Doe geen extra inlegger in een pants: 'Als iemand thuis woont en last van incontinentie heeft, kan hij na een halve dag al met een verzadigde pants (incontinentiebroekje) rondlopen. Dat zit onprettig en kan huidschade veroorzaken. Zorgverleners hebben dan de neiging om een inlegger in het pants te doen.
Bij aandrangincontinentie is het mogelijk om de blaas te 'hertrainen'. Om dit te doen, moet u uw naaste aanmoedigen om grotere hoeveelheden urine langer in te houden. En om minder vaak naar het toilet te gaan. Hierdoor zal de blaas de aandrang om te gaan niet langer 'overdrijven' wanneer deze slechts halfvol is.
Er is geen vaste regel wanneer u uw incontinentiemateriaal dient te vervangen. Hoewel het advies is om dit eens per 4 tot 6 uur te doen, is het vooral belangrijk dat u doet wat voor u goed voelt. Incontinentie is al vervelend genoeg, dus maak de situatie voor uzelf zo comfortabel mogelijk.
Stel het plassen niet te languit. Neem rustig de tijd om de blaas volledig te legen. Neem op het toilet een natuurlijkezithouding aan met de voeten vlak op de grond en de benen lichtjes gespreid. Ontspan de bekkenbodemspieren en laat de urine stromen zonder te persen of de buikspieren te spannen.
Vermijd alle dranken die cafeïne bevatten. Cafeïne is ook een stof die de blaas irriteert en die dus urinestoornissen kan veroorzaken. Dat is het geval met koffie en thee, maar ook met alle dranken op basis van cola, onder meer een aantal koolzuurhoudende dranken.
Incontinentie is vrijwel altijd goed te behandelen. Je kunt door middel van oefeningen leren om je bekkenbodemspieren bewust aan te spannen en weer te ontspannen. Ook kun je leren om bewust (plotselinge) verhoging van de buikdruk op te vangen. Zo kun je urine-incontinentie meestal verminderen of zelfs verhelpen.
Pants of luierbroekjes
Dit is de meest populaire vorm van incontinentiemateriaal. Pants of luierbroekjes lijken het meest op gewoon ondergoed. Het is wat dikker vanwege de watten en de absorptie-korrels. Er zijn verschillende broekjes voor mannen en vrouwen.
Hoeveelheid bepalen: Door de producten zelf aan te schaffen kunt u ook zelf bepalen hoeveel incontinentiemateriaal u dagelijks gebruikt. Dit is niet mogelijk als het via de zorgverzekering vergoed wordt. De zorgverzekeraar bepaald dan aan de hand van de brief van de huisarts hoeveel producten u per maand nodig heeft.
Je voelt de inco bij de eerste plas al zwaarder worden en daardoor is het gevoel ook anders. Hoe meer je plast, hoe harder en zwaarder de inco lijkt te worden.
Het optreden van urine-incontinentie neemt toe met de leeftijd. Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder. Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Bij incontinentie is er sprake van het niet goed kunnen ophouden van urine. Dit kan optreden bij sporten, lachen, hoesten, de fiets afstappen of juist bij aandrang. Een vervelende plasklacht die de kwaliteit van leven beïnvloedt. Uit schaamte blijven veel mensen rondlopen met deze klachten.
Doordat de balans van de hormonen in je lichaam tijdens de overgang verandert, kan dat er voor zorgen dat de geur en kleur van je urine anders wordt dan voorheen. Een oorzaak van sterk ruikende urine kan zijn dat je niet voldoende drinkt, maar stinkende urine kan ook duiden op een blaasontsteking.
Een gezonde levensstijl en tijdige behandeling van hoge bloeddruk, hoog cholesterol en suikerziekte hebben onder meer effect op het voorkomen van incontinentie. Dat komt omdat incontinentie vaker voorkomt bij deze ouderdomsziekten.
Voorbeelden zijn darifenacine, flavoxaat, oxybutinine, solifenacine en tolterodine. Duloxetine wordt gebruikt bij stressincontinentie en inspanningsincontinentie. Duloxetine zorgt voor versterking van de spieren rond de urinebuis. U heeft hierdoor minder last van ongewenst urineverlies.
Voelt u zich prettiger wanneer u elke 2, 4 of 6 uur verschoont: prima. Hiermee voorkomt u nare luchtjes en het blijft droog, wat het risico op huidirritaties verkleint. We zien vaak dat mensen die kleine inleggers, zoals TENA Men Level 1, gebruiken geneigd zijn wat vaker te verschonen.
Ja, absorberende en afvoerende incontinentiematerialen worden vergoed vanuit de basisverzekering. U heeft wel een voorschrift van uw (huis)arts nodig. Deze voegt u toe aan het online inschrijfformulier.
Incontinentiemateriaal wordt vergoed vanuit de basisverzekering. Hierop is de wettelijke eigen bijdrage van toepassing. Die eigen bijdrage bedraagt in 2016 € 385,00 per persoon van 18 jaar en ouder. Om voor (gedeeltelijke) vergoeding in aanmerking te komen, moet u eerst de wettelijke eigen bijdrage hebben verbruikt.
Voorbeeld: Een TENA Lady Ultra Mini Inlegkruisje kan maximaal 70 ml vocht opvangen (dit wordt bij de productomschrijving vermeld) en is dus voldoende voor licht urineverlies. Voor mensen met zwaar urineverlies kan een TENA Pants Maxi uitkomst bieden; deze incontinentiebroekje kan maar liefst 2500 (!) ml urine opvangen.
Incontinentie Inleggers voor vrouwen
De allerbeste en meest comfortabele bescherming tegen urineverlies is de incontinentie inlegger. Deze inleggers kunnen gewoon in uw eigen ondergoed gedragen worden. Zorgt u er alstublieft wel voor dat uw ondergoed strak zit en goed afsluit.
Vouw bij elk incontinentiemateriaal een gootje in de lengterichting. Vouw de lange zijkanten wat naar elkaar toe. Zo heeft het materiaal een paar seconde de tijd om de urine of ontlasting op te nemen. U voorkomt dat deze er via de zijkant vanaf loopt.
Waarom is plas ophouden gevaarlijk? Naast een overactieve blaas kan langdurig de plas ophouden op termijn leiden tot blaasontstekingen en nierproblemen. Blaasontstekingen ontstaan doordat bacteriën uit de darmen in de blaas terechtkomen. In stilstaande plas kunnen de bacteriën zich razendsnel delen.
Als je ineens heel hard moet lachen, iets zwaars tilt of moet niezen dan spannen heel veel spieren in je buik zich aan. Die geven dan wat extra druk op de blaas en dan kun je dus wat urine verliezen.
De duur en de aard van dit ongewilde urineverlies kunnen per persoon verschillen. Veelal houdt deze klacht enkele maanden tot een jaar aan voordat ze vanzelf weer verdwijnen.