Op de meeste begraafplaatsen in Den Haag is het mogelijk om de as van een overleden dierbare uit te strooien. De begraafplaatsen brengen kosten in rekening voor het uitstrooien van de as. Die kosten verschillen per begraafplaats.
Indien de APV niets regelt over asverstrooiing mag de verstrooiing in principe overal plaatsvinden, tenzij andere regels zich er tegen verzetten. Indien men wil verstrooien op het grondgebied van een andere eigenaar dan de gemeente moet toestemming worden gevraagd aan die eigenaar.
Dit kan de zee zijn, het bos of een plek waar u als kind veel kwam. De overgebleven as wordt na de crematie opgevangen in een urn. In de praktijk wordt deze urn meegenomen naar deze dierbare plek en wordt de as hier uitgestrooid.
U draagt zelf zorg voor de as van uw dierbare naar het schip. Wij vragen voor deelname aan deze vaart € 82,00 per persoon. Voor meer informatie zie opstapvaarten. U heeft de mogelijkheid in familieverband as uit te strooien per schip op zee vanaf € 232,00 (vanuit Lauwersoog).
Officieel mag je de as uitstrooien op de daarvoor aangewezen plekken bij crematoria en andere mooie aangewezen plekken in Nederland. Op open zee is ook geen probleem. Wil je toch iets anders, dan zijn hier per gemeente verschillende regels voor.
Volgens de Nederlandse wet mag een crematorium de as pas een maand na crematie vrijgeven. Het crematorium bewaart de asresten gedurende deze maand in een speciale ruimte. Die ruimte is niet toegankelijk voor nabestaanden.
De persoon die de crematie heeft geregeld beslist over wat er met de as gebeurt. Dat is uw oma. Als er geen testament of codicil van uw vader is, waar in staat dat zijn dochters na zijn overlijden zijn as moeten krijgen, is er in ieder geval voor een rechter geen reden om u de as te geven.
Als volwassene contact hebben met een overleden dierbare is mogelijk. Alleen is de mate waarin dit lukt afhankelijk van jouw persoonlijke proces en status. Soms wil je ze zo graag spreken, alleen heb je toch nog hulp nodig van bijvoorbeeld een medium of helderziende om dit te kunnen doen.
U mag er mee doen wat u wilt. Strikt persoonlijk zou ik een asbus om redenen van piëteit óf mee in zee gooien, of aan het crematorium retourneren.
Hoe lang rouwverwerking duurt is door de verschillende factoren moeilijk te zeggen. Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat mensen na drie maanden na het overlijden van hun partner, pas de ergste fase van rouw doormaken. Na gemiddeld ruim een jaar beginnen partners zich vaak weer beter te voelen.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
Na de crematie kan de as van uw overleden dierbare bij het crematorium opgehaald worden. Dit gebeurt vanaf 30 dagen na de crematie. Dit mag niet eerder vanwege de Wet op de lijkbezorging. De Wet op de lijkbezorging (Wlb) regelt wat er moet gebeuren als iemand komt te overlijden.
Nabestaanden kunnen de as van hun overleden dierbare thuis bewaren, maar ze kunnen het ook bijzetten op een begraafplaats of bij het crematorium. De as kan zowel onder als boven de grond worden bewaard. Voordat de as een plek krijgt kiezen de meeste mensen eerst iets uit waar ze de as in bewaren.
De meeste begraafplaatsen en crematoria beschikken over een strooiveld waar u de as zelf kunt verstrooien of dat laten doen door een medewerker van het crematorium. Maar u kunt de as ook verstrooien in uw eigen tuin, een bos, vanaf een boot, uit een vliegtuig of zelfs per heliumballon.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
Ja, zo'n urn kun je - net als een verfpot - openen door een schroevendraaier onder de rand van het metalen deksel te plaatsen. Ik zou dat op verschillende plaatsen voorzichtig doen, zodat het deksel niet onnodig ombuigt en later weer gebruikt kan worden om de urn te sluiten. Net als bij een pot verf.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Je mag zelf kiezen wat er met de sieraden gebeurt bij een crematie. Misschien wil je ze bewaren als herinnering aan de overledene. Laat je de sieraden om bij de overledene, dan gaan deze mee in de crematieoven. De edelmetaal resten die overblijven na de crematie worden verzameld en verkocht.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Uit as kan men geen DNA meer halen. Dat organisch materiaal is geheel verbrand. Wel kan men nog bestanddelen zoals calcium en fosfor vinden, naast kleinere hoeveelheden natrium, chloor, kalium en aluminium. Ook zijn er sporen te vinden van elementen die tot de zware metalen behoren.