De boterbloem is een vreemde plant. Er is geen enkel nut of geneeskrachtige werking bekend van deze plant. Als voedselbron draagt hij niets bij, en zelfs als waardplant is hij niet volledig nuttig.Hij is licht giftig en weet daardoor te voorkomen dat hij wordt opgevreten door het vee.
In tuinen en kleinschalige milieus is de Scherpe Boterbloem een drachtplant voor honingbijen, vlinders, hommels en heel wat soorten solitaire bijen. Ze halen er nectar en geel stuifmeel.
Je kunt boterbloemen verwijderen door de grond te schoffelen. De planten vormen dichte pollen die met een schep of spa diep moeten worden uitgespit. Het wat grotere onkruid kun je er met een drietand uittrekken. Daarnaast kun je de boterbloemen gewoon met de hand verwijderen.
Boterbloemen (Ranunculus-soorten, zoals plantkundigen zeggen) zijn inderdaad giftig. De stof die hiervoor verantwoordelijk is, heet protoanemonine, een afgeleide van een andere stof die ranunculine heet (let op de naam). Bij dieren die ervan eten (runderen, schapen, varkens, honden...)
Boterbloem: Symbool voor zelfrespect en stralende charme.
Boterbloemen komen veel voor in paardenweiden. Ze zijn mild giftig maar paarden grazen er omheen omdat ze onaangenaam smaken. Wanneer de bloempjes gedroogd worden, verdwijnen de giftige stoffen bijna volledig. Daarom is hooi dat gedroogde boterbloemen bevat wel veilig.
De Scherpe boterbloem, Ranunculus acris L., is een meerjarige plantensoort uit de Ranonkelfamilie of Ranunculaceae en komt in België en Nederland zeer algemeen voor in graslanden, hooilanden en langs de weg in bermen. De plant is dofgroen van kleur en behaard en ze kan tot maximaal 1 m hoog worden.
Boterbloemen worden in de ordentelijke tuin als onkruid beschouwd.
De nederlandse naam is Boterbloem, familie van de Ranunculaceae. De bloemkleur is lichtgeel en de bloeitijd is van ca. mei tot en met juni. De bladeren zijn grijsgroen en ongeveer 15 cm.
Dieren weten dit en eten daarom om de planten heen. Dit is een reden dat boterbloemen soms extra opvallen in een weiland! Wanneer je boterbloemen laat drogen, verdwijnen de meeste giftige stoffen uit de plant en is deze wel eetbaar. Een echte vijand heeft de boterbloem toch wel, slakken eten de bloemen namelijk graag.
Wat is het voordeel van deze bloemen? Het gazon ziet er ineens een stuk kleurrijker uit en de bijen worden blij van deze heerlijke gele bloempjes. Bovendien hebben deze sterke boterbloemen geen bemesting nodig om toch zo te kunnen bloeien.
De gehele plant is giftig maar vooral het sap is gevaarlijk bij consumptie. De kruipende boterbloem is vooral giftig voor vee; runderen, paarden, schapen, varkens,…. De plant wordt tijdens het grazen echter gemeden tenzij er een voedseltekort is.
Boterbloemen wijzen op zure grond en op een kalktekort.
't Is een overal voorkomende plant: wegbermen, hooi- en weilanden. In de plant zit een scherp smakende giftige stof. Koeien hebben daar een hekel aan en zo zie je soms in weilanden waar koeien grazen, gele eilandjes van boterbloemen die door het vee zijn overgeslagen bij het grazen.
De gewone dotterbloem (Caltha palustris) – April 2020
De volwassen dotterbloem is erg giftig en dus niet eetbaar.
Habitat: Scherpe boterbloem is een plant van vochtige, matig tot zeer voedselrijke graslanden. In weiland profiteert ze van het feit dat de meeste grazers haar mijden. Ook in gemaaide graslanden, vooral wegbermen, is het vaak een aspectbepalende plant.
Die mooie kleur van een boterbloem bleek meer dan een kwestie van pigment in de bloemblaadjes die het geel in het zonlicht terugkaatsen en de rest van het licht doorlaten. 'Je kunt zien dat het bloemetje een supergladde bovenlaag heeft – de epidermis', zegt Van der Kooi. 'Dat is de plek waar vooral het pigment zit.
Een plantensoort die in alle opzichten forser is dan de andere soorten uit het geslacht Boterbloem is de Grote boterbloem, Ranunculus lingua. De grote planten kunnen tot ruim een meter hoog worden. Ook de bloemen met goudgele kroonbladen zijn groter dan de gemiddelde boterbloem.
Bestrijding: Het onkruid der onkruiden. De ultieme nummer 1, de Japanse duizendknoop. Deze invasieve soort is niet te bestrijden. Toch zijn er mogelijkheden om de plant te bestrijden, maar dat duurt jaren.
Vermeerdering vindt plaats door zaad, en vooral door uitlopers die een eindje verderop weer wortel schieten. Als eerste zal voorkomen moeten worden, vooral in gazons, dat de kruipende boterbloem (Ranunculus repens) gaan bloeien en zaad gaan vormen. Gazons regelmatig maaien dus.
Als je kattestaarten wil bestrijden kan je dit doen door gazonet te gebruiken samen met een uitvloeier of gewoon een beetje dreft in doen. Nog een beter middel is staranne forte maar dat kan je als hobby man niet in de handel verkrijgen. Hobbyisten kunnen alleen nog producten kopen dat iets beter is dan water.
Ranunculus is het verkleinwoord van het Latijnse rana (kikker). Ranonkels groeien vaak in of langs het water en in vochtige weiden, de plek waar veel kikkers voor komen. Lingua betekent tong.
De grote boterbloem (Ranunculus lingua), voorheen ook wel egelkolen genoemd, is een plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae).