De eitjes van de aarsmaden worden doorgegeven van mens tot mens. Als je de eitjes van aarsmaden inslikt, komen ze in de darmen. Daar komen de eitjes uit en worden het de witte wormpjes die je in de ontlasting ziet. De vrouwelijke wormpjes leggen weer opnieuw eitjes, het liefst in de buurt van de anus.
Oorzaken wormen
Vaak gaat dit via een tussenweg, via voedsel of slechte hygiëne. Onvoldoende gekookt voedsel eten, besmet water drinken en niet regelmatig uw handen wassen na een toiletbezoek vergroten het risico op infectie. Ook contact met besmette grond, zoals bij het tuinieren, kan een worminfectie veroorzaken.
Bijvoorbeeld op beddengoed, kleding, speelgoed, deurknoppen, wc-bril, toiletspoelknop en kranen. Als je die deurknoppen of kranen daarna aanraakt, komen de eitjes ook op jouw handen.En via je handen in je mond en darmen.Daar groeien ze uit tot wormpjes.
Aarsmaden zijn darmparasieten die vooral kinderen tussen de 3 en 10 jaar treffen. Volwassenen die in scholen werken lopen een groter risico op besmetting. Besmetting treedt op wanneer de eitjes worden ingeslikt via bevuilde voorwerpen (beddengoed, kleding, speelgoed, enz.)of voedsel.
De eitjes bevinden zich op de huid van de anus en besmetting vindt plaats via de vingers, doordat de eitjes zich hechten aan voorwerpen in de leefomgeving (deurknop, speelgoed etc.) en in voedsel. De eitjes van de aarsmade kunnen buiten het lichaam lang in leven blijven.
Maden zijn jonkies van een vlieg of van een mug. Ze komen voor op warme vochtige plekken waar ze veel kunnen eten. Denk hierbij aan een vuilnisbak/kliko, prullenbakken in huis, net dode dieren (en zelfs in open wonden). Ze komen hier omdat de vlieg hier haar eitjes legt.
De vrouwelijke aarsmaden komen vooral 's nachts, na de bevruchting van hun eitjes, uit de darmen van hun gastheer naar buiten om hun plakkerige eitjes in de omgeving van de anus van hun gastheer af te zetten. Dit veroorzaakt jeuk rond de anus en schaamlippen.
Soms zie je stukjes lintworm in je poep, ondergoed of beddengoed. Het zijn platte witte of lichtgele rechthoekige stukjes, 1 of 2 centimeter lang. Als ze indrogen zien ze eruit als rijstkorrels. Heel soms merk je iets: jeuk bij je anus (poepgat), buikpijn, diarree of je valt af.
Gaan de aarswormen niet weg? Dan is het mogelijk dat de behandeling niet voldoende was en enkele wormen of eitjes overleefden. Aangezien aarsmaden zich snel en makkelijk verspreiden, is een herbesmetting niet uitgesloten. Daarom moeten bepaalde hygiënemaatregelen goed worden nageleefd.
Als er nog steeds wormen zichtbaar zijn, nadat er minimaal twee keer een kuur met mebentazol is afgemaakt, dan is het verstandig om naar de huisarts te gaan. Dit geldt ook als een infectie steeds weer terugkomt, ondanks alle genomen (hygiënische) maatregelen.
Als je kind aarsmaden heeft, kun je deze wormpjes zien in de ontlasting. De aarsmaden leven in de darmen en zijn verder onschadelijk, maar ze kunnen wel zorgen voor jeuk in en om de anus. Kinderen kunnen aarsmaden krijgen doordat ze de eitjes inslikken.Die kunnen bijvoorbeeld in rauwe groente of vlees zitten.
U kunt mebendazol gebruiken om de mijnwormen te doden. De dosis hiervoor is hoger dan bij aarsmaden en de kuur duurt meestal drie dagen. In de weken hierna ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting. Als er na drie tot vier weken nog steeds wormen in de ontlasting zitten, moet u de kuur herhalen.
Natuurlijke producten die vaak al eeuwenlang in de traditionele diergeneeskunde worden gebruikt om worminfecties te verminderen, zijn onder meer kruiden (bijvoorbeeld cichorei, knoflook en boerenwormkruid), zaden (bijvoorbeeld van pompoenen, die de stof cucurbitacine bevatten), diatomeeënaarde, algen en wieren.
Bij cysticercose in de hersenen kunnen epileptische aanvallen ontstaan, maar ook symptomen van hersenvliesontsteking, duizeligheid, hoofdpijn of hersenontsteking. In het oog kan cysticercose oogontsteking veroorzaken. Alle verschijnselen zijn afhankelijk van de hoeveelheid blaaswormen, de plaats, de vorm en de grootte.
Volwassenen en kinderen ≥ 2 jaar
100 mg 2×/dag ('s morgens en 's avonds) gedurende 3 opeenvolgende dagen. Als er na 3 weken geen volledige genezing is verkregen, de behandeling herhalen.
Bloed en/of slijm in je ontlasting
Bloed of slijm in je ontlasting kan door darmkanker komen. Het bloed hoeft er niet altijd rood uit te zien, ook donkere (bijna zwarte) ontlasting kan betekenen dat er bloed in je ontlasting zit. Als er bloed bij je ontlasting zit, ga dan naar de huisarts.
Dit is heel normaal en komt bij iedereen voor. Stukjes in je poep zijn meestal onverteerbare etensresten. Het kan gaan om pitjes, zaadjes of schilletjes in brood, groente en fruit. Deze stukjes poep je dus gewoon weer uit, en dit kun je soms ook zien in je drol.
Lintwormen komen in Nederland zelden voor, omdat hier een goede vleeskeuring bestaat. Een lintworminfectie ontstaat meestal door het proeven van rauw gehakt en in het buitenland door het eten van rauw of ongaar vlees.
De wormpjes worden behandeld met een wormdodend middel, meestal mebendazol (Vermox®). Dit geneesmiddel is enkel efficiënt tegen de volwassen wormen, en niet tegen de eitjes. Om ook de wormen te doden die na de eerste behandeling nog uit de eitjes zijn gekomen, wordt de behandeling na 2 weken herhaald.
In andere landen staat koorts wel als bijwerking in de bijsluiter van mebendazol. Mebendazol wordt gebruikt bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden en spoelwormen. In de literatuur worden enkele cases beschreven van koorts na gebruik van mebendazol, voornamelijk bij kinderen en bij hoge doseringen.
Gyrodactylus. Gyrodactylus is een parasitaire platworm (huidworm) uit het fylum van de platwormen en de klasse Monogenea. Gyrodactylus komt veel voor bij vijvervissen zoals Koi en goudvissen. Men treft deze parasiet meestal in vervuilde of overbezette vijvers aan.
'Avond - en nachtdiensten verstoren je bioritme permanent, dat is een aanslag op je immuunsysteem.Alle processen in je lichaam gaan 's nachts gewoon door. Daardoor kun je darmklachten krijgen – bijvoorbeeld een opgeblazen gevoel, ontregelde stoelgang of buikkrampen.
kinderen overdag en 's nachts een strakke onderbroek aandoen en de bilnaad tegen de jeuk insmeren met vaseline of een andere watervrije zalf, zoals cetomacrogolzalf.