Je kunt iemand met ADHD helpen als je weet wat voor die persoon lastig is. ADHD is voor iedereen anders. Praat daarom met de persoon met ADHD over wat lastig gaat en hoe je het beste kunt helpen. Doe dit op een rustig moment.
Bedenk dan van tevoren waar je het over wilt hebben. Het kan helpen om dit voor jezelf op te schrijven. Vertel waar je last van hebt of wat je moeilijk vindt, en bijvoorbeeld waar je hulp bij zou willen hebben of wat je nodig hebt. Je kunt ook samen met een van je ouders naar een huisarts of wijkteam gaan.
Verreweg de meeste kinderen, ongeveer 70 procent, voldoet als jong volwassene niet meer aan de criteria voor ADHD.” Vind je een MRI-scan van hersenen nodig om een diagnose van ADHD te stellen? “Nee.ADHD is niet te zien in de hersenen.
Kenmerken van ADHD
Druk gedrag, ook wel hyperactief gedrag genoemd: Veel rondrennen, klimmen, friemelen aan kleding. Moeite met rustig spelen, stilzitten of ontspannen. Ondoordacht gedrag, ook wel impulsief gedrag genoemd: Snel reageren zonder nadenken, veel praten en dingen eruit flappen.
Denk je dat je ADHD hebt? Ga dan naar de huisarts of jeugdarts.Hij of zij verwijst je naar een psycholoog. Die kan een test afnemen en bepalen of je een vorm van ADHD hebt.
Een continu gevoel van innerlijke onrust. Impulsiviteit. Prikkelbaarheid of woede-uitbarstingen. Gebrek aan structuur en overzicht.
Uit recent Nederlands onderzoek1 blijkt dat ongeveer 40% van de mensen met AD(H)D, zowel mannen als vrouwen, minstens één probleem heeft op het gebied van seksualiteit. De ontevredenheid over het seksleven ligt aanzien- lijk hoger dan bij mensen zonder AD(H)D.
ADHD en overprikkeling. Als je ADHD hebt, kan je moeite hebben om prikkels die op je afkomen te verwerken. Dit kunnen externe prikkels zijn maar ook interne prikkels. Externe prikkels zijn indrukken die via de zintuigen binnenkomen zoals geluiden, beelden, geuren, smaken, en lichamelijke sensaties.
ADHD bij volwassenen wordt vaak niet gekenmerkt door hyperactiviteit. Dit komt omdat naarmate mensen met ADHD ouder worden, zij zich beter leren aanpassen aan hun omgeving. De onrust zit dan vaak van binnen: het is druk in hun hoofd, ze voelen zich continu gejaagd en voelen onrust in hun lijf.
Overweldigd voelen: ADHD gaat vaak gepaard met problemen met organisatie en timemanagement , wat leidt tot overweldigende gevoelens die zich kunnen manifesteren als boosheid. Veranderingen in routine: Mensen met ADHD kunnen moeite hebben met overgangen of veranderingen in routine, wat frustratie en boosheid kan veroorzaken.
Onderzoekers gaan ervan uit dat erfelijkheid de grootste rol speelt bij ADHD. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het lijkt erop dat meerdere genen er samen voor zorgen dat je aanleg hebt voor ADHD. Dit houdt in dat ADHD kan ontstaan wanneer verschillende genen en omgevingsfactoren op elkaar reageren.
Als uw kind aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) heeft, is het niet ongebruikelijk dat hij of zij tegelijkertijd ook andere aandoeningen heeft. Dit worden comorbiditeiten genoemd. Oppositioneel-opstandige stoornis (ODD) is zo'n aandoening. ODD is zelfs de meest voorkomende comorbiditeit met ADHD .
Het meest typerende verschil tussen iemand met ADHD en ADD is het hyperactieve gedrag. Als je ADD hebt, dan kom je vaak rustig en dromerig over, in tegenstelling tot iemand met ADHD. Maar jouw hoofd zit echter wel vol met gedachten en ook jij hebt last van concentratieproblemen.
De diagnose kan later in het leven komen , wanneer de dagen minder gestructureerd zijn op de universiteit of zelfs later wanneer er een baan, partner en kinderen in evenwicht moeten worden gebracht . Bovendien, terwijl de meer voor de hand liggende tekenen van hyperactiviteit kunnen verbeteren met de leeftijd, blijven tekorten in aandacht en uitvoerende functies vaak bestaan en blijven onopgemerkt.
De partner met ADHD had aan het begin van de relatie heel veel aandacht voor de ander. Deze 'hyperaandacht' is plotseling gestopt. Hierdoor voelt de ander zich onzeker, verwaarloosd of eenzaam. De partner zonder ADHD voelt zich erg verantwoordelijk en neemt veel praktische taken in het huishouden op zich.
Zorg voor een rustig plekje waar iemand even heen kan als het hoofd te vol voelt. Of ga lekker samen naar buiten en raak energie kwijt met spelen of sporten. Maak duidelijke afspraken, bijvoorbeeld als je samen gaat werken.
ADHD is een psychische stoornis die begint in de jeugd en die vaak persisteert tot in de volwassenheid.
Vrouwen proberen het vaak juist heel erg goed te doen, waardoor ze zichzelf uitputten en overspannen of burn-out raken. Nog andere symptomen zijn: overprikkeling en overgevoeligheid voor licht en geluid, hypermobiliteit, overgevoeligheid voor afwijzing en woedebuien.
Kinderen met ADHD vinden het vaak fijn om structuur, rust en regelmaat te krijgen, omdat ze dat zelf slecht kunnen organiseren voor zichzelf. Maar we horen ook terug dat té weinig prikkels en te veel stil zitten evenmin fijn is.
Volwassenen met ADHD hebben vaak een geschiedenis van slechte academische prestaties, werkproblemen of gespannen relaties. Ze vinden het misschien lastig om georganiseerd te blijven, zich aan een baan te houden, afspraken na te komen, dagelijkse taken uit te voeren of grote projecten af te ronden.
Mensen met ADHD zeggen vaak dat een kortstondige emotie alle ruimte in hun hoofd opslokt, net als een computervirus alle ruimte op een harde schijf kan opslokken, waardoor alle andere belangrijke gevoelens en gedachten worden verdrongen.
Is iemand met ADHD snel verliefd? Mensen met ADHD kunnen snel verliefd zijn. Zo kan de verliefdheid bijvoorbeeld worden versterkt door hyperfocus op een bepaalde persoon.
Kinderen met ADHD kunnen vaak intens genieten. Kinderen met ADHD zijn vaak creatief, verzinnen de meest geweldige verhalen en kunnen helemaal opgaan in een spel. Het empathisch vermogen van kinderen met ADHD is vaak goed ontwikkeld, het zijn vaak lieve en betrokken kinderen. Ze hebben vaak aandacht voor details.
In veel gevallen gaat ADHD samen met andere (psychiatrische) stoornissen. Enkele voorbeelden zijn: stoornissen in het autistisch spectrum (zoals PDD-NOS), agressieve gedragsstoornissen, motorische stoornissen, angst- en stemmingsstoornissen, tics, en leerproblemen.