Zoals je op de afbeelding hierboven kunt zien heeft de slak een mondholte. Hierin zit zijn radula: een soort rasptong, met kleine tandachtige structuren en een groot aantal randplaatjes. Bijna iedere groep slakken heeft weer een andere rasptong. Zo komt het dat slakken nagenoeg alle soorten voedsel kunnen eten.
Een klier in de mantel van de slak of de rughuid van een slak zorgt voor de aanmaak van een kalkachtige stof. Een slak maakt vervolgens steeds meer kleinere ribbeltjes aan en hierdoor wordt het huisje steeds groter. Een huisje beschermt een slak tegen uitdroging en tegen andere dieren die de slak anders zouden opeten.
Een slak kan meer dan 25.000 tanden hebben en de haai heeft er maar 3000. De tong van een slak is bedekt met heel veel kleine tandjes. Net een zaag! Hiermee schraapt hij heel kleine stukjes van de blaadjes af.
Slakken zijn erg interessante dieren. Ze ademen door een ademopening boven op hun lichaam en hun ogen zitten bovenop de kop op een soort steeltje.
Slakken bereiden en eten vraagt wel om een spaar specifieke tools. Zo bestaan er speciale pannetjes voor escargots, met rondjes er in waar je de slakken perfect in kan leggen tijdens het bereiden. En om de boterige lekkernij uit z'n schelp te halen gebruik je het beste een slakkentang.
Slakkenvlees is zeer gezond en voedzaam te noemen, het bevat vele essentiële aminozuren en is licht verteerbaar. Ook is het rijk aan mineralen zoals magnesium, koper en jodium.
Ze bijten niet, maar raspen gaten. Langs de gemaakt gaten krijgen ook schimmels en bacteriën vrije ingang tot de planten. Wat eten slakken het liefst? Slakken hebben een duidelijke voorkeur voor zachte plantendelen.
Nee. Sommige slakken hebben wel een huisje, maar ze kunnen niet zoals mensen via het slakkenhuis horen. Ongewervelde dieren (wat slakken zijn) hebben namelijk geen zintuigen om te kunnen horen. Wel kunnen ze bepaalde trillingen in de bodem waarnemen, zoals van regen of van naderende voetstappen.
Anus op de kop
De achterkant van het dier zit feitelijk boven zijn kop. Het voordeel daarvan is dat de buik van de slak, met alle ingewanden en de geslachtsorganen, teruggetrokken kan worden in de schelp. Als een slak poept komen de uitwerpselen eigenlijk op zijn kop.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden. De eitjes zijn klein en wit doorschijnend.
Op de kop zijn de twee gesteelde ogen zichtbaar, de steeltjes worden tentakels genoemd. Lang niet alle slakken hebben echter ogen, de soorten die ze wel hebben kunnen alleen lichtverschuivingen waarnemen.
Grazen Voor sommige soorten slakken is het zeker dat ze hoog boven de grond op planten, bomen of oude muren rondkruipen omdat ze daar algen, schimmels (epifyten) of andere organismen van bladeren, schors of stenen grazen.
De snelheid van een slak kan per soort verschillen. Zo zijn er slakken die 30 centimeter in 3 minuten kruipen. Op een gladde ondergrond legt de slak ongeveer 5 meter per uur af. Wat ook mee speelt is dat slakken veel vocht verliezen door het slijmdraad dat ze achterlaten bij het kruipen.
Wat gebeurt er als het huisje kapot gaat? Gaat het huisje kapot, dan zal de ongelukkige slak uitdrogen of worden opgepeuzeld door een vogel of ander dier. Als hij al niet eerder aan verwondingen is doodgegaan. Kleine beschadigingen kunnen slakken nog wel repareren.
Wist je dat slakken wel 3 jaar kunnen slapen?
De slak heeft vier voelsprieten: twee grote en twee kleine. Hiermee tast de slak de omgeving af. Op de twee grote voelsprieten bevinden zich de ogen van de slak. Met de kleine voelsprieten kan de slak ruiken.
De ogen van een slak zijn twee lange tentakels. Deze twee ogen kunnen los van elkaar bewegen. Het enige wat deze ogen kunnen registreren is het licht en het donker. Deze tentakels kunnen ze intrekken.
De meeste slakken leggen eitjes waar dan babyslakjes uitkruipen (een beetje zoals een kuikentje uit een vogelei komt). Die babyslakjes hebben op dat moment al een huisje! Nu zijn er ook slakken die hun eitjes in een soort broedzak bijhouden en die dus hun eitjes als het ware inwendig uitbroeden.
Huisjesslakken zijn iets “aangenamer” te vangen dan naaktslakken… Je kan ze doodtrappen of je kan ze ook “verdrinken” in heet water. Giet het op tijd weg want het begint al snel te stinken. Een plank op de grond leggen in de (moes)tuin zorgt er voor dat ze hieronder kruipen om overdag te schuilen.
Kies voor inheemse planten die slakken niet aanvreten. Bijvoorbeeld wilde akelei, steenanjer, ooievaarsbek en kruiden als tijm en bieslook. Leg barrières van koffiedik, cacaodoppen of eierschalen om kwetsbare planten.
Neen, slakken kunnen niet gillen. Ze hebben geen stembanden en geen longen. Maar het kan gebeuren dat, door een samenloop van omstandigheden, de lucht die in het slakkenhuis zat, er is uitgeperst door een smalle opening waarbij een fluitend (gillend?) geluid werd veroorzaakt.
Zorg voor hindernissen waar slakken niet over heen kunnen, waaronder scherp zand, sparrennaalden, schelpengrit, fijngemaakte eierschalen en schelpen, zaagsel, kaf, houtas, lavagruis, dolomiet, koffieprut (hoe meer cafeïne, hoe beter de werking), zeewier, ongebluste kalk op jouw paadjes, hennepstrooisel of cacaodoppen.
Een slak kan water drinken en water opnemen via de huid.
Naaktslakken kunnen ook gegeten worden, maar ze schijnen erg vies te zijn. En je moet slakken zeker nooit rauw eten, er kunnen levensgevaarlijke parasieten in zitten. Uit de oven of de pan, met bijvoorbeeld boter en kruiden (hier een smakelijk recept), zijn ze ook een stuk lekkerder.