De zwaartekracht ontstaan wanneer twee voorwerpen aantrekkingskracht hebben. Diegene met de grootste aantrekkingskracht laat de andere voorwerp om heen draaien. (Aarde-zon). Bij voorwerpen is het lastig om te zien hoe je de zwaartekracht ziet.
De zwaartekracht is een van de vier natuurkrachten. Deze kracht is op het niveau van atomen zeer klein vergeleken met de andere krachten, maar is de meest alledaagse op macroscopische afstanden: een op elk lichaam werkende kracht, in de richting van het zwaartepunt en evenredig met de massa van het voorwerp.
Staande op de grond of zittend op een stoel word je door de zwaartekracht van de aarde aangetrokken. Wat je ervaart als een gevoel van gewicht is de reactiekracht die opgewekt is waar je staat of onder je zitvlak. Zonder ondergrond is er geen gewicht en zou je je gewichtloos voelen.
F is hierbij de zwaartekracht, wat je dus uit wil rekenen. M is de massa (in kilogram) van het voorwerp en g is de valsnelheid. De valsnelheid naar de aarde toe is een constante, namelijk 9,81m/s 2 . De eenheid van zwaartekracht is Newton, vernoemd naar Isaac Newton.
Het beste antwoord
De zwaartekracht houdt niet abrupt op. De reden dat je geen zwaartekracht ziet in de spaceshuttle is omdat die zich in een baan om de aarde bevindt; De shuttle wil van de aared weg bewegen.
In de ruimte is er géén zwaartekracht. Daar is er geen magneet in de planeet die je met beide beentjes op de grond zet. Daardoor kan je wat minder snel bewegen, maar vooral, kan je zweven! In de ruimte is zwaartekracht anders dan op aarde, waardoor alles zweeft!
Kort antwoord: Nee, tenzij het een botsing met een andere planeet betreft. Langer antwoord: De aarde is een grote, zware planeet.
De zwaartekracht versnelt een voorwerp, de luchtweerstand remt een voorwerp af. Omdat de zwaartekracht bij zware voorwerpen groter is, hebben ze minder last van de luchtweerstand, kunnen zware voorwerpen de lucht sneller wegduwen en vallen ze sneller dan lichte voorwerpen.
Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Kort antwoord: Omdat het ruimtestation continu in vrije val verkeert.
Ruimtepakken zijn zwaar. Op het pak staat vermeld dat het een massa heeft van 35 kilo- gram. Een astronaut van 75 kilogram trekt het ruimtepak aan. De massa van de astronaut met pak is 110 kilogram.
Het is trouwens onmogelijk om de gravitatiekracht, die overal in het heelal aanwezig is, zo maar te doen verdwijnen. Gravitatie is het natuurkundig verschijnsel waarbij een massa een andere massa aantrekt. Perfecte gewichtloosheid kan in een ruimteschip in vrije val niet verwezenlijkt worden.
De newton (symbool N) is de SI-eenheid van kracht. De eenheid newton is gedefinieerd als de kracht die een massa van 1 kilogram een versnelling van 1 m/s² geeft: De newton is genoemd naar Isaac Newton.
Vallen is in wezen een eenparig versnelde beweging naar beneden. Op aarde is de versnelling vrijwel constant: 9,81 m/s2. Deze valversnelling wordt meestal aangeduid met het symbool g. Wanneer we geen rekening houden met wrijving neemt de snelheid waarmee iets valt elke seconde dus toe met 9,81 m/s.
Dat de Maan zich zal losmaken van de Aarde is grote onzin. De Maan verwijdert zich inderdaad langzaam van de Aarde. Dit komt door de getijdenkrachten, die ook eb en vloed veroorzaken. Het enige gevolg hiervan is echter dat de maand steeds langer duurt.
Een maanwandeling maken kan daarom niet zomaar. Je kunt er alleen rondlopen als je een speciaal pak draagt, dat je beschermt tegen de kou, hitte en de UV-straling. Op de Maan en in de ruimte is geen lucht. Om op de Maan te kunnen lopen, heb je je eigen voorraad lucht nodig.
Er zal een flinke tsunami ontstaan en de superstorm heeft veel stof en puin in de dampkring gegooid. Daarnaast stopt de traditionele dag/nacht-cyclus. Omdat de beweging van de zon langs de hemel niet stopt, is het zes maanden lang 'dag' en zes maanden lang 'nacht'.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Op de Maan is je massa ook 80kg, maar je gewicht is 80 x 1,6 = 128N, ongeveer een zesde deel van je gewicht op Aarde. Toch is het feit dat een personenweegschaal een resultaat in kilogrammen geeft niet helemaal fout.
Hoeveel weeg je op andere hemellichamen? Belangrijk! Je massa (in kg) blijft overal in het zonnestelsel hetzelfde, of je nu op de maan rondhuppelt dan wel platgedrukt wordt door de verpletterende zwaartekracht van de zon. Alleen voelt het aan alsof je massa op de maan ongeveer zes keer lager is.