Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Een volwassene zou levenslang tussen de 3.4 en 166 kg per dag van de afgekeurde pangasius kunnen eten zonder nadelige effecten. Je kunt dus eigenlijk concluderen dat de pangasius die wel in de supermarkten te koop is al helemaal niet schadelijk voor je gezondheid kan zijn.
Risico's kweekvis
Bij gekweekte vis, zoals pangasius en tilapia, kunnen chemicaliën en antibiotica (geneesmiddelen die bacteriën bestrijden) gebruikt worden. Dit brengt een probleem met zich mee, namelijk resistente bacteriën.
Qua voedingswaarde is pangasius minder vetrijk dan kabeljauw. Een filet van 100 gram is goed voor ongeveer 76 kcal en 0,7 gram verzadigde vetten. Pangasius is een omstreden vis omdat het veel schadelijke stoffen en antibiotica zou bevatten. Maar de kwekers passen de veiligheidsnormen de laatste jaren strikter toe.
Het voorkomt hart- en vaatziekten
Pangasius kan veel ziektes helpen voorkomen. Je lichaam heeft onverzadigde vetten nodig om gezond te blijven. Het vlees van de vis is daar een perfecte bron voor! Het helpt de bloedstroom bevorderen en zorgt voor een goede gezondheid van je hart.
Maar welke vissen kan je dan nog wel met een gerust hart eten? Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
In landen als Thailand, Cambodja, Vietnam en Indonesië wordt pangasius gekweekt. Dit vindt plaats in vijvers of kooien in de rivier. Zeker 90 procent van alle pangasius wordt gekweekt in de Mekong-rivierdelta. De vissen kregen krijgen eiwitrijk voedsel, vaak vismeel, toegediend zodat ze snel groeien.
Pangasius is een magere vis. Het is goed voor de gezondheid om twee keer per week vis te eten. Vis is licht verteerbaar en heeft gezonde vitamines en mineralen. Daarnaast bevat Pangasius veel onverzadigde vetten.
Goede keuzes zijn bijvoorbeeld zalm, garnalen, ansjovis, krab, forel en haring. Deze bevatten weinig zware metalen. Eet vis zoals tonijn, zwaardvis en haai maximaal 1 keer per week anders krijg je snel te veel kwik binnen en dat is schadelijk voor je gezondheid.
We noemen vis 'vet' als het meer dan 5% vet bevat. Denk bij vette vis aan Atlantische zalm, haring, makreel of sardines. Het maakt niet uit of je verse vis gebruikt of vis uit diepvries of blik, behalve bij zalm. Verse zalm is meestal Atlantische zalm, wat een vette soort is.
Reacties. Tussen de eerste tweer zit geen enkel verschil, het zijn synoniemen van elkaar. Pangasius is de Latijnse naam van de vis. Deze naam is in het Nederlands onveranderd overgenomen, of hij wordt als Panga verkocht.
De Panga is namelijk een straalvinnige vis uit de familie van de zeebrasems. Daarnaast zie je pangasius ook wel eens in de toonbanken liggen onder de naam Aziatische tong, maar ook dit is niet correct. Pangasius is namelijk geen platvis zoals de echte tong en is daarbij een stuk goedkoper.
Tilapia bevat Kanker stimulerende stoffen
De meeste Tilapia wordt gekweekt: Het is de tweede meest gekweekte vissoort ter wereld. Het kweken draagt bij aan het feit dat deze vis tot 10 keer meer kankerverwekkende stoffen bevat dan andere vissoorten. Dit is te wijten aan het feit dat de vis vrijwel alles eet.
Kweekzalmen zijn – net als vleeskippen – doorgefokt op snelle groei, waardoor ze veel sneller groeien dan hun wilde soortgenoten. Dit leidt onder andere tot hartproblemen, misvormingen van de wervelkolom en hogere stressgevoeligheid. Zalmen met misvormingen hebben vaak hun hele leven ernstige last hiervan.
De nadelen van goedkoop gekweekte vis
Gekweekte tilapia bevat een hoog dioxinegehalte, soms wel 11 keer hoger dan wilde tilapia. Dioxines kunnen maar liefst 7 tot 11 jaar in je lichaam blijven! Tilapia krijgt antibiotica om gezond te blijven. Daarnaast worden pesticiden aan het kweekwater toegevoegd.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
De Gezondheidsraad adviseert volwassenen om per dag 450 milligram omega-3-vetzuren uit vis (visvetzuren) binnen te krijgen. Dit kun je doen door per week twee porties vis te eten, waarvan ten minste een keer vette vis.
Lage kwikgehaltes (minder dan 50 microgram per kilogram) werden aangetroffen in haring, zalm, forel en inktvis. Hogere kwikgehaltes zaten in brasem, kreeft, makreel, snoek en tonijn. De kwik-kampioen was zwaardvis, met 1.212 microgram kwik per kilogram.
Producten die licht- en zwaar verteerbaar zijn. Wit brood, donkere broodsoorten met fijne vezels, bv. Bruinbrood of fijn volkoren brood. (Volkoren)beschuit, toast, matze, knäckebröd, ontbijtkoek (niet te scherp gekruid en zonder vulsel), eierkoek, cornflakes.
Magere vleessoorten (o.a. rosbief, kipfilet en fricandeau) en eieren (een omelet, roerei of zacht gekookt eitje). Wil je zoet broodbeleg? Neem dan een beetje jam, honing, stroop of vruchtenhagel. Deze producten bevatten geen lactose en zijn daarom beter verteerbaar dan bijvoorbeeld pindakaas of chocoladepasta.
Wat is pangasiusfilet? Pangasiusfilet is de filet gemaakt van de vis pangasius. De pangasius is een straalvinnige vis uit de familie van de reuzenmeervallen. Deze vis kan een maximale lengte van drie meter bereiken, maar is bij 63 centimeter al rijp voor de slacht.
Kabeljauw is rijk aan veel verschillende vitamines en mineralen die allemaal een gezonde werking hebben in het lichaam. Zo bevat kabeljauw onder andere vitamine B11 (foliumzuur), vitamine B12, kalium, fosfor en magnesium. Vitamine B11, ook wel foliumzuur genoemd, is nodig voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen.
De pangasius is een omnivoor en eet dus alles. Je kan zowel plantaardige voeding als dierlijke voeding geven in de vorm van droogvoer, diepvriesvoer en levend voer. In de handel vind je voor deze vis voer dat ook in de commerciële aquacultuur gebruikt wordt. Hiervan groeien ze goed.
De Alaska koolvis is namelijk bijzonder vetarm en is dan ook een magere vissoort. Ook is de Alaska koolvis rijk aan hoogwaardige eiwitten, vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals jodium. Deze vis bevat daarnaast ook nog eens waardevolle omega-3 vetzuren.