Hun dochters worstelen met hun identiteit.Ze hebben depressieve klachten, een laag zelfbeeld en kunnen geen keuzes maken. Vaak hebben hun moeders nog altijd een overheersende, negatieve impact op hun leven. Forward beschrijft in haar boek hoe ze deze vrouwen helpt tijdens therapeutische sessies.
Ze is belangrijk voor het ontwikkelen van een eigen identiteit, voor het aangaan van gezonde relaties, een algeheel gevoel van welzijn en voor het zelfvertrouwen. Zo zijn jonge meisjes die een goede relatie met hun moeder hebben tevredener met hun lichaam – de relatie met hun vader heeft daar veel minder invloed op.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Leven of overleven
Wie opgroeit in een risicovolle omgeving zonder liefde aandacht en structuur kan zich moeilijk hechten. Zo'n kind is vooral bezig met overleven. Wie geen liefde heeft gekend, kan ook geen liefde geven. Zo'n kind kan bijvoorbeeld denken dat agressie de enige manier is om te overleven.”
Als moeder ben je belangrijk voor het opgroeien van je kind. Je leert je kind verschillende vaardigheden, zoals samenwerken, inleven in anderen en zelfverzekerdheid. Misschien ben je minder vaak thuis dan je zou willen. Voel je daar niet schuldig over.
Bij een ouderpaar met moeder als belangrijkste - primaire - verzorger is haar emotionele systeem het meest actief. In zulke relaties spelen vaders een secundaire rol. Ze zijn meer betrokken als 'denkers en planners', dat wil zeggen dat bij vaders in deze rol het sociaalcognitieve systeem actiever is.
Als we niet genoeg liefde hebben, ervaren we angst. We krijgen bijvoorbeeld geen waardering van anderen en maken ons dan zorgen waarom niemand ons leuk vindt. We voelen te weinig waardering voor onszelf en hebben dan geen vertrouwen meer in wat we kunnen. Dat maakt ons onzeker en doet ons twijfelen.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Het feit dat je de liefde voor je kind nu niet voelt, betekent niet dat die liefde er niet is. Het betekent ook niet dat jij niet in staat bent om je te hechten aan je baby. Je kunt alleen op dit moment niet/te weinig bij je positieve gevoelens en dat is een symptoom van je depressie.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
Het moedergevoel schijnt iets fysiologisch te zijn, vergelijkbaar met een heftige verliefdheid. Moedergevoelens zorgen ervoor dat je voor jouw baby wilt zorgen, hem of haar wilt beschermen en onvoorwaardelijke liefde wilt geven.
Walgen van je moeder: de (mogelijke) oorzaken
De angst om zelfs met haar te versmelten. Dat soort angsten horen bij de losmaak-problematiek waarmee veel vrouwen kampen. Een moeder kan ook proberen haar kinderen te annexeren: zich hun leven als het ware proberen toe te eigenen.
Misschien denk je bij moederliefde aan het overweldigende gevoel van liefde dat je ervaart wanneer je je kindje na de geboorte voor het eerst in je armen hebt. Een heel ander gevoel van liefde dan je tot dan toe ooit ervaren hebt. Dat is moederliefde!
Een Moeder is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de opvoeding van haar kinderen maar evenzeer is ze psycholoog, als het gaat om een luisterend oor voor de kinderziel; kok, waar het haar vaardigheden betreft in de keuken, waar ook ter wereld; verpleegster die een pleister op de wonde heeft en niet in de laatste ...
Je kan een narcistische moeder definiëren als iemand die erg bezitterig is en zich bezighoudt met het beconcurreren van haar kinderen. Ze wilt in alles beter zijn dan haar kinderen en ziet haar kinderen niet als een individu, maar als een verlengde van zichzelf.
1) Een gezonde ouder-kindrelatie verschaft de jeugdige doorgaans fysieke en emotionele veiligheid en geborgenheid: de ouder fungeert in de relatie als veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan verkennen en waarop het altijd kan terugvallen.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Er is sprake van destructieve parentificatie wanneer ouders hun behoeften op hun kinderen projecteren. Het kind krijgt hierdoor de verantwoordelijkheid voor het welbevinden van de ouders. Het kind herkent de projecties van de ouders niet.
Wat betekent het als de seks in een relatie afneemt of stopt? “Hoewel het in sommige gevallen zeker iets kan zeggen over de relatie, is het niet erg als een koppel weinig of geen seks heeft. Als het voor jou en je partner geen probleem is, dan is het ook écht geen probleem.
Normaliter stijgt oxytocine langzaam, op één moment na: Het moment dat een vrouw tijdens de seks een orgasme krijgt. Als een vrouw klaarkomt is het level van oxytocine sky high. Om het proces van verliefd worden te versnellen moet je een vrouw dus naar een hoogtepunt brengen, want goede seks maakt vrouwen verliefd.
Gelukkig worden zonder partner is in principe zeker mogelijk. Er zijn aardig wat mensen die er zelfs voor kiezen om als vrijgezel door het leven te gaan. Maar als het niet je keuze is, kan het moeilijk zijn om aan het idee te wennen dat gelukkig worden zonder partner ook een optie is voor jou.
Meisjes met een goede relatie met hun vader staan bijvoorbeeld steviger in hun schoenen dan meisjes met een slechte band. Ze hebben meer zelfvertrouwen, maken minder stresshormonen aan, en hebben minder kans op een depressie.
Kinderen van afwezige vaders zijn bijvoorbeeld vaak rationeel en helder. Ze hebben leiderschapskwaliteiten en zijn zich erg bewust dat anderen ondersteuning en goedkeuring nodig hebben, juist omdat ze het zelf niet kregen. Ze kunnen opkomen voor zichzelf en voor anderen. Ze houden vast aan hun verantwoordelijkheden.
Een kind leert van de vader om meer risico te durven nemen, moediger te zijn en veerkrachtiger. Hiernaast leert een kind ook nog eens om een echte doorzetter te zijn en om grenzen te verleggen. Hier heeft een kind nog eens wat aan!