Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo. De geluidsgolven kunnen ook niet door bot heen. De geluidsgolven verplaatsten zich door het lichaam en worden door de organen teruggekaatst.
U krijgt de uitslag niet meteen te horen. De uitslag komt binnen 3 werkdagen terecht bij uw behandelend arts. Die bespreekt de uitslag met u.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Echo onderbuik of echo nieren/blaas
U mag eten en drinken zoals u gewend bent. Om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren moet de blaas helemaal vol zijn. Daarom moet u vóór het onderzoek extra drinken. Hieronder leest u hoeveel.
Een echografie is een medische beeldvormingstechniek met ultrasone geluiden. De echo is bijvoorbeeld een standaardonderzoek bij een zwangerschap. Een echo kijkt naar de zachte weefsels: van de organen, zoals het hart, de lever, de milt, de alvleesklier, de nieren, de prostaat, de blaas, de lymfeklieren.
Gemiddeld moet je toch wel uitgaan van zo'n 100 euro voor een buikecho. Echografie van de buik kan onder andere gebruikt worden voor een beter inzicht in vorm, structuur en ligging van de lever, milt, nieren, maagdarmkanaal, geslachtsorganen, bijnieren en andere weefsels in de buikholte.
Er zijn een heel veel aandoeningen die snel en goed te zien zijn met een echo-onderzoek. Hieronder volgt een aantal voorbeelden hiervan: Slijtage van een gewricht (artrose) is al in een vroeg stadium zichtbaar, al voor dit op een röntgenfoto duidelijk zichtbaar is. Zenuwirritaties zoals een neuroom van Morton.
Wat is een echo? Een echografie is een volkomen pijnloos en onschadelijk onderzoek. Met behulp van geluidsgolven worden hierbij afbeeldingen gemaakt van het te onderzoeken lichaamsdeel. Deze afbeelding geeft informatie over de vorm, de structuur en de ligging van de organen in het te onderzoeken gebied.
Een echo. De echografie maakt uw lever, galwegen en alvleesklier zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts een mogelijke tumor zien.
Waarom is het nodig om voor sommige onderzoeken nuchter en/of met een volle blaas te komen? Voor sommige organen en weefsels is het nodig dat u nuchter bent, om deze met behulp van echografie goed in beeld te kunnen brengen. Darmgassen kunnen bijvoorbeeld het echobeeld ernstig belemmeren.
Darmkanker kan verschillende klachten geven, zoals een veranderde ontlasting of bloed in de ontlasting. Om vast te stellen of u darmkanker heeft, krijgt u een kijkonderzoek in de darm (coloscopie). Er wordt ook een stukje weefsel weggehaald en onderzocht. Ziet de arts poliepen, dan haalt hij die ook weg.
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
De duur van de echografie varieert van 10 minuten (o.a. lever, nieren, alvleesklier, baarmoeder, testis, schildklier) tot een uur (bloedvaten in de benen).
Een inwendige echo doet zelden pijn. De echoscopist brengt de echokop voorzichtig naar binnen en eenmaal binnen wordt de echokop bewogen om zo de baarmoeder of eierstokken goed in beeld te krijgen. De echokop kan wel koud zijn en het bewegen kan je voelen. Je mag zelf op de monitor meekijken.
Voor een echo van het hart maken we gebruik van geluidstrillingen. De echo-laborant kijkt vanaf de buitenkant naar de functie van het hart en de hartkleppen. Ook kan hij zien of er ontstekingen in het hart zijn. Het onderzoek is niet pijnlijk.
Bij echo-onderzoek kunnen de baarmoeder, het baarmoederslijmvlies en de eierstokken in beeld worden gebracht door middel van geluidsgolven. Echo-scopie betekent letterlijk: kijken met geluid. Het geluid dat de echokop (transducer) produceert, kan niet door het menselijk oor worden waargenomen.
Zo kan de gynaecoloog op een monitor zien of er afwijkingen aan de baarmoeder en/of de eierstokken zijn. Dat kunnen bijvoorbeeld vleesbomen en zwellingen van de eierstokken zijn. Als blijkt dat er in de baarmoederholte een afwijking zit, zoals een poliep, moet verder onderzoek gedaan worden.
Redenen om een echo te maken zijn bijvoorbeeld abnormaal bloedverlies, buikpijn, het controleren van het spiraaltje, een jonge zwangerschap of omdat er bij inwendig onderzoek een afwijking gevonden is.
In grote lijnen zijn er drie soorten radiologische onderzoeken: onderzoeken die gebruik maken van röntgenstralen, zoals de klassieke röntgenopname of de CT-scan, onderzoeken op basis van geluidsgolven, met andere woorden de echografie, en technieken die werken met magneetvelden, de MRI.
Het abdomen of de buikholte is het gedeelte van het lichaam tussen de onderkant van de ribbenkast en de bovenkant van de dijbenen. De inhoud van de buikholte wordt onder andere gevormd door de spijsverteringsorganen en het urinesysteem.
De radioloog beoordeelt de beelden na afloop van het onderzoek. Hij maakt een verslag en stuurt dit naar de arts die het onderzoek voor u heeft aangevraagd. Deze arts bespreekt met u de definitieve uitslag.