Wilde peen komt voor in droge graslanden, bermen, dijken en duinen. De plant wordt 30-90 cm hoog.
Deze wilde wortel herken je vooral aan de bloemschermen, die zich typisch opkrullen tot een warrige bol. De wortel zelf is wit, vertakt, kleiner en minder vlezig dan de gecultiveerde wortel die wij kennen. Ze groeit meestal op droge graslanden, in bermen en duinen.
Wat de wortelen wel gemeen hebben, is dat ze beide eetbaar zijn. De wortel kan geoogst worden na het eerste jaar. Ook de bladeren, bloemen en zelfs de zaden van de wilde peen zijn eetbaar. De bladeren en bloemen kun je rauw opeten.
De plant wordt 40 tot 90 cm hoog. Hij bloeit in het eerste en in het tweede jaar (het is tweejarig soort). Het is een van de weinige tweejarige soorten die ook in het eerste jaar al kan bloeien. De wortel overleefd de winter en loopt het jaar erna weer uit om te gaan bloeien.
Wilde peen
Het verhoogt de galproductie, ontgift en verbetert de opname van voedingsstoffen. Ook werkt het tegen darmparasieten, darmgassen en diarree. Het is een detox, het drijft afvalstoffen uit het lichaam. Paarden eten wilde peen graag.
Wortel of peen
De wortel is officieel het gedeelte wat onder de grond groeit (joh), dus enkel het oranje stuk. De peen duidt de gehele plant aan: inclusief groen dus.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
Het is een naar anijs smakende plant waarvan de veervormige vertakkingen van de bladeren als kruid en de zaden als specerij gebruikt worden. Bladvenkel worden hoge bossen met prachtig lichtgroen fijn gevederd blad en het komt uit zichzelf elk jaar terug het zaait zichzelf uit.
Duizendblad wordt door de eeuwen heen gebruikt om zijn bloedstelpende en wondhelende eigenschappen. Deze eigenschappen heeft duizendblad te danken aan de looistoffen die het bevat. Het is ook een bittermiddel dat gebruikt wordt bij maagstoornissen, gebrekkige eetlust, moeilijke spijsvertering en kolieken.
Vrouwenmantel is diuretisch. Vochtopeenhopingen bevatten afvalstoffen en bevinden zich niet zelden in de gewrichten waar ze reumatische aandoeningen kunnen veroorzaken. Vrouwenmantel zorgt ervoor dat de oorzaak van reuma en de artrits en artrose wordt aangepakt zodat reumatische aandoeningen verdwijnen.
Duizendblad is niet giftig, wel eetbaar
De bladeren van dit kruid lijken een beetje op boerenkool, die van duizendblad lijken op het blad van de varen. Wist je dat je ook thee kunt trekken van de bloemen en bladeren? Zo'n 50 g bloeiende toppen en jong blad is genoeg voor 1 liter thee.
Duizendblad heeft liggende, zich vertakkende stengels die wortelen bij de knopen. Het is een zeer gewoon onkruid dat vooral veel voorkomt in een arme, droge en slecht gevoede grasmatten.
Alle delen van de plant zijn eetbaar: stengels, bladeren, zaden, knol. Alle delen hebben een frisse, nootachtige smaak, maar de dunne stengels, het blad en de zaden zijn het meest bruikbaar.
Venkel bevat een kleine hoeveelheid estragol, een stof die giftig is in grote hoeveelheden. Het is daarom niet goed om te veel van de groente te eten. 200 gram op een dag kan geen kwaad, je hoeft je daarom niet snel zorgen te maken.
Beschrijving. Deze wilde venkel is een zeer bekende smaakmaker op Sardinie. De draadjes en stokken zijn nog herkenbaar en geven een zeer fine smaak af. Gebruik het in ovenschotels met vis, bij lamsvlees, in (Minestrone) soepen of verkruimel het over een salade.
Een plant sterker dan onkruid onttrekt het zonlicht aan de bodem van je tuin. Ons advies: denk eens aan de Geranium Macroorhizum (Ooievaarsbek). Dit is de ideale bodembedekker tegen zevenblad.
De oplossing is niet zo moeilijk. Leer hoe onkruid er uit ziet en de rest van de planten is dan geen onkruid. Bij twijfel kan je het beste wachten tot de plant groot genoeg is of gaat bloeien. Een volgroeide plant is vaak beter te herkennen en is het onkruid dan kan het alsnog gewied worden.
Zevenblad is zeer voedzaam en bevat oa vitamine C, kalium, calcium en magnesium. Je kunt de blaadjes bereiden als spinazie, en gedroogd smaakt het naar peterselie. Ook zijn de blaadjes prima te gebruiken in sla, en je kunt er pesto van maken.
Rauw en goed gewassen is peen een lekker gezond en knapperig tussendoortje, maar je kunt ze ook koken, bakken, roerbakken en stoven. Je kunt winterpeen het beste op de fruitschaal bewaren.
Ze bevatten namelijk veel mineralen zoals calcium, magnesium, kalium, foliumzuur en fosfor, die weer allemaal andere voordelen met zich meebrengen. Zo helpt het eten van wortels bij de opbouw van sterke botten en tanden, het behoud van een gezond zenuwstelsel en een gezonde bloeddruk.
Is het eigenlijk wel nodig om de schil van de wortel te halen? De schil zelf voegt niet veel toe qua smaak of vitaminen, máár de meeste smaak van de wortel zit direct onder de schil. Als je de wortel schilt, haal je snel de meeste smaak van je oranje groente af. In dit geval kun je ze dus schrapen.
De venkel is een sterk geurende grote grijsgroene overblijvende plant met stevige stengels die tot twee meter hoog groeit. Venkel heeft een voorkeur voor een plek in de zon en groeit zowel op goed doorlatende als ietwat vochtige gronden. Alle delen van de plant zijn eetbaar: stengels, bladeren, zaden, knol.
De plant is meerjarig, maar ja: dat haalt-ie meestal niet. Als je de bol oogst is het na het eerste levensjaar al gebeurd. Je kunt er ook voor kiezen alleen blad, bloem of zaad te oogsten, dan heb je er langer plezier van. Hier is de teelt vroeg in het jaar of in de nazomer.
Zelf gebruiken we bronzen venkel voornamelijk in de wintermaanden. De plant die op dat moment een centimeter of dertig hoog is heeft de hele winter door vers blad dat je kan gebruiken in salades of om gerechten bij te kruiden. De smaak is iets zoeter dan het loof van de doorsnee venkel.
Duizendblad bloeit van kort voor de langste dag in juni tot november en soms als doorbloeier tot in januari met ongeveer vijf witte, soms een beetje naar licht roze neigende lintbloemetjes; de linten zijn niet groter dan 2 mm. De buisbloemen in het midden van het hoofdje zijn geelachtig wit met een zweem van rood.