Mensen blijven verslaafd omdat verslaving een stoornis of ziekte is die door het voortdurende gebruik continu gevoed wordt. Verslaving kan de hersenen veranderen.
Wie eenmaal verslaafd is blijft levenslang gevoelig voor alcohol, drugs of andere verleidingen. Verslaving is een ziekte, die kan ontstaan door psychische oorzaken, maar die niet verdwijnt wanneer de oorzaak is weggenomen.
De hersenen worden minder gevoelig voor de lichaamseigen neurotransmitters. Niet alleen voor dopamine, maar ook voor andere neurotransmitters zoals endorfine. Deze neurotransmitters binden normaal gesproken aan een ontvanger (receptor) op de hersencellen. Drugs hebben effecten op deze receptoren.
Je raakt niet zomaar verslaafd. Het is een proces dat soms jarenlang duurt. Er is niet 1 middel of spel dat bij eenmalig gebruik gelijk tot verslaving leidt. Iemand met opzet verslaafd maken, door bijvoorbeeld 'iets' in zijn of haar drankje te doen, bestaat niet.
Iemands persoonlijke eigenschappen of het hebben van persoonlijke problemen kunnen ook van invloed zijn op het verslaafd raken. Bijvoorbeeld: als je negatieve gevoelens sterk ervaart en moeite heeft om daar goed mee om te gaan, dan kan dat een rol spelen bij het ontstaan van verslaving.
Er is niet één oorzaak voor het ontstaan of het blijven bestaan van een verslaving. Biologische, psychische en sociale factoren spelen daarbij een eigen, wisselende rol. Niet iedereen raakt verslaafd. Men moet lang genoeg het middel genomen hebben voordat de 'verslavingsknop' in de hersenen om gaat.
Ben je verslaafd geraakt aan harddrugs als cocaïne, heroïne of GHB? Ook dan kun je thuis afkicken. Soms is een korte opname in een kliniek nodig, bijvoorbeeld voor een detoxbehandeling om lichamelijk van het verslavende middel af te komen.
Gedragsverslaving. Mensen kunnen niet alleen verslaafd raken aan middelen, maar kunnen ook verslaafd raken aan bijvoorbeeld gokken en gamen, of zelfs aan eten of seks. Deze verslavingen worden gedragsverslavingen genoemd. Bij een gedragsverslaving worden er geen drugs ingenomen.
Wat is junkiegedrag? Typische kenmerken van junkiegedrag zijn: manipuleren, liegen en bedriegen, sociale contacten verwaarlozen en weinig oog hebben voor de eigen gezondheid. Ook het ontkennen van de verslaving komt vaak voor. Je kunt dit gedrag ook in een breder verband plaatsen.
Het systeem werkt snel, op basis van indrukken, ingevingen en gevoelens. Je moet er niet bewust bij nadenken, het kost dus weinig moeite. Maar het systeem is daardoor soms moeilijk onder controle houden. Het bewuste systeem zet gedrag in gang na een beslissing.
Iemand met een verslaving gebruikt een middel om met emoties om te gaan. Hij of zij gebruikt iets (drank , drugs of gedrag, zoals gokken, gamen of seks) om zich anders te voelen dan hij zich voelt. 'Willen' gebruiken is 'moeten' geworden. Alleen stoppen met de verslaving is niet de oplossing.
Verslaving is een ziekte: het zit op meerdere plekken in je lichaam, ook in je hersenen. De term verslaving is van toepassing op middelen als alcohol en drugs, maar ook op gewoontes waar mensen geen weerstand aan kunnen bieden. Denk hierbij aan gokverslaving, seksverslaving en internetverslaving.
Bij een verslaving wordt je heel erg in beslag genomen door het middel. Interesse voor andere zaken vermindert, waardoor je ontwikkeling stil kan komen te staan. Depressies kunnen ontstaan of verergeren. Bovendien kan je doordat je steeds in een roes leeft, grip op de werkelijkheid verliezen.
Een junk of junkie is iemand die verslaafd is en waar je dat ook aan kunt zien. Zo kunnen ze bijvoorbeeld erg mager zijn of naaldsporen op hun huid hebben. onderneemt.
Uit een onderzoek dat over 3 jaar tijd is uitgevoerd blijkt dat de kans op herstel van alcoholafhankelijkheid zonder hulp vrij hoog ligt: 67 – 74% van de mensen met een probleem herstelt binnen ongeveer 3 jaar.
Heroïne en crack blijken samen met alcohol en tabak relatief het meest schadelijk te zijn. Paddo's, LSD en khat scoren relatief laag op deze lijst.
Opvallend: alcohol scoort overall het slechtst (nog erger dan heroïne!), tabak en cocaïne zijn (persoonlijk en maatschappelijk) ongeveer even schadelijk, xtc, lsd en paddo's behoren tot de minst schadelijke substanties (wat niet wil zeggen dat ze ongevaarlijk zijn).
Cocaïne kan tot hersenbeschadiging en hersenbloedingen leiden; heroïne tot minder goed groeien, slechtere motorische ontwikkeling (je goed kunnen bewegen) en problemen met leren en gedrag. Ook xtc-gebruik kan effect hebben op leer- en geheugenproblemen bij het kind.
Het belangrijkste aan herval is hoe je ermee omgaat. Het is belangrijk om niet bij de pakken te blijven zitten, maar de draad zo snel mogelijk weer op te pakken. Zie het als een harde les waaruit jullie kunnen leren. Ga samen na waar het is fout gegaan.
Je kunt drugs soorten indelen in harddrugs en softdrugs. Harddrugs worden gezien als de meest gevaarlijke soorten drugs vanwege het grote risico op lichamelijke en geestelijke verslaving. Softdrugs zijn iets minder gevaarlijk omdat ze alleen een geestelijk verslavend effect hebben.
Voorbeelden van neurotransmitters zijn serotonine, dopamine en noradrenaline. Wanneer je te weinig van deze neurotransmitters over hebt, heeft je lichaam even tijd nodig om ze weer aan te maken. Tot die tijd kun je last krijgen van de naweeën van de drugs.