Oosten-, zuidoosten- en zuidenwind zijn droge en in de zomer hete en in de winter koude winden. Zuidenwind brengt ook vaak warme lucht uit Zuid-Europa met zich mee, een noordenwind koudere poollucht.
Tot in de zomer zijn de vaker noordelijke windrichtingen terug te zien. Vanaf de maand juni komt wel vaker een noordwestenwind voor dan een noordoostenwind. Met zo'n noordwestenwind wordt in juni vaak nog koudere lucht aangevoerd, wat we weer kennen als de schaapscheerderskou.
De warme lucht komt hierbij uit de (sub)tropen en de koude lucht uit de polaire gebieden. Waar deze luchtsoorten elkaar ontmoeten leiden de grote verschillen in temperatuur tot grote verschillen in luchtdruk, die op hun beurt weer leiden tot de krachtige winden waarmee de depressie gepaard gaat.
De zuidwestenwind is echt typisch voor het Nederlandse klimaat en voor vrijwel alle landen op onze breedtegraad. Tussen ongeveer 30 graden noorderbreedte en 60 graden noorderbreedte is de zuidwestenwind dominant.
De dagelijkse windcyclus
Overdag warmt de lucht boven land sneller op dan de lucht boven water. Warme lucht boven land zet uit en stijgt op, en zwaardere, koelere lucht stroomt naar binnen om zijn plaats in te nemen, waardoor er wind ontstaat.
De lucht boven land wordt sneller verwarmd en gekoeld dan de lucht boven de oceaan. In de zomer betekent dit dat warme landlucht opstijgt, waardoor er ruimte ontstaat voor de koele en vochtige lucht van de oceaan .
De meeste bekende winden in Europa komen voor in de buurt van de Alpen. Dit gebergte vormt namelijk zowel een barrière, als een geleider en activator van wind. Bij kleinere gebergtes vinden dezelfde ontwikkelingen plaats, maar op kleinere schaal.
Op Barrow Island, een eiland bij het noordwesten van Australië, werd de meest krachtige windstoot ooit ter wereld gemeten. Op 10 april 1996 trok de tropische cycloon Olivia over het eiland en haalde de wind uit naar een bizarre 408 km/uur.
Oppervlaktestromingen in de oceaan worden aangestuurd door wereldwijde windsystemen die worden gevoed door energie van de zon . Patronen van oppervlaktestromingen worden bepaald door de windrichting, Corioliskrachten van de rotatie van de aarde en de positie van landvormen die interacteren met de stromingen.
Door de drukverschillen gaat er een zwakke bovenstroming waaien van land naar zee. Boven zee daalt de lucht geleidelijk waardoor de druk daar relatief gezien toeneemt. Ook aan de grond ontstaat hieruit volgend een stroming die van zee naar land is gericht om de drukverschillen proberen op te heffen.
Zuidwestenwinden zijn warmer dan westenwinden en de lucht wordt aangevoerd vanaf zee. Door de hogere temperatuur kan de lucht meer waterdamp bevatten, waardoor buien vaak talrijker en steviger zijn. De weerspreuk: “zuidwest regennest” benadrukt het natte weertype bij een zuidwestenwind.
De wind wordt al sinds mensenheugenis gebruikt om te zeilen, voor windmolens en tegenwoordig voor het opwekken van elektriciteit. Het vermogen van de wind is evenredig met de derde macht van de windsnelheid.
De energie van de zon verwarmt het oppervlak van de planeet, het meest intensief bij de evenaar, waardoor lucht opstijgt. Deze opstijgende lucht creëert een gebied met lage druk aan het oppervlak waar koelere lucht in wordt gezogen, en het is deze luchtstroom die we kennen als "wind".
De duur van de mistral is wisselend maar hij houdt meest dagenlang aan, tot wel een week. De mistral waait regelmatig, zo'n 130 dagen per jaar en komt in elk seizoen voor, het vaakst in de winter en het voorjaar.
Tramontana (meteorologie) De gebruikte doorgangen: tramontana: tussen de Pyreneeën, het zuiden van het Centraal Massief en tussen de Monte Coglians en de Karnische Alpen. mistral: tussen het oosten van het Centraal Massief en het westen van de Alpen (de Rhônevallei).
Als de zon ondergaat, vallen de opwaartse luchtbewegingen stil, het begin van een rustige en kalme nacht met sterren aan de hemel. Dit afkoelingsproces aan de grond is bij mooi weer de belangrijkste reden waarom de wind tegen de avond gaat liggen.
Wind waait altijd van hogedruk naar lagedruk waardoor de wind vanaf zee richting land gaat waaien. 'In de loop van de dag wanneer het temperatuurverschil steeds groter wordt, wordt het zeewindeffect steeds groter. En dat betekent dat de wind vanaf zee steeds harder gaat waaien en het aan zee fris aanvoelt. '
Terwijl de warme lucht boven het land opstijgt, stroomt de koelere lucht boven de oceaan over het landoppervlak om de stijgende warme lucht te vervangen . Dit is de zeebries en is te zien bovenaan de volgende afbeelding.
In principe wel . Het wereldwijde weersysteem is verdeeld in drie cellen op elk halfrond, en zij veroorzaken de overheersende winden. In welke richting ze waaien, hangt af van de breedtegraad.
Het Guinness Book of World Records en National Geographic Atlas hebben deze baai in Antarctica beide aangemerkt als de meest winderige plek op de planeet. Katabatische winden in Commonwealth Bay worden regelmatig geregistreerd met meer dan 150 mph en de gemiddelde jaarlijkse windsnelheid is 50 mph.
De zwaarste stormen ooit
De zwaarste storm die ons land in het verleden trof was juist in september. Op 7 september 1944 noteerde Vlissingen een uurgemiddelde windsnelheid van 122 km/uur en dat komt overeen met orkaankracht, windkracht 12.
Commonwealth Bay is de winderigste plek op aarde, met windsnelheden die regelmatig boven de 240 km/u (150 mph) uitkomen.
Als het meest winderige land in Europa is Schotland de onshore windkrachtcentrale van het Verenigd Koninkrijk. De hernieuwbare energiesector biedt een enorme economische kans en ondersteunt naar schatting 5.800 Schotse banen, en genereerde meer dan £ 2,8 miljard voor de Schotse economie in 2017.
Wind ontstaat vanuit de basis door onze zon. Door de grote hoeveelheid zonnestraling langs de evenaar warmt het aardoppervlak daar sterk op. Omdat de lucht flink opwarmt door de zon, begint de lucht te stijgen, warme lucht is tenslotte lichter dan koude lucht.
Nu is het natuurlijk een optesom van een heel jaar, januari waait het meestal harder en meer dan in bijvoorbeeld juli.