In wat voor voorwerpen zit kwik? Kwik zit bijvoorbeeld in oude thermometers, barometers, bloeddrukmeters en industriële klokken.Kwik zit ook in lampen.Bijvoorbeeld in spaarlampen en tl-lampen.
Kwik zit vooral in (oude) thermometers en barometers.Ook (oude) bloeddrukmeters, oude batterijen, TL buizen, spaarlampen en elektrische apparaten kunnen kwik bevatten. De GGD adviseert iedereen om producten met kwik weg te doen en deze in te leveren bij de milieustraat.
De opname van kwik vindt voornamelijk plaats door inademing van kwikdamp. De opname van kwik via ingestie is nihil. Vloeibaar kwik en kwikdampen kunnen ook zeer beperkt via de huid opgenomen worden. Bij het inademen van kwikdampen wordt 80% geabsorbeerd door de longen en opgenomen in het bloed.
Na het inademen van veel kwik kan je binnen enkele uren last krijgen van hoesten, rillingen, koorts, hoofdpijn en kortademigheid. Je kan ook last hebben van een metaalsmaak, maagdarmklachten zoals misselijkheid, braken en diarree, speekselvloed en een gevoel van zwakte. Neem in dit geval steeds contact op met een arts!
Gevolgen chronische blootstelling
Wanneer dit in uw woning gebeurt, kunt u chronisch aan kwik worden blootgesteld. Dit kan gevolgen hebben voor uw nierfunctie en uw zenuwstelsel. Effecten op het zenuwstelsel zijn bijvoorbeeld tremoren, prikkelbaarheid, problemen met concentratie en met het korte termijn geheugen.
Kwik is giftig. Liggen er ergens in huis nog druppeltjes kwik, dan kun je daar op de lange termijn gezondheidsklachten door krijgen. Dat komt omdat kwik giftige kwikdampen afgeeft. Het is belangrijk dat je gemorst kwik goed opruimt, zodat er geen druppels achterblijven.
Bij langdurige blootstelling kan kwik zich opstapelen in de hersenen en het centrale zenuwstelsel aantasten. Verder kan bij opname van kwik in het lichaam klachten als vermoeidheid, gebrek aan eetlust en maag- en darmklachten optreden. Daarnaast kan kwik de nieren aantasten.
Kwik is een zilverwit overgangsmetaal. Het is een metaal dat in de natuur wordt teruggevonden. Het is het enige metaal dat bij een kampertemperatuur van +- 20 graden vloeibaar is. Wanneer het verwarmd wordt zet het zich om in een kleurloos en reukloos gas.
Inademen of inslikken van kwik zorgt voor een vieze metaalachtige smaak in de mond. Acute kwikvergiftiging zorgt voor het ontstaan van hoofdpijnklachten. Vaak gaat het om een zwaar gevoel in het hele hoofd.
Lage kwikgehaltes (minder dan 50 microgram per kilogram) werden aangetroffen in haring, zalm, forel en inktvis. Hogere kwikgehaltes zaten in brasem, kreeft, makreel, snoek en tonijn. De kwik-kampioen was zwaardvis, met 1.212 microgram kwik per kilogram.
Om kwik te kunnen verwijderen, heeft het lichaam selenium nodig.Kwik bindt zeer sterk aan selenium.Het geheel selenium-kwik wordt vervolgens afgevoerd via de stoelgang. Bij de eliminatie van kwik wordt er dus selenium opgebruikt.
Kwik wordt onder meer erg gewaardeerd door zijn antibacteriële werking en is bekend als amalgaam van metalen en als metaal dat op kamertemperatuur vloeibaar blijft. Het wordt gebruikt in meetapparatuur, vaccins, elektronische onderdelen of als pesticide.
Kwik kan via de placenta en de navelstreng de ongeboren baby bereiken. Het doel van dit onderzoek was mogelijke associaties na te gaan tussen prenatale blootstelling aan amalgaamrestauraties en de zwangerschapsuitkomst, waaronder vroeggeboorte, geboortegewicht, miskramen en misvormingen.
In makreel kan wel 0.66 mg/kg methylkwik zitten. Voor 1 portie makreel van 150 gram betekent dit dat er 99 µg methylkwik in zit.
We raden het regelmatig eten van zelfgevangen zoetwatervis uit Nederlandse wateren af. Vooral zoetwatervissen die veel vet bevatten (paling, aal en forel) kunnen verontreinigd zijn met stoffen zoals zware metalen, PCB's, dioxines en PFAS. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het vetweefsel van de vissen.
Het is een metaal dat bij kamertemperatuur vloeibaar is. Vroeger werd kwik veel gebruikt in bijvoorbeeld thermometers en barometers. Maar omdat het erg giftig is, mogen de meeste producten met vloeibaar kwik nu niet meer worden gemaakt. Veel mensen hebben nog een oude barometer of thermometer in huis.
Kwik (soms ook wel kwikzilver genoemd) is een scheikundig element met symbool Hg (uit het Grieks hydrargyros via het Latijnse hydrargyrus) en atoomnummer 80. Het is een zilverwit overgangsmetaal. Kwik is het enige metaal uit het periodiek systeem dat bij kamertemperatuur (ca. 20 °C) vloeibaar is.
In tonijn zit namelijk kwik, of methylkwik. Deze kwik komt in vrijwel alle vis voor door milieuverontreiniging. Omdat tonijn een van de laatste vissen in de voedselketen is en erg veel eet om in leven te blijven, krijgt deze ook meer kwik binnen. Kwik is vooral ongezond voor zwangere vrouwen en jonge kinderen.
Kwik is een zilverkleurig vloeibaar metaal. Vroeger werd het gebruikt in (koorts)thermometers, barometers, thermostaten en bloeddrukmeters. Als deze voorwerpen kapotvallen of gaan lekken komt kwik vrij. Blijft er kwik liggen dan verdampt het langzaam.
Kwik is al bekend sinds de oudheid. Het is het enige metallische element dat vloeibaar is bij kamertemperatuur. De naam is afgeleid van 'levendig' (kwik), vloeibaar zilver. Het is een giftig element, met name de inademing van kwikdampen vormt een gezondheidsrisico.
Kwik is een extreem giftig metaal. Door menselijk handelen, onder meer door de uitstoot van kolencentrales en het gebruik van vervuilende pesticiden, komt kwik in de oceanen en binnenwateren terecht. In de vorm van het nog giftigere methylkwik wordt het door vissen opgenomen.
Kwik dat diep in de weefsels dringt, zal een ontsteking veroorzaken en in het bloed terechtkomen. Als een koortsthermometer in de aars breekt ontstaat er mogelijks een wonde in de aars. De wonde kan doorbreken en zo een ernstige infectie (buikvliesontsteking of peritonitis) veroorzaken.
Chelatietherapie voor acute anorganische kwikvergiftiging kan gedaan worden met DMSA, 2,3-dimercapto-1-propanesulfonic acid (DMPS), D-penicillamine (DPCN), of dimercaprol (BAL) Alleen DMSA is door de FDA goedgekeurd voor gebruik bij kinderen om kwikvergiftiging te behandelen.
Acute (kort, grote hoeveelheid) of chronische (langdurig, lage hoeveelheid) blootstelling aan kwik kan echter leiden tot een kwikvergiftiging en ernstige gezondheidsproblemen. Klachten bij een acute vergiftiging zijn: brandend gevoel in mond en longen. hoesten, problemen met ademhalen en zwaar gevoel op de borst.