Agressief gedrag kan verschillende oorzaken hebben. Het kan te maken hebben met het karakter van je kind, maar ook met de vrienden met wie je kind omgaat. De oorzaak kan ook liggen in spanningen en stress. Het is ook mogelijk dat je kind moeite heeft om emoties te beheersen.
Soms kan een manier van kijken, iets zeggen of een bepaalde houding al agressie uitlokken. Interesse kan geïnterpreteerd worden als bemoeizucht ("Hé, wat kijk je nou? Heb ik iets van je aan?"), terwijl dat helemaal niet zo bedoeld is.
Boosheid en woede komt meestal voort uit een zekere spanning in je lichaam die er uit wil. Doordat je wellicht een bepaalde onzekerheid hebt, onverwerkte stress vasthoudt of snel getriggerd wordt omdat je hoge verwachtingen hebt, uit deze spanning zich in een woedeaanval.
Luister naar de oorzaak
Meestal ligt de aanleiding voor frustratieagressie in regels, afspraken, begrenzing of gedragscorrectie. De agressie kan gericht zijn tegen jou als persoon. Maar even goed krijg je de agressie over je heen omdat jij het systeem, de instelling, de regelgeving of de autoriteit vertegenwoordigt.
Hoe ontstaat boosheid? Frustratie of kwetsing U kunt boos worden doordat iets niet loopt zoals u dat wilt, of als een ander u op een of andere manier pijn doet. Een belediging of een nare opmerking kan bijvoorbeeld aanleiding zijn voor pijn. Door boos te worden, maakt u naar anderen duidelijk dat u zich gekwetst voelt.
Kort gezegd is boosheid een emotie waarbij er uiting wordt gegeven aan onderliggende frustraties. Een frustratie die overal over kan gaan, onbegrip van de omgeving of juist onbegrip over jezelf. Op het moment dat frustratie toeneemt, neemt ook de emotionele spanning toe.
Boosheid is vaak een reactie op onrecht en onmacht. Onrecht dat je ziet gebeuren om je heen en het raakt je. Of het onrecht dat jou is aangedaan, recent of langer geleden. Onmacht: iets willen doen, maar je kunt het niet (meer).
Kenmerken kunnen zijn: Chagrijnig. Negatieve gevoelens, boosheid en frustratie uiten. Niet of slecht luisteren en/of communiceren.
Fysieke agressie – schoppen, duwen, slaan, spugen, vernielen of beroven. Bij gewelddadige overvallen kan fysieke agressie zelfs nog extremere vormen aannemen. Psychische agressie – iemand verbaal of schriftelijk bedreigen, chanteren of vernederen. Dit wordt gedefinieerd als interne agressie.
Door psychiatrische aandoeningen en hersenbeschadigingen kunnen kinderen of volwassenen soms zeer onrustig, agressief of angstig zijn. Als dit niet op een andere manier goed onder controle is te krijgen, schrijven artsen rustgevende medicijnen voor. Meestal is dat een antipsychoticum, zoals risperidon of pipamperon.
Wie emoties opkropt, wordt op den duur ziek of raakt gefrustreerd. Af en toe je boosheid ventileren, is dus best gezond. Maar als je andermans grenzen overschrijdt, (bewust) schade berokkent aan iets of iemand, of als je met je woede iets probeert te af te dwingen ten koste van de ander, dan is er sprake van agressie.
begrip tonen en een gevoelsreflectie geven. vragen stellen en doorvragen naar de oorzaken van de frustraties. samenvatten om te controleren of je de ander goed hebt begrepen. het gesprek afronden met een aanbod dat je waar kunt maken en dat voor de ander acceptabel is.
Frustratie-agressie is een van de meest voorkomende vormen van agressie. Het ontstaat door een opeenstapeling van irritaties en negatieve ervaringen. Uiteindelijk zorgt dit voor een uitbarsting van emoties. Frustratie-agressie is daarom ook niet gericht aan jou: het is woede die iemand richt op zichzelf.
Door op een juiste manier te ademen en te bewegen kun je boze gevoelens opzij zetten en meer ontspannen. Dit zorgt ervoor dat je minder snel geïrriteerd raakt en boze gevoelens niet opgekropt worden. Je kunt daarmee dus een explosie van woede in de vorm van een woedeaanval voorkomen.
Soms kan het te maken hebben met een psychisch element, terwijl bij de ander een nare ervaring voor klachten zorgt. Ook kan een ingrijpend evenement leiden tot verdrietige gevoelens, zoals een ontslag, het ontbreken van sociale contacten, een verhuizing of het verlies van een naaste.
Stap 1: Erken en benoem wat je hebt gedaan
Je eigen aandeel erkennen is de eerste stap in het herstellen van de relatie. Benoem expliciet wat je fout hebt gedaan en erken wat het effect daarvan op de ander is. 'Ik heb je pijn gedaan door achter je rug te roddelen, dat spijt me heel erg. '
Antisociaal gedrag: Als je antisociaal gedrag laat zien word je niet alleen vaak boos, maar doe je ook dingen die echt niet mogen. Bijvoorbeeld schreeuwen, pesten, liegen en vechten. Ook maak je wel eens dingen stuk of steel je. En het kan zijn dat je weleens spijbelt of wegloopt.
Er zijn verschillende manieren om met de gevoelde boosheid om te gaan. Je kunt je boosheid uiten, of niet uiten. Je boosheid uiten kan gebeuren op een adequate manier, maar ook op een niet- adequate manier. Wanneer boosheid direct en op een niet-ade- quate manier wordt geuit, spreken we van agressie.
Wat gebeurt er bij boosheid of woedeaanval in de hersenen? Kenmerkend voor een driftbui is dat lichaam en geest volledig zijn overgenomen door wat we ook wel het "reptielenbrein" noemen. Dit is het deel van de hersenen wat voor overleving zorgt en gereguleerd wordt door met name onze emoties.
Als mensen op een constructieve manier met hun boosheid kunnen omgaan hoeft woede niet tot problemen te leiden. Wanneer iemand duidelijk zijn of haar grenzen aan kan geven, goed voor zichzelf kan opkomen en aan kan geven waar hij of zij behoefte aan heeft, noemen we zo iemand assertief en dat is gezond.
Kritiek op hun gedrag leidt in hun gedachte vaak direct tot het onderuithalen van hen als persoon. Ze reageren in dit soort gevallen vaak met woede, maar verbergen daarmee de onmacht, onzekerheid en schaamte die ze diep van binnen voelen.