De lange, smalle mesheften hebben wat steviger vlees dan mosselen. De smaak doet ook wat denken aan inktvis. Een heel maal scheermessen is misschien wat heftig, maar ze zijn een heerlijk uitgangspunt voor borrelhapjes, tapas of amuses. En ook als voorgerechtje doen scheermessen het goed.
Scheermessen danken hun naam aan de vorm en het formaat: ze zijn vergelijkbaar met een ouderwets scheermesje. Tussen de twee schelpen leeft het daadwerkelijke diertje waar het allemaal om draait; een prachtig wit stukje vlees, dat perfect smaakt in combinatie met vrienden knoflook en peterselie.
Smaak en bereiding
Scheermessen kunnen rauw gegeten worden maar zijn ook zeer geschikt om te roerbakken of te koken als mosselen.
De schelpen van deze weekdieren zijn langgerekt en bol. Ze staan aan de onder- en bovenkant open, waardoor ze wel wat weghebben van zwaardschede. Ze worden meestal messcheden of scheermes genoemd, waarbij het laatste de gangbare naam in de keuken is.
Scheermessen, ook wel mesheften genoemd, zijn schelpdieren die talrijk zijn in de Zeeuwse wateren. Paul de Groote, chefkok van restaurant Zee/land/zilt in Yerseke (inspired by Edwin Vinke), eet ze het liefst rauw. Hij laat zien welk deel gebruikt wordt en hoe je dat uit de schelp haalt.
Belangrijk bij scheermessen is niet alleen dat ze goed vers zijn, maar ook voldoende worden schoongemaakt. Dit kun je doen door ze eerst even te weken in (niet té) koud water met een flinke snuf zout. Zo lijkt alsof ze in hun natuurlijke habitat zijn en krijgen ze weer wat meer leven.
Kokkels eten
Kokkels kunnen, net als mosselen, worden gestoomd, gekookt, gebakken en zelf levend rauw worden gegeten. Als u zelf kokkels gaat bereiden controleer dan eerst of ze allemaal vers zijn. Als de schelp iets open staat kunt u controleren of de kokkel nog leeft. Geef een tikje op de schelp.
Tips om je scheermes te reinigen: Hou de mesjes onder stromend water na een aantal halen, en laat het water er van achter naar voren door stromen om vastzittende haartjes en deeltjes te laten wegspoelen. Schud het overtollige water van het mes om het te laten drogen.
Hoe eten? Je pelt ze zoals een garnaal: kop eraf breken en het pantser openen en verwijderen, gewoon met je blote handen. Sommige mensen kraken nog even met hun tanden op de scharen, waar ook nog vlees in zit, maar dat is niet zonder risico voor je vullingen.
Schaal- en schelpdieren zijn geen vissen, maar ze worden wel tot (magere) vis gerekend in de Schijf van Vijf.
Hoe lang kan ik de verse vis bewaren? Verse vis is vier dagen houdbaar na de productiedatum. Deze productiedatum staat ook op de verpakking. Vis die gevacumeerd is, is in de vriezer 3 maanden houdbaar.
Het liefst leven de scheermessen verticaal in het zand onderwater. Met de opening aan de bovenkant, de sifoon, zuigt de scheermes water op om te filteren. Uit het water verzamelt het dier plankton, algen en andere beestjes om op te eten.
De Scheldes zijn prima voetvisgebieden. Langs de strandjes en op de slikken wemelt het van de schelpdieren. Kokkels en scheermessen zijn makkelijk zelf te rapen.
Het mesheft is een schelpdier dat in de zeebodem van de west- en zuidkust van Europa leeft. Een mesheft, ook wel een scheermes of een Amerikaanse zwaardschede genoemd, heeft een langwerpige smalle schelp met een mooie kleur.
Het is een zacht soort aas, bij het beazen van de haak zul je een bindelastiek nodig hebben en dan wel zo dun mogelijk, dit elastiek draai je dan rond het vlees op je haak zodat het er niet afglijd.
Zorg er ook voor dat je warm water gebruikt tijdens het scheren. Hierdoor openen je poriën zich en het maakt je haartjes bovendien zachter. Daarnaast komt er minder druk op je scheermesje te liggen waardoor hij langer goed blijft. Achtergebleven zeepresten zijn funest voor je mesje.
Het scheermesje op de juiste plek
Scheermesjes horen thuis bij het restafval. Dit is het huishoudelijk afval dat overblijft nadat het afval dat wel kan worden gerecycled is gescheiden.
De verse kokkels, ook wel hartschelp genoemd, hebben een heerlijke zomerse smaak. Helemaal in combinatie met een pasta, verse peterselie, witte wijn, parmezaan en citroensap. Kokkels zijn tweekleppige schelpdieren die in de bodem van zoute en brakke wateren leven.
Kokkels komen in bijna alle zeeën voor en zijn de meest voorkomende schelpen in Noord-Europa. Kokkels zijn te eten als mosselen en ze zijn het hele jaar te verkrijgen. Ook kokkels moet je, zoals de meeste schelpen, dicht kopen. De mossel is een schelpdier welke voorkomt in de Nederlandse kustwateren.
Was de kokkels een paar keer in koud water en check of er open schelpjes tussen zitten. Tik er even op: gaan ze dicht, dan kunnen ze mee. Blijven ze open of zijn ze kapot, gooi ze dan weg.
Mosselen, oesters, kokkels, strandschelpen, mesheften en de sint jacobsschelpen; allemaal eten ze voornamelijk plankton. Daarnaast eten ze ook wel bacteriën en dode planten- en dierenresten, welke ze binnenkrijgen met het water waaruit ze hun voedsel filteren.
Het ligt voor de hand, schelpdieren leven in hun eigen schelp. Voorbeelden zijn mosselen, oesters, Sint-Jakobsschelpen en kokkels. Ook inktvissen (met een inwendige schelp) behoren tot de schelpdieren. Schaaldieren zijn gelede dieren omringd door een min of meer harde schaal.
Het leeft ingegraven in het zand. Bij eb graaft het zich onder het zand, bij vloed steekt de siphon in het water uit. het water weer uit.