Het scaphoid of scheepsbotje of scheepvormig beentje bevindt zich aan de duimzijde van de hand.
Bij een breuk van het scaphoïd ontstaat er pijn, soms zwelling en beperkte beweeglijkheid van de pols. Deze symptomen komen voor ter hoogte van wat men noemt de 'anatomische snuifdoos'. De anatomische snuifdoos vormt zich door pezen die naar de duim lopen.
Gips. Soms is een gipsbehandeling voor minimaal zes tot maximaal twaalf weken genoeg. Na deze periode onderzoeken wij uw pols opnieuw en maken we een röntgenfoto of CT-scan. Als de breuk goed geneest mag u het gips afbouwen en mag u de pols voorzichtig weer belasten.
Samen met het lunatum en triquetrum articuleert het proximale oppervlak met het distale uiteinde van de radius om het radiocarpale (pols) gewricht te vormen. Het heeft een prominente knobbel op het laterale palmaire oppervlak dat dient als aanhechtingspunt voor de abductor pollicis brevis en het flexor retinaculum.
Bij een gebroken handwortelbeentje kunt u last hebben van: hevige pijn bij druk op het handwortelbeentje, later wordt dit doffe pijn. zwelling bovenop de hand en pols, aan de kant van de duim. soms krachtsverlies in de hand en pols.
Pijn bij beweging van de duim. Pijn bij beweging van de vingers. Asdrukpijn over de hand. Op de plaats waar het botje gebroken is kan er zwelling of bloeduitstorting ontstaan.
Het meest voorkomende teken dat de schade aan uw hand meer is dan alleen een verstuiking of een blauwe plek, is dat u hevige pijn ervaart, die erger wordt wanneer u uw hand vastpakt, knijpt of beweegt . Uw hand kan ook gevoelig zijn bij aanraking en u kunt direct na de impact zwelling en blauwe plekken ervaren.
Achtergrond Scafoïdfracturen komen relatief weinig voor bij kinderen, vooral onder de leeftijd van 10 jaar. Dit komt door de ossificatie van het scaphoidbot, die begint rond de leeftijd van 4 tot 6 jaar en doorgaat tot de leeftijd van 13 tot 15 jaar, wanneer de meeste scafoïdfracturen bij kinderen voorkomen.
Op het palmaire oppervlak van het bot bevindt zich een knobbeltje dat kan worden gepalpeerd aan de basis en mediale aspect van de thenar eminence wanneer de hand is gestrekt . Het kan ook worden gepalpeerd aan de basis van de anatomische snuifdoos.
De scaphoid shift test is een provocerende manoeuvre die wordt gebruikt om de dynamische stabiliteit van het scaphoid te onderzoeken en de symptomen van een patiënt te reproduceren . Het wordt gebruikt om scapholunate interossale ligament instabiliteit (SLIL) te diagnosticeren.
De scaphoid fractuur is de meest voorkomende breuk van het polsgewricht. Het betreft een breuk (fractuur) van het handwortelbeentje dat zich aan de duimzijde van de pols bevindt. Het scaphoid wordt ook wel het 'scheepsbotje' genoemd.
Dijbeenbreuk. Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
De pols is geïmmobiliseerd in een onder-ellebooggips , met de pols licht gestrekt en de proximale falanx van de duim opgenomen in een positie van lichte oppositie ("scaphoid cast"). Het alternatief is een onder-ellebooggips, met de pols in neutrale of lichte extensie maar de duim vrij.
De eerste symptomen zijn pijn en zwelling in de pols , wat met de tijd verbetert. Als het scaphoidbot echter gebroken is en niet behandeld is, liggen er problemen op de loer. Illustratie en röntgenfoto van een breuk in het middengedeelte, of de "taille", van het scaphoid.
Hoe weet u of uw scaphoid gebroken is? Scaphoidfracturen uiten zich in pijn aan de pols en/of duim (bij grijpen, tillen en bewegen), zwelling en blauwe plekken.
Een ganglion is een bobbeltje aan uw pols, vinger of voet. Het bobbeltje wordt veroorzaakt door een uitstulping van de peesschede of van het kapsel dat om een gewricht zit. Een peesschede is een kokertje gevuld met een glijmiddel.
Het os scaphoideum is een van de carpale botten aan de duimzijde van de pols, net boven het spaakbeen. Het bot is belangrijk voor zowel de beweging als de stabiliteit van het polsgewricht . Het woord "scaphoideum" komt van het Griekse woord voor "boot". Het os scaphoideum lijkt op een boot met zijn relatief lange en gebogen vorm.
Een grondig klinisch onderzoek omvat altijd een vergelijking met de andere, niet-geblesseerde hand. De drie meest gebruikte klinische tests voor de evaluatie van patiënten met een vermoedelijke scaphoidfractuur zijn: anatomische snuifdoosgevoeligheid, scaphoid tuberculumgevoeligheid en pijn bij axiale compressie van de duim .
Het tarsale scaphoid verbeent vanuit twee centra. Vaak verenigen de twee delen van het scaphoid zich niet. Een verdeeld scaphoid wordt achteraf onbedoeld ontdekt door middel van de röntgenstraal, en bijgevolg wordt er niet veel belang aan gehecht.
Als u dit niet behandelt, neemt de kans op pijnlijke artritis en aanhoudende pijn bij het bewegen van uw pols en duim na verloop van tijd toe .
Dringende verwijzingen zijn zeer zelden vereist voor scaphoidfracturen, behalve voor open verwondingen of ontwrichtingen . De meeste scaphoidfracturen kunnen worden doorverwezen voor fractuurkliniekonderzoek, idealiter binnen 1-2 weken.
U moet zware taken met uw geblesseerde hand gedurende zes weken vermijden. U kunt weer autorijden zodra uw gips is verwijderd en u zich zeker genoeg voelt om dit te doen . Dit is meestal na zes weken.
De hand en vingers zijn een complex geheel van botten, spieren, pezen en kapsels. Indien deze tijdelijk niet gebruikt kunnen worden ten gevolge van de breuk, kunnen deze snel stijf worden. Wat dat betreft zijn de hand en vingers gebaat bij zo snel mogelijk hervatten van bewegingen.
Bij een tweedegraads letsel kunt u langdurige pijn, zwelling, zwakte en een verandering in het bewegingsbereik van een nabijgelegen gewricht, zoals de pols, opmerken. Bij een derdegraads letsel scheurt het ligament, de spier of de pees volledig, wat pijn en een beperkt bewegingsbereik veroorzaakt. U kunt zelfs een "plop" horen als het gebeurt.
Waarom kreeg ik pijn in mijn hand toen ik tegen een muur sloeg? Uw handpijn kan worden veroorzaakt door verschillende dingen, zoals breuken, verstuikingen of verrekkingen . Wanneer u op een hard oppervlak slaat, raakt u in feite een vast object zonder enige demping.