurale pijnbestrijding moeilijk voelen of uw blaas vol is. Ook plassen kan moeilijk zijn.
Daarna dient de dokter via dezelfde holle naald het medicijn nusinersen (Spinraza) toe aan het hersenvocht. De ruggenprik zelf duurt minimaal 10 minuten. Hoe lang het precies duurt is bij iedereen anders. Dat hangt af van hoe snel het vocht uit je rug druppelt.
Wanneer u een ruggenprik hebt gehad, is uw onderste lichaamshelft verdoofd geweest. Het plassen kan na de ingreep dan soms moeilijk gaan of langer op zich laten wachten. Heel soms gebeurt het dat iemand urine verliest zonder het te merken. Dat gaat meestal vanzelf weer over.
Veiligheid. Een epidurale verdoving is veilig.
Bij het bijkomen uit de anesthesie zien we soms onrust, labiele emoties en prikkelbaarheid. Dat is meestal goed op te vangen of te behandelen en is vaak van korte duur. Op de dag na de ingreep horen we nogal eens klachten van spierpijn, keelpijn, vermoeidheid, hoofdpijn of duizeligheid, naast natuurlijk napijn.
Ademhaling. Soms is het nodig om uw ademhaling tijdens de ingreep over te kunnen nemen. Daarom plaatsen we vaak voordat de operatie begint een beademingsbuis (plastic buisje) in uw keel. Dit gebeurt als u onder narcose bent.
Deze kans is heel erg klein, ongeveer 1 persoon van de 100.000 patiënten die geopereerd wordenkomt tijdens de operatie te overlijden.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.