Jaarlijks veranderen ongeveer zeshonderd mensen hun naam, om uiteenlopende redenen. Het kan zijn dat je je naam niet bij jezelf vindt passen – zoals in het geval van Marja. Maar veel vaker doen mensen het 'serieuzere redenen', omdat er bijvoorbeeld vervelende herinneringen aan kleven, weet Bloothooft.
Al in de vijfde eeuw na Christus hadden de Germaanse volken, zoals de Franken, Friezen en Saksen een éénnaamsysteem, waarbij één naam volstond en waarbij bijna iedereen een verschillende naam kreeg. In de Middeleeuwen werd het éénnaamsysteem vervangen door het tweenamensysteem, bestaande uit de voor en toenaam.
De mode om een achternaam te dragen kwam vanuit het zuiden naar het noorden, van Frankrijk via Vlaanderen naar Holland en pas het laatst in Friesland. Toen in de Franse tijd, in 1811, iedereen verplicht een vaste achternaam te hebben, hadden de meeste Nederlanders er al een.
Omdat de naam die je officieel aan je kind meegeeft kan afwijken van wat lekker ligt in de mond. Als je je kind bijvoorbeeld Thomas noemt, dan heet hij voor de burgerlijke stand Thomas, maar noem je deze wellicht bijv. thom. Er is dus niet zozeer een niet van een roepnaam.
Veel mensen dragen hun familienaam met trots, maar niet iedereen is er blij mee. De laatste jaren is er zelfs een flinke stijging van het aantal naamsveranderingen in Nederland, blijkt uit cijfers van de Dienst Justis. In 2012 werden 1269 naamsveranderingen goedgekeurd, vorig jaar was dat aantal gegroeid naar 2057.
De achternaam die het vaakst voorkomt is 'De Jong'. Meer dan 55.000 mensen hebben deze achternaam. Daarna volgt 'De Vries' met bijna 50.000 keer en pas op de derde plaats met bijna evenveel naamdragers staat Jansen.
Om een voorouder te eren, of de associatie aan familie of de afkomst te versterken, kan iemand de wens hebben om ook de naam van die persoon te dragen. Het kan ook zijn dat een tweede of derde naam bij de aangifte na geboorte is vergeten. Het is dan mogelijk die extra naam of namen alsnog toe te voegen aan de doopnaam.
Vooral kinderen uit katholieke gezinnen kregen vaak een hele rits (doop)namen. Ook tegenwoordig kiezen ouders vaak voor meerdere voornamen, maar om een andere reden. De voornaamste reden is om hun kind te vernoemen (naar familieleden bijvoorbeeld) – én omdat ze niet kunnen kiezen.
Welke voornaam je kind krijgt, mag je in Nederland tegenwoordig bijna helemaal zelf bepalen. Zo zijn er geen regels voor het maximum aantal namen dat je mag kiezen en kun je je dochter zonder probleem een stoere – van origine – jongensnaam geven, zoals Josje, Keet of Guus.
De voornaam (of voornamen) krijgt men bij geboorte. Ze worden normaliter gekozen door de ouders van de geborene. Een voornaam die ongepast is wordt door de ambtenaar van de burgerlijke stand geweigerd: een kind 'Barbecue' noemen mag dus niet, net als een kind 'Prajakdadfkjadflkadsfkaldjsfasdflkjadsl' noemen.
Vroege geschiedenis
De oudste bekende naam voor het Nederlands is het gereconstrueerde bijvoeglijk naamwoord *þeudisk, waarbij de þ voor een stemloze interdentale wrijfklank staat en de eu voor een tweeklank die ongeveer als "e-oe" werd uitgesproken.
Omdat mensen een tijd lang zelf achternamen konden verzinnen. In het begin van de 19e eeuw verplichtte Napoleon iedereen om een achternaam te dragen. Als je er nog geen had, werd er een achternaam voor je verzonnen. Die verzonnen achternamen sloegen op je beroep, je woonplaats, je karakter of op je uiterlijk.
In Friesland-Groningen is de naamvorm Mensinge of Mensinga. Aan de –a kunnen we aflezen dat het een oude naamvalverbuiging betreft en die komt ook terug bij monna en sittera.
Een Belgisch kind is wel Rolex genoemd, in Nederland komt Pepsi als meisjesnaam voor. Alfonso de Borbón y Borbón staat te boek als de persoon met de meeste voornamen aller tijden.
Deze twee maanden kregen in de zevende eeuw voor Christus de namen januari en februari. Later werd januari de eerste maand van het jaar. Genoemd naar Janus, de god van doorgangen, poorten en in- en uitgangen, ook in de tijd. Algemener werd Janus wel gezien als god van alle begin, en van de overgang van oud naar nieuw.
Voor een meerderjarige die zijn/haar achternaam wil wijzigen: €835,-. Voor het wijzigen van de achternaam van 1 of 2 minderjarige kinderen: €835,-. Voor het wijzigen van de achternaam van 3 of meer minderjarige kinderen: €1.670,-.
In veel landen is de middelste naam is geplaatst tussen een persoon de eerste en de laatste naam . Het wordt voornamelijk gebruikt om twee homoniemen te onderscheiden .
Zowel je voor- als achternaam op het ticket moeten identiek zijn aan je reisdocument. Het is voldoende om alleen met je voornaam te reizen; de tweede naam is niet verplicht.
Het belangrijkste motief bij de naamkeuze vormt het cluster 'mooie klank' (meisjes 34,0%, jongens 29,5%), 'mooie naam' (meisjes 14,5%, jongens 12,5%) en 'leuke naam' (meisjes 6,8%, jongens 9,8%). Het onderscheid tussen 'mooie klank', 'mooie naam' en 'leuke naam' is door de ouders zelf gemaakt.
Waarom kost het geld om je naam te veranderen? Het wijzigen van je voornaam kost geld om te voorkomen dat de overheid en gemeentes continu bezig zijn voornaamswijzigingen door te voeren in de verschillende registers.
Wilt u uw voornaam laten veranderen? Dan moet u hiervoor bij de rechtbank een verzoekschrift indienen voor het wijzigen van uw voornaam. U heeft dan een advocaat nodig.
Het bedrag voor de wijziging is een vast tarief. Het honorarium voor de advocaat, inclusief het intakegesprek, het opstellen en indienen van het verzoek, is € 899 (inclusief BTW).