Onder meer in India en enkele staten in de VS is commercieel draagmoederschap toegestaan. Ook mag men daar soms anoniem eicellen en zaadcellen doneren. Nederlandse wensouders gaan daarom weleens naar het buitenland om via een draagmoeder een kind te krijgen.
Naar verwachting bedragen de kosten tussen de 25.000 – 30.000 euro. De behandelingen geven een kans op zwangerschap en zijn uiteraard geen garantie op een succesvolle invulling van uw kinderwens.
Wensouders verbieden de draagmoeder zich te laten vaccineren en dreigen zelfs met het afbreken van de zwangerschap wanneer zij dit wel doen. Zij hebben immers betaald voor een gezond kind, en willen alle risico's in deze productieketen uitsluiten. Daarnaast wordt er ook een prijskaartje gehangen aan het kind.
Er zijn daar bemiddelingsbureaus die wensouders koppelen aan draagmoeders, waarna zowel de draagmoeders als de bemiddelingsbureaus een flinke bom geld vangen. Je bent gemiddeld 100.000 dollar kwijt voor het hele proces.
Het Nederlandse recht kent geen speciale afstammingsrechtelijke regeling voor draagmoederschap. Dit betekent dat de algemene bepalingen van het afstammingsrecht, het gezagsrecht en het kinderbeschermingsrecht van toepassing zijn. De rechtspositie van een kind dat geboren wordt na draagmoederschap is daarom onzeker.
Draagmoeders in loondienst hebben daarom via hun werkgever recht op minimaal zestien weken bevallingsverlof en zwangerschapsverlof. Draagmoeders met een uitkering kunnen via het UWV recht hebben op een bevallingsuitkering en zwangerschapsuitkering van minimaal zestien weken.
De draagmoeder is met laagtechnologische draagmoederschap dus de biologische moeder van het kind. Dat is vooral bedoeld voor wanneer de wensouders twee mannen zijn, of wanneer de wensmoeder geen kinderen meer kan krijgen.
Strikt genomen kan men schatten dat voor een heterokoppel het totaalplaatje kan liggen tussen de 5500 euro en 6500 euro, waar een homokoppel of een alleenstaande man zich kan verwachten aan een prijskaartje tussen 11500 en 12500 euro.
Verbod op bevordering van (commercieel) draagmoederschap
Bevordering van (commercieel) draagmoederschap is in Nederland verboden. Wat niet mag: Websites die reclame maken om vraag en aanbod rond draagmoederschap te stimuleren. Wensouders die bijvoorbeeld via sociale media openbaar maken dat ze een draagmoeder zoeken.
Een draagmoeder vinden
Het is een vriendin, een zus of de moeder van een van de wensouders. Fertiliteitscentra nemen geen rol op in het vinden van een draagmoeder. Wie een behandeling wil met de hulp van een draagmoeder, brengt zelf een kandidaat-draagmoeder mee.
De commissie adviseert dat de draagmoeder tot zes weken na de geboorte aan de rechter mag vragen of ze het kind zelf mag houden.
De optie waarbij een vrouw (surrogaat) ermee instemt een zwangerschap te dragen voor een wensouder(s) en waarbij de draagmoeder genetisch verwant is aan de baby. Bij traditioneel draagmoederschap worden de surrogaten-eieren gebruikt, waardoor ze de biologische moeder is van het kind dat ze draagt.
Bij hoogtechnologisch draagmoederschap wordt een IVF-behandeling uitgevoerd, waarbij de eicellen van de wensmoeder in het laboratorium worden bevrucht met het zaad van de wensvader. Eén embryo wordt vervolgens in de baarmoeder van de draagmoeder geplaatst.
Van hen zijn 202 paren gescreend en kregen 35 paren een IVF-behandeling die leidde tot de geboorte van zestien kinderen bij dertien vrouwen. Het VUmc krijgt gemiddeld twintig verzoeken per jaar om in aanmerking te komen voor een draagmoederschapstraject en per jaar worden er ongeveer tien paren in behandeling genomen.
Een draagmoedersurrogaat is niet genetisch gerelateerd aan de baby die ze draagt. De gebruikte eieren zijn van de aanstaande moeder of een eiceldonor. Nadat het ei is bevrucht, wordt het embryo geïmplanteerd via een minimaal invasieve procedure die in-vitrofertilisatie (IVF) wordt genoemd.
Een draagmoeder is een vrouw die zwanger is voor een ander: de wensouder(s). De draagmoeder staat het kind na de geboorte af aan de wensouder(s). Niet-commercieel draagmoederschap is toegestaan in Nederland.
Als wensvader spreek je over een co-ouderschap met de wensmoeder(s). Het kind zal zowel bij de moeder(s) als bij de vader(s) wonen. Dit kan een 50/50 verdeling zijn maar andere verdelingen zijn ook mogelijk. Bijvoorbeeld dat het kind alleen in vakanties en/of weekenden bij de vaders zal wonen.
Is draagmoederschap wettelijk? “In België is er voor draagmoederschap geen wetgeving. Het is met andere woorden niet verboden maar het is ook niet wettelijk geregeld.
Wetgeving rond eiceldonatie
Wel mag je als donor een onkostenvergoeding ontvangen voor medische kosten, reiskosten en bijvoorbeeld opvangkosten van de kinderen. Er is een uitzondering op deze regel: als je doneert bij één van de Nederlandse eicelbanken, krijg je wel een vergoeding. Deze bedraagt momenteel €680.
Eicellen worden al voor de geboorte aangemaakt in de eierstokken. Je wordt geboren met ongeveer 1 miljoen eicellen. Vanaf dan sterven jaarlijks ongeveer 10.000 eitjes af. Tegen de puberteit blijven er nog zo'n 400.000 over.
Een draagmoeder of surrogaatmoeder is een vrouw die een kindje draagt voor ouders die zelf niet zwanger kunnen worden. Na de geboorte staat zij het kind af aan de wensouder(s). Draagmoederschap kan plaatsvinden doordat de draagmoeder via kunstmatige inseminatie wordt bevrucht met het zaad van een wensvader.
Stiefvaders, vervangvaders, vervangouders, stiefouders.
“De receptioniste van de vruchtbaarheidskliniek lachte me keihard uit toen ik belde en vroeg of het mogelijk was om als alleenstaande man een embryo te maken met een eiceldonor.” David Watkins is één van de eerste alleenstaande mannen in Engeland die via een draagmoederconstructie een kind heeft gekregen, dat hij ook ...
Definities die `hoogtechnologische` bevatten:
Hoogtechnologisch bedrijf = hoogtechnologische bedrijven zijn gericht op onderzoek naar, ontwikkeling en toepassing van nieuwe technologieën onder meer in de ICT- en de biotechnische sector.