De Atlantische zalm (Salmo Salar)is een anadrome vis: deze wordt geboren in zoet water, brengt zijn volwassen leven grotendeels door in de zoute zee en keert terug naar de geboorterivier om zich voor te planten.
Atlantische zalm is een anadrome vis: dat wil zeggen dat zalm wordt geboren in zoetwaterstromen en als jonge zalm (smolt) naar zout water trekken waar ze uitgroeien tot volwassen zalm. Als volwassen dier leeft de zalm hoofdzakelijk in noordelijke zeeën en de Noord-Atlantische Oceaan.
Een volwassen zalm zwemt tegen de stroom in van zee naar beekjes in het binnenland om zich voort te planten. De jonge zalmen zwemmen vervolgens weer terug naar de zee. Maar als de vissen onderweg een sluis, stuw, gemaal of dam tegenkomen, liggen ze voor een dichte deur.
Paai. De paaiplekken van de zalm zijn snelstromende gedeeltes in de bovenloop van rivieren, waar het vrouwtje kuilen graaft van zo'n 3 meter lang en circa 20 cm diep. In deze kuilen wordt na het uitvoeren van de balts met het kenmerkende trillen en gapen de hom en de kuit afgezet.
Volwassen zalmen paaien stroomopwaarts, in zoet water. In snelstromende beken en rivieren. In hetzelfde zoete water brengen de jonge zalmpje hun eerste levensjaren door, voor ze naar zee trekken. Hier vinden ze voldoende voedsel om flink te groeien.
Hij kan maximaal 1,5 meter lang worden, en de gemiddelde lengte verschilt per rivier. De hoogste leeftijd die gerapporteerd is, is 13 jaar1. hij in zoet water leeft. Hierna komt hij in het smoltstadium: de zalm ondergaat een natuurlijke transformatie om zijn lichaam geschikt te maken voor een leven in zout water.
Hij heeft wat kleine zwarte vlekjes in de buurt van de zijlijn. De staartvin is licht gevorkt en de aarsvin heeft 13 tot 18 stralen, hij is relatief grof geschubd en de bek is voorzien van kleine scherpe tandjes. De dieren in paaikleed zijn door de rode kleur onmiskenbaar.
De vis springt uit het water om over deze lastigste hindernissen in de rivier te komen. Hij trekt hierbij zijn borstvinnen in om ervoor te zorgen dat hij zo gestroomlijnd mogelijk uit het water springt.
Het verschil in calorieën
Door het verschil in voeding, is wilde zalm veel minder vet dan kweekzalm en daardoor bevat wilde zalm ook significant minder calorieën. Het verschil is ook echt wel groot te noemen.
Na het paaien liggen de eitjes (kuit) in het grind van de rivierbedding, waar de kuit niet opvalt. Het bevrucht geraakte ei verkleurt naar groen. Er ontstaan zwarte vlekken die het oog van de larve vormen. Na 2 maanden komen de eitjes uit en ze voeden zich met een dooierzak.
Het leefgebied van zalm ligt inde Atlantische oceaan vanaf Noord-Spanje tot de Barentszzee, in de Noordzee en de Baltische zee en de hierop uitmondende rivieren. In Nederland wordt deze soort tegenwoordig aangetroffen in de Maas, Rijn en het Haringvliet.
In juli trekken ze de rivieren op. Ze paaien van augustus tot september. Ze leggen ongeveer 1500 eieren in grindkuilen gegraven in snelstromende gedeeltes van de rivier.
Om zich te kunnen voortplanten moeten vissoorten als de Europese aal, de Atlantische zalm en de Europese steur stroomopwaarts de rivier op zwemmen.
Er kleven effectief enkele risico's aan het eten van vis in het algemeen en zalm in het bijzonder. Zo is vis een belangrijke bron van kwik, dioxines en PCB's. Door milieuverontreiniging kunnen er schadelijke stoffen voorkomen in vis. Het gaat vooral om zware metalen (kwik), dioxines, PCB's en pesticiden.
De voornaamste oorzaak: de wereld zit zo'n beetje aan de top van de productie, schijft Quartz. De voorraad wilde zalm is erg beperkt, waardoor twee derde van de geconsumeerde zalm tegenwoordig gekweekt is. En de vraag neemt gestaag toe, vooral uit China.
Het vlees van de zalm, ongeacht de herkomst – gekweekte of wilde zalm – is roze omdat de vis een carotenoïde antioxidant opneemt uit voedsel. Carotenoïden zijn een van nature voorkomende groep pigmenten die kleur geven aan het weefsel van een resem organismen.
Vette vis zoals haring, makreel, sardines, tonijn, zalm en zeepaling bevat veel omega 3-vetzuren. Dit zijn bijzondere vetzuren die de ontwikkeling van kanker mogelijk kunnen vertragen. Uit studies blijkt ook dat kankerpatiënten die vette vis eten, minder gewichtsverlies hebben.
Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
Van nature is zalm een carnivoor en leeft hij van kleinere zeediertjes zoals garnalen en kleinere visjes.
Zalm is een erg gezonde eiwitbron. Het zit bomvol omega 3 en levert belangrijke mineralen. Deze stoffen kunnen onder andere bijdragen aan een gezond hart, het beschermen van je lichaamscellen, een slank lichaam en sterke botten en spieren.
Wat is Schotse zalm? Schotse zalm is hetzelfde als Atlantische zalm. Deze kun je het best herkennen aan de aanduiding van de Latijnse naam 'Salmo salar'. Deze soort wordt Schotse zalm genoemd, omdat het nabij Schotland wordt gevangen of gekweekt.
Vette vis, zoals zalm, tonijn, makreel en haring, is echt een superfood. Het is rijk aan gezonde vetten, vooral omega 3-vetzuren, en die zijn belangrijk voor het behoud van een gezonde huid. Ze houden je huid dik, soepel en gehydrateerd. Bovendien werken omege-3-vetzuren ontstekingsremmend.
Deze vette vis, bekend om zijn mooie roze kleur, is niet alleen rijk aan gezonde eiwitten, maar aan omega-3 vetzuren, die goed zijn voor je hart en voor je hersenen. Ook is zalm rijk aan vitamine D, voor sterke botten. Elke dag zalm op het menu zou voor de meeste mensen te ver gaan.
Deze wilde vis is van nature donkerder, waardoor het roder kleurt.” Wilde zalm kleurt van nature roder dan kweekzalm uit Europa. Roze zalm is met name afkomstig uit Europa en wordt niet in het wild gevangen, maar gekweekt. De Europese variant is bleker – en dus rozer – van kleur.