Accent aigu wordt vooral gebruikt in woorden afkomstig uit het Frans en wordt gebruikt als een enkele e moet worden uitgesproken als een lange 'e'. Daarnaast wordt accent aigu gebruikt als klemtoonteken, om nadruk te leggen op een woord of lettergreep.
Het accent aigu (Latijn: acutus, scherp), in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.
Accent grave: è
Het accent grave (`) wordt vaak gebruikt bij woorden van een Franse herkomst en duidt aan hoe een klinker uitgesproken moet worden. Blèren spreek je bijvoorbeeld heel anders uit dan bleren. In dit geval zit het verschil in een korte e of een lange ee.
Je spreekt de è dan hetzelfde uit als dat je in het Nederlands het woord 'erg' zou zeggen. Een streepje naar boven: (') In het Frans noem je dit de accent aigu . Dit zie je alleen boven de letter e. Als er een woord is met é dan spreek je de é uit als een lange ee.
De É (onderkast é) is een in het Latijnse alfabet voorkomende letter. De letter wordt gevormd door het karakter E met een daarboven geplaatste accent aigu.
Accent aigu wordt vooral gebruikt in woorden afkomstig uit het Frans en wordt gebruikt als een enkele e moet worden uitgesproken als een lange 'e'. Daarnaast wordt accent aigu gebruikt als klemtoonteken, om nadruk te leggen op een woord of lettergreep.
Het streepje bij de accent aigu (é) wijst naar Heiligerlee en wordt uitgesproken als de e in lee. Het streepje bij de accent grave (è) wijst naar Den Helder en wordt uitgesproken als de e in hel. Of: é met de regel méé. Streepje naar rechts dus.
Het accent circonflexe, of kortweg de of het circonflexe of circumflex (Latijn: circumflexus, rond, gebogen), is een dakvormig diakritisch teken op een klinker of een medeklinker.
Er komen klemtoontekens op voor als voor ten onrechte onbeklemtoond zou kunnen worden gelezen. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (vóór). Als er geen foutieve interpretatie van de zin mogelijk is, is het aan te raden om geen klemtoontekens te gebruiken.
Zo'n streepje op de e heet ook wel een accent aigu. Wil je een streepje naar links (hè), dan heet het een accent grave.
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).
' Veel mensen hebben geleerd dat op korte klinkers een accent grave hoort (wèl, dàt) en op lange klinkers een accent aigu (lópen, gáán). Dat verschil is in 1995 officieel afgeschaft. Het accent grave is alleen een uitspraakteken en geen nadrukteken.
Streepje naar rechts (accent aigu)
Alt+E en daarna a maakt á. Alt+E en daarna e maakt é etc.
Á: wanneer je iets wil benadrukken
Wanneer er een streepje naar rechts (ook wel accent aigue genoemd) wordt gebruikt, zoals de á, dan wil je vaak iets benadrukken: Je moet eerst dát nog doen, voordat je weggaat.
Bij woorden die aan een andere taal zijn ontleend, mogen de accenttekens accent aigu (´), accent grave (`), accent circonflexe (^), en andere diakritische tekens zoals het trema (¨), de umlaut (¨) en de cedille (ç) ook bij hoofdletters worden gebruikt. De tekens geven aan hoe het woord uitgesproken moet worden.
#taaltip In 'en-en' en 'of-of' is een liggend streepje het best, in 'en/of' een schuine streep. Bij nadruk is het 'én-én' dan wel 'óf-óf'.
De uitspraaktekens zijn het accent aigu (´), het accent grave (`) en het accent circonflexe (ˆ). Uitspraaktekens worden voornamelijk op de klinker e geschreven in woorden van Franse oorsprong, maar soms ook in Nederlandse woorden om de juiste uitspraak aan te geven. Het klemtoonteken is het accent aigu (´).
Wat veel vaker gebeurt bij Nederlandse woorden: accenten op een woord om de klemtoon te beïnvloeden. Dat zijn klemtoontekens. Als je een lettergreep of woord extra nadruk wilt geven, kun je een 'accent aigu' gebruiken. Dat is het accent dat naar rechtsboven wijst (´).
Ê (onderkast: ê) is een letter E met een accent circonflexe er op. Het is een letter in het Friulische, het Koerdische en het Vietnamese alfabet. De letter komt ook voor in het Afrikaans, Frans, Nederlands, Portugees, Welsh en het Albanees, maar alleen als een variant op de gewone "e".
Een cedille (in ç en ş, via Frans cédille uit Spaans cedilla, verkleinwoord van ceta, de letter 'z') is een diakritisch teken dat onder andere in de spelling van het Albanees, het Catalaans, het Frans, het Portugees en het Turks wordt gebruikt.
Op het toetsenbord van je PC vind je de trema/ umlaut (“). Druk op de SHIFT + (“)-toets en daarna op de o. De letter ö verschijnt.
Hoe heten de twee puntjes op een klinker, zoals in föhn en financiën? De puntjes op de o van föhn zijn een umlaut. De puntjes op de e van financiën zijn een trema. Een trema geeft het begin van een nieuwe lettergreep aan, bijvoorbeeld in financiën, coördinatie en reünie.
Het accent grave (Latijn: gravis, zwaar), ook bekend als backtick, in de drukkerij kort met graaf aangeduid, is het streepje op een letter dat van linksboven naar rechtsonder wijst. Het wordt in het Nederlands op een klinker geplaatst als deze anders moet worden uitgesproken en dat niet uit het zinsverband blijkt.
De Ï wordt in de meeste talen, waaronder het Nederlands, Afrikaans, Catalaans, en Frans, niet gebruikt voor een specifieke klankweergave, maar om aan te geven dat I niet met een voorgaande klinker een diftong vormt, maar met een hiaat alléén uit te spreken is.