Risicofactoren voor een tekort aan vitamine D zijn onvoldoende zonlichtexpositie (in Nederland van oktober tot april, stads- en binnenleven, kleding, zonnebrandcrème), onvoldoende productie van vitamine D in de huid (donkere huid, hoge leeftijd, chronische ziekte), hoog verdelingsvolume bij overgewicht, zwangerschap, ...
In combinatie met een gebrek aan kalk en zonlicht leidt een gebrek aan vitamine D tot rachitis, ook wel Engelse ziekte genoemd.
Een getinte of donkere huid die minder vitamine D maakt. Oudere leeftijd: de huid maakt minder vitamine D. U komt niet elke dag buiten tussen 11 en 15 uur. Het is winter: de zon is minder sterk en uw huid maakt minder vitamine D.
Dit kan gebeuren als gevolg van beperkte tijd buitenshuis, het gebruik van zonnebrandcrème of het leven in gebieden met weinig zonlicht. Andere risicofactoren zijn een donkere huidskleur, oudere leeftijd, obesitas en bepaalde medische aandoeningen die de opname van vitamine D beïnvloeden.
Onderzoek laat zien dat het gebruik van supplementen bij een tekort gemiddeld genomen effectief is na ongeveer 2-3 maanden. Al na enkele weken stijgt de hoeveelheid vitamine D in het bloed, maar meestal er is er wat meer tijd nodig voor voldoende resultaat.
Fruit bevat helemaal geen vitamine D. Ook noten en zaden bevatten geen vitamine D. En zelfs groenten bevatten geen vitamine D. Het enige plantaardige voedingsproducten of 'groenten' dat vitamine D bevatten, zijn paddenstoelen die aan zonlicht (of UV) worden blootgesteld.
Volwassenen (en vooral ouderen) kunnen sneller botten breken. Verder kunt u meer spierpijn krijgen; met name in de bovenbenen en heupen. Daardoor kan het ook moeilijker worden om bijvoorbeeld op te staan of kan lopen zwaarder worden. Daarnaast werkt uw afweersysteem ook minder goed bij een tekort aan vitamine D.
De onderzoekers noemen de resultaten een risicofactor voor neurologische aandoeningen. “Vitamine D-tekort bleek verband te houden met een substantieel snellere achteruitgang op het gebied van het episodisch geheugen en executieve functies.
Het grootste deel van onze vitamine D maakt ons lichaam echter zelf aan. Dit gebeurt wanneer ultraviolette (UV) straling van de zon je huid raakt. Hierdoor wordt vitamine D3 (cholecalciferol) in de huid gevormd en als niet-actieve stof opgeslagen in het vetweefsel van ons lichaam.
“Vitamine D3 moduleert de darmflora van het bovenste spijsverteringskanaal. Dit zou kunnen verklaren waarom vitamine D3 een gunstig effect heeft op ontstekingsziekten van de darm en bacteriële infecties”, zeggen de onderzoekers.
Bij het innemen van suppletie, zal de arts de dosis vitamine D na zes tot acht weken behandeling verlagen. Naar schatting zal het dan 3 tot 4 maanden duren om weer op het goede niveau te komen.
Een vitamine D-deficiëntie is een veel voorkomend probleem en wordt geassocieerd met onder andere vermoeidheidsklachten, maar ook met andere symptomen zoals hoofdpijn, spierpijn, een gevoel van zwakte, depressieve gevoelens en verminderde cognitieve prestaties.
Alles onder de waarde van 50 wordt als een tekort beschouwd. Volgens de richtlijnen van het Nederlands Huisartsen Genootschap is de streefwaarde voor vitamine D 30 nmol/L voor volwassenen jonger dan 70 jaar. Voor ouderen is de streefwaarde 50 nmol/L.
Vitamine D (colecalciferol) zorgt dat uw lichaam calcium (kalk) en fosfaat uit voedsel opneemt. Calcium en fosfaat zijn nodig voor tanden en botten. Ook zorgt vitamine D dat de spieren goed werken. Ons lichaam krijgt vitamine D binnen door zonnestraling op de huid en met ons voedsel.
Bij langdurige zonlichtexpositie wordt het teveel gevormde vitamine D in de huid weer afgebroken. In de voeding zit vitamine D2 in vette vis (makreel, sardines, zalm) en in een kleine hoeveelheid als toevoeging aan bak- en braad producten (halvarine, margarine).
Vitamine D-tekort is erkend als een cruciale factor in de pathobiologie van neurologische aandoeningen . Vitamine D-tekort beïnvloedt genexpressie, calciumhomeostase, oxidatieve stress en immuunfunctie.
Bij volwassenen en ouderen kan een vitamine D tekort zorgen voor botontkalking, spierzwakte en een zwakker gebit. Zwakke spieren vergroten de kans op vallen en botbreuken. Op oudere leeftijd kunnen ook je wervels gaan inzakken, waardoor je ongemakken ervaart.
In hun onderzoek met 232 postmenopauzale vrouwen zagen ze dat vrouwen met een ernstig vitamine D-tekort (< 25 nmol/l 25(OH)D) meer last van lage rugpijn en een lagere BMD hadden. Ook vonden ze een omgekeerde relatie tussen de vitamine D-concentratie en de ernst van slijtage aan de tussenwervelschijven in de onderrug.
Eet dus gezond en gevarieerd volgens de Schijf van Vijf. Vitamine D zit van nature in vette vis, zoals haring, zalm en makreel. Ook leveren vlees en eieren vitamine D, maar minder dan vette vis. In Nederland wordt ook vitamine D toegevoegd aan halvarine, margarine en bak- en braadproducten (maar niet aan olie).
De vitamines D en E zijn in vet oplosbaar. Dat betekent dat jouw lichaam ze beter opneemt in combinatie met een beetje vet. Daarom kun je deze supplementen het beste tijdens (of net na) je maaltijd innemen. Want in jouw ontbijt, lunch of avondeten zit vaak (een beetje) vet.
De vitamine is namelijk verantwoordelijk voor het creëren van nieuwe haarfollikels. Een tekort aan vitamine D en haarverlies staan dus met elkaar in verband. U krijgt vitamine D vooral binnen via blootstelling aan de zon, maar het komt ook voor in dierlijk voedsel, zoals eigeel, melk, kaas, vlees of boter.
Nee, geen vitamine D hier . Maar bananen bevatten wel veel magnesium. En raad eens? Een van de vele redenen waarom je magnesium nodig hebt, is dat zodra je vitamine D in je bloedbaan zit, het magnesium het aan het werk zet, waardoor magnesium een must-have is om te profiteren van de vele voordelen van vitamine D.
Volgens de Gezondheidsraad is er sprake van vitamine D-deficiëntie bij mensen jonger dan 70 jaar wanneer de calcidiolspiegel lager is dan 30 nmol/l; bij ouderen (leeftijd > 70 jaar) is de drempelwaarde 50 nmol/l 1 4 5 6.