Verspreiding. De adder komt voor op de hoge zandgronden van Nederland met uitzondering van de duinen. Er zijn momenteel nog twee grote min of meer aaneengesloten leefgebieden van de adder, gelegen in Friesland en Drenthe en op de Veluwe. Daarnaast is de soort nog aanwezig in Overijssel en Limburg (Meinweg).
In de zomer zijn adders het meest actief. De kans op een ontmoeting is het grootst in het voorjaar op een zonnige ochtend, dan zijn ze nog niet zo snel. Je vindt ze op kale plekjes in het zand, op de heide of langs/op fiets- en wandelpaden waar ze het meest profiteren van de zon.
De slang leeft vooral rond de grote rivieren in Nederland. Als je een ringslang in het wild wilt zien, maak je de meeste kans in de gebieden rond het IJsselmeer en in Utrecht, Gelderland, Overijssel, Drenthe en Friesland.
Hoe giftig is de adder? De adder is de enige gifslang in Nederland. Het gif van de adder is een gevaarlijke cocktail van gifstoffen, zoals bloedgif en zenuwgif, die de prooi verlammen.
Naast zwellingen kun je last krijgen van buikpijn, diarree en overgeven. In sommige gevallen (ongeveer tien procent) zijn de gevolgen heftiger: het slachtoffer kan in een shock raken of last krijgen van verlammingsverschijnselen. Alleen een enkele keer heeft de beet een dodelijke afloop.
ga rustig liggen, beweeg minimaal en leg het gebeten lichaamsdeel zo laag mogelijk. bij misselijkheid in een stabiele zijligging gaan liggen. bel 112 voor vervoer naar het ziekenhuis. het toedienen van een antiserum is alleen noodzakelijk wanneer er sprake is van duidelijke vergiftigingsverschijnselen.
De adder is beschermd in Nederland, wat betekent dat je geen slangen mag doden, verwonden of vangen - dit geldt ook voor de eieren van de slangen.
Vlak na de geboorte zijn jonge adders bijzonder kwetsbaar en worden ze bedreigd door een groot aantal natuurlijke vijanden: zoogdieren (zoals egel, bunzing, vos, das en wild zwijn), vogels (zoals buizerd, reiger, bosuil, ekster en raaf), reptielen (zoals gladde slang) en zelfs amfibieën.
Dit zijn vooral eilanden als Ierland, IJsland en een aantal eilanden in de Grote Oceaan. Ook komen geen slangen voor op het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika, op Antarctica en in uiterst noordelijk Europa en Azië en noordelijk Noord-Amerika, dicht bij de Noordpool.
De Nederlandse adder mag dan meevallen, maar in Europa zijn wel degelijk echt gevaarlijke slangen te vinden. De zandadder die in de Balkan woont, is de giftigste soort van het continent. 'In Frankrijk heb je de aspisadder, een dier met een verraderlijk gif.
De adder is de enige slang in Nederland die giftig is. Het dier is echter niet agressief en zal alleen bij bedreiging bijten.
De adder is de enige giftige, wilde slang in Nederland. Als ze in een prooi bijt, bijvoorbeeld een muis, spuit ze gif met haar tanden in. Als het een grote prooi is, laat de adder haar prooi weer los.
De ringslang: de waterfanaat
Daaraan dankt deze olijfkleurige, bijna zwarte slang zijn naam. Het is een echte waterliefhebber. 'Alle slangen in Nederland kunnen zwemmen, maar de ringslang jaagt ook in het water', legt Smalbrugge uit.
De dieren eten vooral muizen en kleine hagedissen.Soms eten ze ook kikkers of vogeltjes. Vijanden Adders hebben ook vijanden. De slangen worden namelijk gegeten door bepaalde slangenarends en egels.
Adderbeten in Nederland zijn zeldzaam. Sinds 1885 zijn ruim 220 adderbeten geregistreerd en uit aanvullend onderzoek is gebleken dat er dertien dodelijk waren (RAVON 57). Een adderbeet verloopt voor mensen dus zelden dodelijk, maar een beet is niet zonder risico's.
Inlandtaipan. De inlandtaipan is de giftigste slang ter wereld en leeft in het midden van Australië. Hij kan 20 jaar oud en 3 meter lang worden. Een beet van de inlandtaipan bevat genoeg gif om 100 mensen, 250.000 muizen of twee Afrikaanse olifanten te doden.
Sluit eventueel een terrarium en geef het aan de politie door als een slang ontsnapt is. Bel of laat 112 bellen.Volg de instructies van de meldkamercentralist.Geef het tijdstip door en de plaats van de beet op het lichaam.
In Nederland komen drie soorten slangen voor. Alleen de adder is giftig. De andere twee, de ringslang en de uiterst zeldzame gladde slang, doden hun prooidieren zonder ze eerst met gif te verdoven.
Wat is het? De gewone adder (latijnse naam: vipera berus) is de enige giftige slang die in België voorkomt. Haar gif kan diep in de weefsels doordringen. De ernst van de beet hangt af van de hoeveelheid gif dat werd geïnjecteerd.
Een adderbeet kan vervelend aanvoelen. Ravon (Reptielen Amfibieën en Vissen Onderzoek Nederland) zegt hierover: "De meest opvallende verschijnselen van adderbeten zijn pijnlijke zwellingen van het getroffen lichaamsdeel en misselijkheid. De mate waarin dit gebeurt verschilt van persoon tot persoon.
De gewone adder (Vipera berus) is de enige giftige slang in België. Daarenboven is ze hier zeldzaam geworden. In de loop der tijden heeft de menselijke activiteit de natuurlijke omgeving van deze slang zeer beperkt.
Tijdens het vervellen trekken de slangen zich terug en zijn ze niet in voedsel geïnteresseerd. Adders kunnen tot 10 tot 15 jaar oud worden, maar dat zijn uitzonderingen.
De symptomen van een adderbeet kunnen zeer uitgebreid zijn. 12 Pijn na de beet kan minimaal zijn. Meestal ontstaat snel een lokaal hemorragisch oedeem, dat zich geleidelijk van de plaats van de beet over de gehele extremiteit en zelfs over een deel van de romp kan uitbreiden en zeer lang kan blijven bestaan.
Ze verstopt zich het liefst op een plekje waar veel voedsel te vinden is met veel beschutting zodat we dit reptiel niet snel kunnen vinden.