c. ciconia, de nominaat zoals beschreven door Linnaeus in 1758, broedt van Europa tot noordwest Afrika en het uiterste westen van Azië en een kleine populatie in Zuid-Afrika en overwintert voornamelijk in Afrika ten zuiden van de Sahara, alhoewel sommige vogels ook overwinteren in India.
De Grieken en de Romeinen associeerden de vogel met Hera of Juno, de godin van het huwelijk en het moederschap. De ooievaar was ook de boodschapper van de Germaanse godin Hulda, die met haar adem pasgeboren baby's een ziel inblies.
De mythe kan worden herleid tot het oude Griekenland , waar kraanvogels, die veel overeenkomsten vertonen met ooievaars, werden geassocieerd met het stelen van baby's. In de Griekse mythologie veranderde Hera, de godin van de bevalling, haar rivaal Gerana in een kraanvogel met een verlengde nek omdat ze een affaire had met haar man Zeus.
Van oorsprong is de ooievaar een trekvogel. De jonge vogels hebben die trekdrang ook nog steeds in hun genen zitten. Maar in veel gevallen vertrekken ze alleen, zonder hun ouders. Want de oudervogels hebben ontdekt dat het in de winter ook goed toeven is in Nederland.
Ooievaars staan vaak op één poot, dat doen ze om de temperatuur te regelen. Als het erg koud is, verliezen ze namelijk veel warmte via hun lange poten. Om die warm te houden, steken ze 1 poot in hun veren weg.
Ooievaars komen voornamelijk voor in Afrika, Azië en Europa . Eén soort, de zwartnekooievaar, komt ook voor in Australië. Drie soorten uit de Nieuwe Wereld komen voor tussen Florida en Argentinië. De meeste ooievaars worden in groepen aangetroffen, behalve tijdens het broedseizoen, wanneer ze paren.
' Hij wijt het gedrag aan een tekort aan ooievaarsvoedsel door de droogte. "Doordat de ooievaars niet genoeg te eten hebben, zijn ze genoodzaakt in te grijpen", legt Van Andel uit. "Door een zwakker kuiken te verwijderen, blijft er meer voedsel over voor de andere. Zo simpel, maar hard is het.
De meeste ooievaars sterven in hun eerste levensjaar.Maar hiertegenover staat een aantal hoogbejaarde exemplaren, leeftijden van boven de 30 jaar komen voor.
Weetjes over de ooievaar
In Nederland heeft de ooievaar nauwelijks natuurlijk vijanden. maar in Zuid-Europa wordt hij belaagd door onder andere monniksgieren en arenden. In Afrika zijn wilde roofdieren zijn natuurlijke vijanden.
In het uiterste zuiden van Friesland ligt natuurgebied de Rottige Meente. Dit is een laagveen moerasgebied omgeven door veenweiden. Veel water, drassige grond en ruimte. Een ideaal gebied voor ooievaars om hun jongen groot te brengen, want er is genoeg voedsel te vinden.
Overwinnen van uitdagingen. Ooievaars leggen lange afstanden af, wat in sommige culturen symbool staat voor uithoudingsvermogen, het overwinnen van uitdagingen en doorzetten. Wanneer je een ooievaar ziet, kan het zijn dat deze je vertelt dat je jezelf de ruimte mag geven om te groeien en je uitdagingen te overwinnen.
Want voortplanten kunnen ze, de ooievaars! In Portugal en Zuid-Spanje zie je ze overal zitten. Waarom zijn het er zoveel? Het is het warme klimaat in de winter, zeggen vogelaars, maar minstens zo belangrijk is het enorme aanbod van voedsel, vooral te vinden op de Portugese vuilnisbelten.
De ooievaar in de Middeleeuwen
Tijdens de Middeleeuwen werd de terugkeer van de ooievaar als teken van het begin van de lente gezien. De donkere dagen waren voorbij en boeren konden hun land weer gaan bewerken. Ook stond in veel culturen de ooievaar symbool voor het gezin en monogamie.
Zwaluwen brengen geluk. Het is een bijgeloof maar als een zwaluw een nest bouwt aan jouw huis, brengt dit geluk. Er wordt zelfs gezegd dat dan de bliksem nooit in jouw huis zal inslaan.
De Ooievaar : De Storik
Als een ooievaar op uw huis landt, dan brengt dat geluk, rijkdom, gezondheid, harmonie in het gezin, de bescherming tegen blikseminslag, de zegen voor de hele stad. Het is zowel een heilige vogel als het symbool van onze streek.
Hoewel ooievaars geen jongen aan verliefde koppels baren, vormen ze wel een partner voor het leven en keren ze jaar na jaar terug naar hetzelfde nest om hun eigen gezin te stichten.
Waarom staan ooievaars zo vaak op één poot? Als ooievaars op één poot staan zit de andere poot opgevouwen tussen de veren. Waarschijnlijk doen ze dit om zo minder snel af te koelen. De poten zijn namelijk niet bedekt met veren, waardoor het bloed dat door de poten loopt afkoelt.
Het voedsel van de ooievaar is gevarieerd: het bestaat uit kikkers, muizen, mollen en insecten en wordt vooral gezocht in weilanden en hooilanden. Maar ze eten ook hagedissen, regenwormen, jonge vogels, aas en afval.
'Ze eten hun jongen op, omdat het efficiënt is en het stilt ook hun honger, waardoor ze energie genoeg hebben om voedsel te zoeken voor hun twee levende jongen.
Het vrouwtje en mannetje broeden de eieren uit in ongeveer 30 tot 33 dagen. Als alles goed gaat, komen de jongen vaak om de dag/dagen tevoorschijn, maar dit duurt nog even.
De knobbelzwaan kan een spanwijdte van 2,40 meter bereiken. Hij is 140 tot 160 cm lang.
We beginnen met de grootste en lelijkste van allemaal (met een lengte tot 60 inch (152 cm), een gewicht van 20 lb (9 kg) en een spanwijdte van maximaal 12 voet), de Marabou Stork . De naam komt uit het Arabisch en betekent Derwisj met bovennatuurlijke krachten.
Toevallig keerden de ooievaars terug na negen maanden lente en werden er in dat seizoen in Europa baby's geboren. Ooievaars keerden ook terug met hun pasgeboren kuikens en dat leidde tot de overtuiging dat ooievaars werden geassocieerd met het idee om nieuwe menselijke baby's te baren bij terugkeer uit Afrika .
Als voedsel. Ooievaars zijn nooit een bijzonder algemeen voedsel geweest, maar af en toe werden ze gegeten tijdens middeleeuwse banketten . Ze werden mogelijk ook gegeten in het oude Egypte.