Een gladiator was bij de oude Romeinen iemand die een gevecht leverde als volksvermaak. Het woord gladiator is afgeleid van gladius, Latijn voor zwaard, en betekent 'zwaardvechter', hoewel gladiatoren ook wel andere wapens gebruikten.
Vrouwelijke gladiatoren waren zeldzaam, maar komen wel voor in de Romeinse literatuur. Gaius Suetonius Tranquillus schrijft in zijn biografie van diverse keizers – De vita Caesarum – dat keizer Titus Flavius Domitianus het geweldig vond om te zien hoe vrouwen en dwergen in de arena tegen elkaar vochten.
Gladiatoren waren over het algemeen slaven, ter dood veroordeelde misdadigers of krijgsgevangenen, alle mensen die in de Romeinse wereld geen rechten genoten en wier leven als vervangbaar werd beschouwd, terwijl de veroordeelden en krijgsgevangenen, bijzonder fel omdat ze jarenlang van strijd hadden overleefd en lijden ...
De gladiatoren waren mannen met een buikje die er vaak uit vrije wil stonden. Slaven vechten op leven en dood, terwijl het publiek in extase is. Zo worden gladiatorengevechten op het witte doek neergezet, maar in de echte arena golden er strenge spelregels.
De gladiatoren uit het oude Rome woonden en trainden in gevangenissen in kastelen.
Bloeddorstige Romeinse gladiatoren hadden weinig op met vlees. Hun dieet was met veel graanproducten grotendeels vegetarisch. Ook dronken ze een 'powerdrankje' op basis van as van verbrande planten.
Spartacus is ongetwijfeld de bekendste gladiator uit de Romeinse geschiedenis. Hij was afkomstig uit Thracië (het huidige Balkangebied), gevangengenomen en tot slaaf gemaakt door de Romeinen. Hij werd tot gladiator opgeleid in de gladiatorenschool van Lentulus Batiatus in Capua.
#11 Gladiator – R.
Het gevaarte is 62 meter hoog en aan beide uiteinden hangt een gondel. In iedere gondel kunnen tien mensen plaatsnemen, vijf aan elke kant. De gondel draait zelf én de arm draait rond.
Gladiatoren waren ingedeeld in verschillende types, naargelang de wapens waarin ze getraind waren. De thraex (of Thraciër) had een kort schild, hoge beenplaten en een kort kromzwaard. De murmillo had een langer schild, kortere beenplaten en een lang zwaard. Zijn helm had een hoge vertikale kam en een brede rand.
De maaltijden van de gladiatoren bestonden – net als die van de 'gewone' bevolking – voornamelijk uit graan en gerechten zonder vlees. Dat gladiatoren in historische bronnen vaak 'gerst-eters' worden genoemd zou niet te verklaren zijn doordat zij in vergelijking tot de 'gewone' bevolking bijzonder veel granen aten.
Er waren allerlei varianten. Zo werden er soms wilde tijgers in het spel gebracht of werden historische veldslagen nagebootst. De gladiatorengevechten dienden niet alleen ter vermaak, maar ook voor het verspreiden van de krijgersethiek en voor het verbeteren van de verstandhouding tussen het keizerlijk hof en het volk.
Spartacus probeerde nog een overeenkomst te sluiten met Crassus, waarschijnlijk in de hoop dat Crassus bang was om overschaduwd te worden als Pompeius Spartacus zou verslaan, maar Crassus sloeg dit af. In de buurt van Senerchia vond de beslissende slag plaats en werd Spartacus verslagen.
Er waren meer dan twintig soorten gladiatoren, maar de zeven die in dit artikel worden beschreven waren het meest populair.
In deze kooien werden tijdens gladiatorenspelen leeuwen, tijgers, olifanten, honden, wolven of andere wilde dieren gestopt. Eenmaal met kooi in de arena gehesen, ging het luik open en moest de leeuw het bijvoorbeeld tegen een neushoorn opnemen. Het was een gevecht op leven en dood.
door Romulus en Remus. In de, volgens de Romeinse overlevering, tweehonderdvijftig jaar durende (753 - 509 v. Chr.) koningstijd, zijn er na Romulus nog zes (grotendeels legendarische) koningen geweest.
Venatio (meervoud venatio-nes, naar het Latijnse woord voor jachtpartij) noemde men in het Romeinse Rijk het volksvermaak waarbij mensen tegen wilde (roof)dieren of dieren onderling tegen elkaar in het strijdperk traden.
Binnen de prachtige elliptische rondingen van het Colosseum vochten gladiatoren met wilde dieren, maar er was ook plaats voor wagenrennen, bokswedstrijden en boogschieten. Het kon er erg bloederig aan toe gaan tijdens theatervoorstellingen waarbij veroordeelde misdadigers de rol van slachtoffer moesten spelen.
Keizer Vespasianus en Nero
begon in 72 na Christus met de bouw van het Amphitheatrum Flavium, beter bekend als het Colosseum. De bouw werd gefinancierd uit de buit van de plundering van Jeruzalem in 70 n. Chr. De keizer bouwde de arena om indruk te maken op zijn onderdanen en om populariteit te winnen onder het volk.
Een amfitheater is een ovaal open gebouw uit de Romeinse oudheid dat gebruikt werd voor gladiatorengevechten, jachtpartijen en gevechten met wilde dieren.
Het gewicht van de kermisattracties ligt tussen de 28.000 kg en 78.000 kg. Prijzen van attracties beginnen bij 350.000,00 Euro en lopen op tot boven de 4.000.000,00 Euro.
Historici schatten dat in de loop der eeuwen tussen de 300.000 en 500.000 mensen in het Colosseum zijn gestorven.
De Tilburgse Kermis heeft er in 2022 een kermisterrein bij! De tweede editie van LunaLunaLuna vind je van 27 juli tot en met 31 juli in het Wilhelminapark. De organisatie omschrijft het als een theatrale oase midden in het kermisgeweld.
Gladiator is een Amerikaanse-Britse film uit 2000 die zich afspeelt in de Romeinse tijd. De film werd geschreven door David Franzoni en geregisseerd door Ridley Scott. Het is een fictief verhaal geïnspireerd op keizer Commodus en zijn vader Marcus Aurelius.
De film speelt zich af rond het jaar 180 na Chr. Het begint in Germania, waar Maximus een oorlog voert tegen de Gothen. Daarna rijdt hij waarschijnlijk naar Spanje toe, waar hij waarschijnlijk woont. Zijn bijnaam bij de gladiatoren is namelijk 'Spaniard', waaruit dus blijkt dat hij een Spanjaard is.