Via een infuus kan medicatie of vocht worden toegediend. Ook als een patiënt een centrale lijn heeft kan het nodig zijn om daarnaast een perifeer infuus in te brengen, bijvoorbeeld omdat een patiënt veel medicatie gebruikt, die niet tegelijkertijd via hetzelfde infuus kan of mag worden toegediend.
De indicatie voor het plaatsen van een infuus is dat een directe toegang tot de bloedbaan nodig is. Deze toegang kan gebruikt worden voor het toedienen van vocht en/of medicatie.
De meest bekende complicaties van het inbrengen van een subcutaan infuus zijn roodheid van de huid, pijn, oedeem of harde plekken in de huid. De oorzaak hiervan kan een ontsteking zijn of een verkeerd geplaatste infuuscanule.
Een PICC-lijn (perifeer ingebrachte centraal veneuze katheter) kan nodig zijn om langdurig en/of veelvuldig toegang tot de bloedbaan te hebben. Bijvoorbeeld om langdurig of veelvuldig medicatie via een infuus toe te dienen. In deze folder leest u meer over het plaatsen en het gebruik.
Bij een infuus krijg je een prik, waarbij na de prik een heel dun plastic buisje in je bloedvat blijft zitten en de naald er weer uit gaat. De prik kan pijn doen. We kunnen, als je dat zou willen, van tevoren een speciale pleister op je huid plakken die zorgt dat je de prik minder voelt.
Bij centrale infusen is er kans op een bloedbaaninfectie. Om te voorkomen dat dit gebeurt blijft een infuus niet langer dan vijf à zeven dagen zitten.
Hoe lang mag een infuusnaald blijven zitten? Over het algemeen mag een infuusnaald vier tot zeven dagen blijven zitten, waarna de naald vervangen dient te worden om irritatie van de huid te voorkomen.
Een infuus is soms wel 500 milliliter. En dat is dus 20 keer 500 = 10.000 druppels. Als er 100 milliliter en dus 2000 druppels in een halfuur uit het infuus moet komen, moet je gaan uitrekenen hoe snel je het apparaat dan moet laten druppelen. 2000 druppels gedeeld door 30 minuten is ongeveer 67 druppels per minuut.
Het inbrengen van een infuus vindt over het algemeen plaats in het ziekenhuis. Veel medisch specialisten mogen een infuus inbrengen, zoals artsen, anesthesiemedewerkers, verpleegkundigen en physician assistants (de rechterhand van een medisch specialist). Alleen een arts bepaalt of een infuus nodig is.
Bij ernstige uitdroging door extreem vochtverlies, bijvoorbeeld bij een grote bloeding of ernstige diarree, wordt vocht per infuus toegediend om zo de hoeveelheid circulerend lichaamsvocht weer snel op peil te krijgen en een shock te voorkomen.
De belangrijkste reden om een centrale lijn in te brengen is het toedienen van bepaalde, vaak vasoactieve, medicatie. Deze medicatie kan of mag niet via een gewoon infuus (perifeer infuus) worden toegediend om uiteenlopende redenen.
Een infuus is een naald met een klein pijpje van flexibel plastic, een zogenoemde canule. Een verpleegkundige prikt de naald in een bloedvat in uw arm en trekt de naald vervolgens terug. De canule blijft achter in het bloedvat. Het medicijn is opgelost in een zakje vloeistof.
De verpleegkundige zal, nadat u voor het eerst weer heeft geplast, met een bladderscan (een soort echo) controleren of u goed uitgeplast heeft. Het infuus verwijderen we als u geen antibiotica meer krijgt via het infuus. Uw wond is afgedekt met een speciaal verband, dat ontwikkeld is om zeven dagen te blijven zitten.
Veel patiënten hebben tijdens een ziekenhuisopname een perifeer infuus nodig. Daarbij kunnen complicaties optreden, zoals flebitis en bloedbaaninfecties. Het percentage bloedbaaninfecties bij een perifeer infuus is 0,03%. Het RIVM adviseert vervanging van infuussystemen2 om de 4 dagen (96 uur).
Bij een perifeer veneus infuus wordt een flexibele kunststof canule (meestal 'naaldje', 'waaknaald' of 'venflon' genoemd) of vleugelnaald ingebracht in een perifere vene op de onderarm, de hand of de voet. Bij voorkeur wordt een bloedvat op de onderarm gekozen en wordt gebruik gemaakt van de flexibele kunststof canule.
Douchen is toegestaan. Baden en zwemmen raden we af. Als er vocht onder de pleister komt, moet deze vervangen worden. U mag niet aan uw oksels opgetild worden omdat de PICC-lijn dan kan verschuiven.
Hoewel ze als behandeling geen steek houden, kosten vitamine-infusen behoorlijk wat geld: van 225 euro voor een 'gewoon' exemplaar tot 400 euro voor een 'most exclusive' infuus. Na zo'n vitamine-infuus voel je je mogelijk beter, maar het is toch een hoge prijs voor een placebo-effect.
Veilig en betrouwbaar: infuustherapie thuis
Mediq is zeer ervaren in het thuis mogelijk maken van infuustherapieën. Deze behandelingen thuis zijn hetzelfde als in uw ziekenhuis. In nauw overleg met de medisch specialist worden zij door de technische thuiszorg en Mediq bij de patiënt thuis voortgezet.
Wat is infuustherapie? Bij infuustherapie wordt veelal vocht of medicatie met behulp van een infuus toegediend. De noodzakelijke vloeistoffen worden via een naald en/of lijn in een bloedvat, lichaamsholte of onder de huid afgegeven.
Hoeveel ml infuusvloeistof heeft iemand gekregen
Als je de druppelsnelheid weet en je weet hoelang het infuus heeft ingelopen kun je berekenen hoeveel vloeistof er gegeven is, door het aantal minuten te vermenigvuldigen met de druppelsnelheid (aantal minuten x druppels per minuut).
Formules: Aantal ml / aantal uur = ml per uur = pompstand. Aantal ml x 20 / aantal uur x 60 = aantal druppels per minuut.
Stoppen toediening. Verwijderen infuuscanule uit arm of hand. Leg na het verwijderen van de infuuscanule een drukverband aan als de cliënt bekend is met een verlengde bloedingstijd. Gebruik dit protocol niet voor het verwijderen van een infuustoedieningssyteem met cytostatica.
Een vlindernaald wordt subcutaan op de buik geplaatst. Het infuus blijkt op deze locatie minder vatbaar te zijn voor accidentele verwijdering en wordt door patiënte met rust gelaten. Zij komt met deze behandeling tot rust en overlijdt in aanwezigheid van haar naaste familie.