Een D-trens ligt stiller en stabieler in de paardenmond dan een watertrens of een bustrens. Doordat de D-vormige ringen groter zijn en een recht stuk hebben ligt het bit stiller in de mond en geeft het bit meer wangsteun of zijdelingse druk.
Een D-trens is een bit met een vaste zijkant in de vorm van een D. Het verschil tussen een bustrens en een D-trens is dat de zijkant van een D-trens groter is dan bij een bustrens waardoor het bit nog stabieler in de mond ligt en meer begrenzing geeft.
Een dubbelgebroken bit geeft meer druk op de tong en werkt iets minder in op de lagen. Het kan niet dubbel vouwen waardoor het bit niet tegen het gehemelte kan komen. Ook een dubbelgebroken mondstuk is vrij standaard en kan voor veel verschillende paarden worden gebruikt.
Met een watertrens is een lichtere en lossere verbinding mogelijk dan met een bustrens. Ruiters die iets meer druk prettiger vinden, of zelf nog niet zo stabiel zijn in de hand, kiezen dan weer liever voor een bustrens.
Om te kijken welk formaat bit het best bij jouw paard past probeer je de '2-vingertest'. Leg je wijs- en middelvinger op elkaar en steek deze ter hoogte van het bit in de mond van het paard. Afhankelijk van de druk kan je het volgende aanhouden: Veel druk -> weinig ruimte -> dun mondstuk (14-16mm)
Paarden die vaak onrustig zijn in de aanleuning kunnen baat hebben bij het gebruik van een ongebroken trens. Met het mondstuk van de ongebroken trens kan de ruiter wel sterker inwerken met de hand, waar wel rekening mee gehouden moet worden.
Een kneveltrens ligt stiller en stabieler in de mond dan een watertrens of een bustrens. Het voordeel van een kneveltrens is dat er meer zijdelingse druk op het hoofd van het paard komt waardoor het paard makkelijker te sturen kan zijn. Een kneveltrens heeft wel een scherpere inwerking dan een watertrens of bustrens.
Een D-trens ligt stiller en stabieler in de paardenmond dan een watertrens of een bustrens. Doordat de D-vormige ringen groter zijn en een recht stuk hebben ligt het bit stiller in de mond en geeft het bit meer wangsteun of zijdelingse druk.
De oplossing zou kunnen zijn een bit met een andere breekpunt, andere ringen of juist geen breekpunt. Je hebt verschillende soorten bitten. De watertrens, D-trens en bustrens zijn de meest voorkomende bitten.
De meeste bitten zijn 16 tot 18 mm dik, wat voor de meeste paarden een goede dikte is. Veel kunststof bitten zijn 20 mm dik. Bij een paard met een kleinere mond of een dikkere tong is het aan te raden om een dunner bit te nemen (bijvoorbeeld 14 mm).
De Bustrens is een vriendelijk bit voor de paardenmond en is heel eenvoudig. Dit bit knijpt niet in de hoeken van de paardenmond tijdens gebruik. De D-trens is vergelijkbaar met de Bustrens. De D-trens heeft een ringverbinding die verder van de paardenlippen is dan andere startersbitten.
Het gebruik van een bit voor een harde mond is alleen geschikt voor zeer ervaren ruiters. Een echte bestseller is de Busse stang, dit bit heeft 2 delen welke onafhankelijk van elkaar bewegen en een roterend middenstuk. Dit bit heeft een directe inwerking zonder dat het scherp is.
Ongebroken of locker bitten zijn echt dé bitten voor sterke paarden. Locker bitten werken als volgt: is je paard gewoon rustig en fijn, werkt het bit als een normaal enkel of dubbelgebroken bit.
Het appelbit stimuleert het kauwen en werkt ontspannend. De stof die gebruikt wordt om de appelgeur en –smaak aan het bit te geven wordt ook gebruikt in de voedingsindustrie en is onschadelijk voor het paard.
Het bit, de trens of de stang wordt verbonden met het hoofdstel om het op zijn plaats te houden en ook met de teugels, zodat de ruiter of amazone een rechtstreeks contact heeft met de mond van het paard. Een bit ligt en werkt in op de lagen, het tandloze gedeelte van de paardenmond.
Een te dun bit gebruiken
Een dun bit werkt scherper in dan een dik bit omdat de druk wat hoger wordt. Als je sterker bent in je hand heeft een te dun bit nadelige gevolgen voor een paard. Het gebruik van een (te) dun bit is zeker niet aan te raden bij beginners of ruiters met een onrustige hand.
Een tongboog zorgt dat het mondstuk ook op de lagen inwerkt en daardoor een scherpere inwerking krijgt. Het ongebroken mondstuk maakt het onmogelijk eenzijdige teugelhulpen te geven en het mondstuk is daardoor niet geschikt voor ruiters die nog niet voornamelijk op been- en zithulpen rijden.
De tongboog zorgt voor meer tongvrijheid waardoor er geen druk op de tong komt maar verdeeld wordt over de lagen. Dit maakt het bit ideaal voor paarden met een gevoelige tong of paarden die de tong uitsteken. Dit bit is niet geschikt voor een onervaren ruiter.
De bit is de kleinste eenheid van informatie, namelijk een symbool of signaal dat twee waarden kan aannemen: aan of uit, ja of nee, hoog of laag, geladen of niet-geladen. Het binaire talstelsel stelt deze waarden voor met 1 en 0.
Een watertrens heeft losse beweegbare ringen waardoor de hulp van de ruiter indirect inwerkt. Door de beweegbare ringen kan er meer beweging in de mond zijn wat voor sommige paarden als oncomfortabel wordt ervaren. Een watertrens geeft wat meer controle dan de vaster liggende bustrens.
Men kan ook één teugel gebruiken door middel van een verbindingsriempje (Brug), waar men de teugel aan bevestigd. Door het gebruik van een pelham is een paard makkelijker diep in te stellen en wordt vaak gebruikt bij sterkere paarden.
Het bit werkt via de tong in op de lagen van het paard. (De 'lagen' is de tandenloze ruimte in de onderkaak.) Over het algemeen geldt dat hoe dunner het bit des te scherper het in de mond werkt. Er zijn vele verschillende soorten bitten.
- Materiaal: bitten moeten van metaal en/of van onbuigzaam plastic zijn en mogen omwikkeld zijn met rubber of leer. - Dressuur: Flexibele rubber bitten zijn niet toegestaan.
Zo gaat dat bij paarden ook. Bepaalde bitmaterialen zorgen voor meer schuim dan andere. Alleen dat is de simpele reden waarom paarden met een bit over het algemeen meer kauwen en daarmee meer schuim aanmaken dan paarden met een bitloze optoming.