Als de baby is geboren moet de placenta (moederkoek) nog geboren worden. De placenta zit vast aan de baarmoederwand. Doordat de baby er uit is, kan de baarmoeder flink kleiner worden.Door dit verkleinen en de naweeën laat de moederkoek los.
Vastzittende placenta
Soms zit de placenta zo vast, dat deze niet vanzelf geboren wordt. Ben je op dat moment onder begeleiding van de verloskundige, dan wordt de zorg overgedragen aan de gynaecoloog. De gynaecoloog kan met extra medicatie alsnog proberen om de placenta spontaan geboren te laten worden.
Als de placenta niet loskomt
Mocht het loskomen van de moederkoek langer duren dan gemiddeld, dan kan oxytocine het proces stimuleren. Vaak wordt een injectie met het hormoon dan toegediend om de uitdrijving van de placenta op gang te brengen. Ook de eerste borstvoeding aan je kind kan de nageboorte stimuleren.
Na de geboorte duurt de operatie nog zo'n 30 tot 45 minuten. De gynaecoloog haalt de moederkoek (placenta) uit de baarmoeder. Daarna sluit hij/zij de baarmoeder en de huid. Deze hechting is oplosbaar en hoeft er niet uitgehaald te worden.
Placenta (moederkoek)
De placenta zit aan de ene kant vast aan de baarmoederwand en aan de andere kant zit binnen in de vruchtzak. De moederkant bestaat uit lobbig, paarsrood vlees en de babykant is grijzig glad waarop het prachtige patroon van de bloedvaten zichtbaar is als een levensboom.
Meestal komen dan de placenta, de navelstreng en de vliezen naar buiten. Dat is een beetje een raar gevoel maar doet niet echt pijn. De baarmoeder trekt samen en voelt als een harde bal onder de navel.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Dit wordt ook wel de nageboorte genoemd. Enkele minuten tot een half uur na de bevalling zal je vanzelf nageboorteweeën voelen, waarmee je eens of een paar keer krachtig kunt persen om je placenta geboren te laten worden. Dat voelt iets minder heftig als bevallingsweeën, maar het kan nog steeds onprettig voelen.
Voor het kind is een keizersnede niet beter of slechter dan een vaginale bevalling. Een keizersnede brengt voor de moeder risico's met zich mee, zoals bloedingen, wondinfecties en problemen bij een volgende bevalling. De meeste vrouwen krijgen een ruggenprik. De operatie duurt ongeveer 30-45 minuten.
Er is geen maximaal aantal keizersneden dat een vrouw mag krijgen. Toch is het verstandig om deze toenemende kans mee te wegen in je beslissing als je graag nog meer kinderen wilt krijgen. Wat maakt de kans dat een vaginale bevalling lukt groter?
Bij een eerste kind duurt de uitdrijvingsfase gemiddeld een uur. Bij een vrouw die al eerder kinderen heeft gebaard, kan deze periode veel korter duren, niet langer dan een half uur. De uitdrijving bij tweede en volgende kinderen kan soms slechts enkele minuten duren.
In principe moet de placenta binnen een uur na geboren worden. Een enkele keer lukt het echter niet om de placenta geboren te laten worden. De verloskundige heeft dan al van alles geprobeerd, van het meedrukken op je buik, tot het geven van medicijnen om de placenta los te krijgen, echter allemaal zonder resultaat.
Ongeveer 6 weken na de bevalling kun je weer seks hebben omdat je baarmoeder dan weer hersteld is en het bloedverlies is gestopt. Je kunt dan wel weer voor het eerst menstrueren en dus ben je weer vruchtbaar. 4 weken na de bevalling kun je alweer zwanger worden.
Vaak is de oorzaak dat de placenta niet goed genoeg werkt. De baby krijgt dan te weinig voedingsstoffen. Het buikje blijft vaak achter in de groei. Uiteindelijk kan de baby ook minder gaan bewegen.
Wanneer je een verhoogd risico hebt op een kleine of grote baby spreekt de verloskundige of gynaecoloog met je af om een groeiecho te doen. Dit gebeurt ook wanneer de groei van de baby niet goed te voelen is via de buik. Bij een groeiecho wordt het hoofd, de buikomvang en het bovenbeen van de baby gemeten.
Verdenking van een groei achterstand ziet men aan: de uitzetting van de baarmoeder, het bovendeel van de baarmoeder loopt 2-4 weken achter op de normale ontwikkeling, en/of - de omtrek van de bovenbuik van de baby is bij echoscopische meting minder dan de 5e percentiel.
Bij een ruggenprik maakt u de geboorte van uw baby bewust mee, en al tijdens de operatie kunt u uw baby zien, horen en aanraken. U heeft tijdens de operatie geen pijn; wel voelt u soms dat er getrokken wordt of op de buik geduwd. Een enkele keer reikt de verdoving iets hoger dan alleen uw onderlichaam.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
De eerste zes weken niet sporten, daarna de sportactiviteit rustig opbouwen. Fietsen, wandelen en traplopen mag in principe direct na ontslag uit het ziekenhuis.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Het eerste uur na de geboorte wordt ook wel het Gouden uur genoemd (net als in de fotografie de korte periode als de zon op en onder gaat). Een bijzondere tijd, omdat er in dit uur iets subtiels gebeurt. Het zijn je baby's eerste ervaringen in de wereld, voor het eerst zonder het warme en omhullende baarmoeder gevoel.
Bij het intact laten van de navelstreng, kan de bloedtoevoer naar de baby door blijven gaan. Tijdens de bevalling draagt de placenta ongeveer 25-30% bloed van de baby. Dit bloed bevat niet alleen zuurstof, maar ook stamcellen, ijzer, witte bloedcellen en antistoffen.
Gwendolyn wil graag in bad bevallen en zoveel mogelijk een hand-off bevalling – met alleen steun of ingrijpen wanneer zij dat wil of als het medisch noodzakelijk is. Ze vindt een verloskundige die haar in deze aanpak steunt. Met succes: Gwendolyn krijgt haar droombevalling.