Dolfijnen slapen nooit echt. Dolfijnen kunnen niet zo lang onderwater. Ze moeten aan de oppervlakte blijven om adem te halen.
Wanneer ze zoals mensen in slaap zouden vallen gaan ze dood. Dolfijnen slapen daarom maar half. Ze kunnen de ene hersenhelft laten slapen, terwijl de andere helft het belangrijke werk van de slapende helft overneemt. Op deze manier kan de dolfijn toch veilig een dutje doen.
Ze slapen met EEN oog dicht en EEN oog open. Zo kunnen ze dus wel uitrusten, maar tegelijk erover nadenken om zuurstof te halen. En ze blijven alert. Want dolfijnen staan wel eens op het menu van haaien.
In het wild komen dolfijnen voor in gematigde en tropische wateren. Ze leven zowel in ondiepe kustgebieden als ver weg van de kust, in de open oceaan. Alleen in de koudere poolzeeën zul je geen dolfijnen vinden. Dolfijnen zijn slim, waardoor ze zich weten aan te passen aan veel verschillende leefgebieden.
Als dolfijnen slapen, doen ze dat met één hersenhelft tegelijk. Dat is nodig omdat ze om de paar minuten boven water moeten komen om te ademen.
Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen.
Dolfijnen leven onder water. Ze lijken op vissen, maar zijn dat niet. Wist je dat een dolfijn zelfs kan verdrinken?
Ze herkenden dus welke plas van familie was. Dolfijnen plassen en poepen zelf natuurlijk ook gewoon in het water waar ze zwemmen. Het is dus niet zielig voor de dieren.
De robotdolfijn moet levende dolfijnen in dolfinaria en andere aquaria gaan vervangen, omdat daar steeds meer ethische bezwaren tegen zijn. De robotdolfijn gaat met ruim 23 miljoen euro per stuk wel vier keer zoveel kosten als een echte, maar hij gaat ook langer mee.
Wetenschappers hebben ontdekt dat krokodillen – net als sommige vogels en zeedieren – slechts één hersenhelft kunnen laten slapen. Doordat maar één hersenhelft slaapt, kan de krokodil het oog dat in verbinding staat met de hersenhelft die wakker is, open houden.
Dolfijnen leven in groepen, omdat de vijanden van de dolfijnen de orka en de haai zijn. Om de haaien en de orka`s weg te jagen leven ze dus in groepen.
Hij eet vissen, octopussen, schaaldieren, scheldpieren en krill (kleine garnalen). De dolfijn is een soort tandwalvis en al zijn tanden zijn gelijk! Ze zijn allemaal klein, maar heel scherp. Hij gebruikt ze om zijn prooien te grijpen en vast te houden, maar hij kauwt zijn voedsel niet.
Dolfijnen zijn zoogdieren en ademen door hun longen. Ze moeten dus regelmatig naar boven komen om te ademen. Ze komen ook boven om met elkaar te communiceren. Ze springen bijvoorbeeld uit het water en laten zich daarna met een luide klap terug vallen om alarm te slaan.
Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
54 jaar is een hele mooie leeftijd voor een dolfijn." "De oudste dolfijn ooit in een dierenpark was 61. Nelly heette het dier. Zij leefde in Florida, in de Verenigde Staten.
Ja, dolfijnen kunnen mensen heel goed horen praten. Zelfs met een glaswand ertussen! Dolfijnen in het Dolfinarium bijvoorbeeld reageren op handgebaren van mensen en hun stemgeluid. 's Morgens horen ze al wanneer de verzorgers eraan komen om hen wakker te maken.
De belangrijkste natuurlijke vijanden van dolfijnen en bruinvissen zijn de wat grotere haaiensoorten, walvissen en in sommige gebieden ook de orka.
De cloaca komt bij verschillende dieren voor: vogels, reptielen en amfibieën. Er zijn enkele enkele zoogdieren en vissen met een cloaca: haaien en roggen. De cloaca zit aan de buikzijde van vogels, achter de poten.
Gemiddeld worden er tijdens de jaarlijkse traditie zo'n 600 dieren gedood, zeggen de lokale autoriteiten. "De dood van de ruim 1400 dolfijnen en grienden is waarschijnlijk het hoogste aantal ooit gemeten", zegt de dierenwelzijnsorganisatie.
Ze komen bijvoorbeeld regelmatig vast te zitten in netten van vissers en sterven als 'bijvangst' omdat ze niet meer naar boven kunnen zwemmen om adem te halen. Vervuiling van de oceanen is ook een groot probleem. Menselijke activiteiten veroorzaken een hoop (plastic) afval, waarvan veel in de zee belandt.
In het wild worden dolfijnen gemiddeld 17 jaar oud. Factoren als overbevissing, vervuiling van de zee, en geluidsvervuiling zijn oorzaak van de lagere leeftijd van dieren in de natuur.
Ze komen regelmatig boven om adem te halen, want ze zijn geen vissen en hebben dus geen kieuwen om zuurstof mee uit water te filteren. Een dolfijn kan ongeveer vijftien minuten onder water blijven. Sommige dolfijnen zelfs een uur!
Gemiddeld duiken ze zeven keer per dag naar een diepte van 1 tot twee kilometer onder het oppervlak. Tussendoor kunnen ze ook nog zo'n 50 tot 800 keer een meter diep duiken, met telkens 2 à 3 minuten rusttijd aan het oppervlak. De dieren kunnen zelfs afdalen naar een diepte van wel 3000 meter.
Dolfijnen ademen uit door omhoog te spuiten. In het water kunnen dolfijnen niet ademen, daarom moeten ze geregeld naar boven. Op het land kunnen dolfijnen dus wel overleven.