Een duidelijke oorzaak van nachtangst is niet bekend. Wel is het bekend dat slaapgebrek en bepaalde mentale en fysieke klachten de night terrors kunnen veroorzaken. Denk aan stress, angst, spanning, een oncomfortabele situatie of een trauma. Nachtangst komt ook vaker voor tijdens koorts en griep.
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend. Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Er zijn geen directe oplossingen voor nachtangst. Medicijnen worden maar zelden voorgeschreven omdat aanvallen in de meeste gevallen snel voorbij gaan. Veel mensen met pavor nocturnus worden niet eens wakker en slapen na een paar minuten rustig door.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Nachtangsten vinden meestal plaats voor middernacht, tijdens de non-REM slaap van je kind. Vaak is dit zo'n 1 tot 2 uur nadat je kind in slaap is gevallen. Je kind zit of staat ineens gillend rechtop in zijn bed en het lijkt of hij wakker is. Maar je kan geen contact met hem krijgen en troosten lukt ook niet.
Meestal duurt zo'n aanval een paar minuten tot maximaal een half uur. Nachtangst lijkt op een nachtmerrie, maar het is het niet hetzelfde. Na een nachtmerrie weet je kind vaak nog dat hij een enge droom heeft gehad. Bij nachtangst herinneren de meeste kinderen zich niets.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Raak je kind tijdens een night terror dan ook liever niet aan en blijf op afstand zitten. Zo kun je hem wel in de gaten houden dat hij zich niet bezeert. Wat soms ook kan helpen, is de lamp op de gang aan te zetten. Na een nachtangst zal je kind vanzelf weer rustig in slaap vallen.
We spreken van een nachtmerriestoornis als iemand terugkerende nachtmerries heeft, wekelijks of vaker dan één keer per week, gedurende langere tijd. De helft van de nachtmerries die patiënten met PTSS hebben gaan over de trauma's die ze hebben meegemaakt. De andere helft van de nachtmerries heeft een andere inhoud.”
Slaapangst is een combinatie van angst en slapeloosheid. Als je last hebt van slaapangst, wordt je overheerst door een paniekerig gevoel dat alleen al ontstaat door de gedachte aan slaap. Hoe dichterbij het moment van slapengaan, hoe meer druk je jezelf oplegt om te moeten slapen, en dan het liefst 8 uur per nacht.
Nachtmerries bestaan in grofweg twee soorten. Er zijn nachtmerries die ontstaan na een traumatische ervaring. In deze nachtmerries vindt vaak een herhaling van de vervelende ervaring plaats (of het lijkt erop). Deze nachtmerries worden posttraumatische nachtmerries genoemd.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Mogelijke oorzaken zijn stress, spanning, medicijnen, koorts, zwangerschap of trauma … Het gevolg is dat je overdag moe bent. In sommige gevallen leiden nachtmerries zelfs tot chronische slapeloosheid.
Het grootste verschil tussen een nare droom en een nachtmerrie is dat je bij een nare droom meestal doorslaapt. Je weet waarschijnlijk nog het verhaal, thema of beelden als je wakker wordt, of soms later op de dag, maar deze vervelende dromen leveren over het algemeen minder angst op dan nachtmerries.
Baby's kunnen meer dan je denkt: net als kinderen verwerken zij gebeurtenissen van overdag in hun slaap. Tel daarbij op dat baby's ook nog eens de helft van de slaap in hun REM-slaap zitten en je weet eigenlijk al genoeg: baby's kunnen dromen.
De hersengebieden die getriggerd worden door angst in een droom, zijn bij een confrontatie met een angstaanjagende situatie in het echt minder actief. En het hersengebied dat levensechte situaties beoordeelt, reageert dan ook sterker.
Stress kan een nachtmerrie veroorzaken
De kans is groot dat die herinneringen in de nacht naar voren komen en gekoppeld worden aan angstige beelden", vertelt de klinisch psycholoog. Een nachtmerrie kun je, net als een droom, zien als een mix van beelden van wat je hebt meegemaakt, wat je hebt gezien en je fantasie.
Nachtangsten worden genoemd als pavor nocturnus, night terrors of nachtelijke terreur. Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is.
Slaapproblemen zijn een van de veelvoorkomende klachten van een angststoornis. Angst en slechte slaap hebben namelijk een directe relatie tot elkaar. Slechte slaap kan het risico op angst vergroten en angst kan er weer voor zorgen dat in slaap vallen wordt bemoeilijkt.
Doe liever even iets dat u ontspant. Lees een goed boek of vul een kruiswoordraadsel in. En ga terug naar bed wanneer u weer slaperig bent. Grijp niet naar uw gsm of tablet, die houden u net langer wakker.
Als je wakker wordt rond deze tijd, kan het betekenen dat je galblaas je een teken geeft dat je minder vet voedsel moet eten, of het koffie- en alcoholgebruik iets moet minderen. Op emotioneel vlak kan dit betekenen dat je te veel oordeelt over jezelf, een situatie of anderen.
Een nachtmerrie ontstaat wanneer u vervelende dingen verwacht. Iemand kan bijvoorbeeld een negatieve emotie hebben als die gaat slapen, bijvoorbeeld stress. Mensen die gestrest zijn overdag hebben vaker vervelende dromen. Deze emotie wordt dan omgezet in negatieve gebeurtenissen.
Gemiddeld duurt die ongeveer 25 minuten, maar de variatie is erg groot: in de eerste slaapcyclus, dus aan het begin van de nacht, beslaat de remfase maar vijf tot tien minuten. Bij elke volgende cyclus dromen we langer. Aan het eind van de nacht kan een droom wel drie kwartier duren.