De nervus vagus is een zenuw die uit de
Waar bevindt de nervus vagus zich? De zenuw loopt van de hersenstam via o.a. de tong, keel, hart, longen, diafragma, lever, milt, darmen, alvleeskier en nieren naar de maag. Het is een dwalende zenuw, hij komt langs heel veel gebieden in het lichaam.
Een van de belangrijkste manieren waarop je de gezonde functie van de nervus vagus kunt stimuleren, is door een diepe, langzame buikademhaling. Adem langzamer en dieper vanuit de buik. Denk aan het vergroten van de buik en het verwijden van de ribbenkast terwijl je inademt. Adem vervolgens langer uit dan je inademt.
De nervus vagus stuurt signalen in de richting van de verschillende organen van het lichaam, maar meer nog geleidt hij informatie over de toestand van de organen naar het centrale zenuwstelsel. 80-90% van de zenuwvezels in de nervus vagus zijn afferente of sensorische zenuwcellen.
Bij nervus vagus stimulatie (NVS) leggen we een elektrode om de linker nervus vagus. Als we de nervus vagus met een elektrisch stroompje kunstmatig prikkelen, gaan signalen door deze zenuw naar de hersenen. Deze signalen onderdrukken de epileptische aanvallen in de hersenen.
Ook spoort de zenuw de productie van neurotransmitters aan, waaronder GABA, wat een inhiberende (remmende) werking heeft op ons zenuwstelsel. De functie van de nervus vagus is kortom het bewerkstelligen van voldoende rust en herstel in je lichaam, zodat je je goed voelt.
Het sympatisch zenuwstelsel wordt geactiveerd tijdens stressvolle en gevaarlijke situaties en het parasympatisch zenuwstelsel wordt vervolgens geactiveerd zodat we weer kunnen ontspannen en herstellen. Ter verduidelijking: bij stimulatie van de nervus vagus vertraagt de hartslag.
De nervus vagus, ook wel de zwervende zenuw genoemd, is een lange zenuw die vanuit je hersenstam een connectie heeft met verschillende gebieden in jouw lichaam, zoals jouw hart, keel, maag en darmen.
De zwervende zenuw maakt deel uit van het autonome zenuwstelsel, het systeem dat de functies van ons lichaam regelt waar we niet over na hoeven te denken (ademhaling, hartslag, spijsvertering, hormonen), dingen die we op onbewust niveau doen, ook wel het parasympatische deel genoemd.
De sacrale zenuwen regelen de blaas- en darmwerking. Als de communicatie tussen de sacrale zenuwen en de hersenen verstoord is, kan dat tot problemen met de darm- en blaascontrole leiden.
De nervus phrenicus of middenrifszenuw is een motorische en sensibele zenuw die beiderzijds gevormd wordt door zenuwvezels uit de plexus cervicalis (ruggenmergswortels C3-C5, vooral C4).
Blootstelling aan acute kou activeert de nervus vagus, en daarmee zenuwcellen die de neurotransmitter acetylcholine produceren (om te communiceren). Er is alleen een Engelstalige Wikipedia-pagina over deze zenuwcellen.
Nervositeit kan veel verschillende oorzaken hebben. Hoofdoorzaken van nervositeit zijn: het te druk hebben, het opkroppen van gevoelens en een gebrek aan zelfvertrouwen. Ook problemen in relaties of op het werk kunnen spanningen veroorzaken. Niet alle spanningen zijn te vermijden.
De 'Polyvagal theory', in het Nederlands: 'Polyvagaal theorie' beschrijft hoe dat werkt. De Polyvagaal theorie gaat ervan uit dat er evolutionair drie delen van het autonome zenuwstelsel zijn, die de respons op acute stress regelen. Het oudste systeem heeft als overlevingsstrategie om te doen alsof je dood bent.
De aansturing vanuit de hersenstam gaat onbewust en staat niet onder invloed van de wil. Er is hier sprake van reflexen. De sensorische zenuwen van het autonome zenuwstelsel monitoren het inwendig milieu. Impulsen vervoerd door deze sensorische zenuwen komen niet aan in de hersenschors, maar in de hersenstam.
De vagus innerveert ook de slokdarm: het bovenste 1/3 deel door de ventrale tak, de onderste 2/3 delen door de dorsale tak.
De nervus vagus (N X), een gemengde zenuw, speelt een rol bij de regeling van de slokdarmfunctie, het gevoel in de keel, de spieren van de stembanden en bij het slikken.
Het parasympathisch zenuwstelsel is onderdeel van ons autonome zenuwstelsel en de tegenhanger van het sympathisch zenuwstelsel. Het parasympathisch zenuwstelsel kun je zien als ons rempedaal en zorgt ervoor dat we kunnen ontspannen.
De dorsale vagus gaat van de oudste hersenen (in het achterhoofd) tot aan de blaas en anus en beinvloedt alle organen. Het oudste en grootste deel van de dorsale vagus zit in de darmen en is ook bekend als 'het tweede brein' (500 miljoen neuronen in de darmwand).
De hartfrequentie wordt door een groot aantal factoren bepaald. Het autonome zenuwstelsel, de sympathicus en parasympathicus. Het sympathisch systeem o.i.v. epinephrine (=adrenaline) leidt bij activatie tot een toename in atrioventriculaire geleiding, prikkelbaarheid en contractiliteit.
Voel met drie vingers naast elkaar aan de duimzijde van de pols de hartslag. Kijk mee op een horloge met secondewijzer en tel gedurende twintig seconden de hoeveelheid slagen van het hart.
Waar het sympatisch zenuwstelsel is gekoppeld aan dagelijkse acties zoals opstaan, lopen, zitten, eten en drinken, zorgt het parasympatisch zenuwstelsel voor onbewuste acties in het lichaam zoals slapen, spijsvertering, ademen en zuurstof binden. Het parasympatisch zenuwstelsel zorgt voor rust en herstel na een actie.
Zenuw(weefsel). Weefsel dat er voor zorgt dat we kunnen ruiken, voelen, zien, horen en proeven.