Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Een andere manier van het gebruiken van zicht om mogelijke partners – en kapers- te herkennen is het gebruik van kleurpatronen op de huid door pijlinktvissen. Een mannetje dat met een vrouwtje wil paren, laat dit zien door een bepaald kleurpatroon op zijn huid.
Onderzoek heeft zelfs aangetoond dat harde geluiden beschadiging van de gehoororganen, nieren, lever en zwemblaas en soms zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Nu we weten wat het gevolg van geluid, of trillingen op het welzijn van een vis zijn, kunnen we hier een goede les uit trekken voor ons aquarium.
Het onderzoek laat zien dat vissen sterker last hebben van pulserende geluid dan van continu geluid. Het duurt bijna tweemaal zo lang voordat ze hun normale gedrag weer vertonen nadat ze waren blootgesteld aan de geluiden door heimachines dan bij vergelijkbaar geluid van continue bronnen.
Het korte antwoord is ja, vissen slapen. De manier waarop ze slapen is echter totaal anders dan bij mensen, zoogdieren en de meeste andere dieren. Tijdens het slapen komen de meeste vissen in een rusttoestand waarin ze stil blijven, een lagere stofwisseling hebben, minder ademhalen en minder hersenactiviteit hebben.
Vissen hebben zich aangepast aan die omstandigheden. Ze kunnen vooral de kleuren zien die in hun natuurlijke omgeving veel voorkomen. Sommige diepzeevissen zien alleen blauw licht, andere soorten ook groen, rood en ultraviolet. Op het eerste gezicht lijken vissenogen heel anders dan de onze.
Vissen trekken een nachthemd aan En aantal vissen krijgt 's nachts een andere kleur. Dat is hun manier om zich te camoufleren. De meeste vissen doen dit door hun blinkende kleuren te laten verdwijnen en de licht gekleurde zones met een donkere laag af te dekken.
Een karper kan al op grote afstand geluid en trillingen waarnemen. Het zijlijnorgaan, vaak duidelijk waarneembaar op beide flanken van de vis, neemt drukverschillen in het water waar.
Ruiken is niet alleen aan landdieren voorbehouden, ook vissen kunnen vaak uitstekend ruiken. Ze hebben twee neusgaten aan de voorkant van de snuit waarmee ze geurmoleculen uit het water halen. Het zebravisje kan de angstgeur van andere vissen ruiken.
U hoeft niet bang te zijn, harde geluiden en praten schrikken vissen niet per se af. Het zijn vooral de geluiden (trillingen) onder water die de vissen afschrikt. En hoogstwaarschijnlijk heeft uzelf die trillingen veroorzaakt.
Vissen hebben een tongbeen onderaan in hun bek. Ze trekken dat naar beneden om hun bek te openen. Wij stammen af van vissen en hebben de restanten van zo'n tongbeentje in ons hoofd.
Vissen hebben geen stembanden en produceren geluid door middel van het bewegen van vinnen, raspen met tanden en monddelen of door het laten trillen van de zwemblaas. Zo produceren baars (Perca fluviatilis) en blankvoorn (Rutilus rutilus) een bonkend geluid door middel van het pulseren van de zwemblaas.
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Bij zoetwatervissen gooit men het aas in de vorm van een bal in het water. Deze bal verspreidt een geurige wolk en trekt hierdoor de vissen aan. U kunt hierbij een redelijk dunne lijn gebruiken. Het aas (de voeding) zou ook aangepast moeten zijn aan de plek waar hij wordt geworpen.
Ook het evenwichtsorgaan, de smaak en de reuk zijn bij veel vissen goed ontwikkeld. Daarnaast beschikken veel soorten over een goed gehoor.
Reacties. wat een vis onder water ziet, kun je vergelijken met wat een mens onder water ziet als hij een duikbril op heeft. water en lucht hebben een andere brekingsindex. vandaar dat de mens zonder duikbril niet scherp ziet onder water.
Sommige vis soorten zoeken een rustig plekje om de nacht te doorstaan. Dit doen ze door dicht bij een obstakel te zijn die hun beschut en zorgt dat ze niet snel weggespoeld worden door de stroming. Andere vissen liggen liever in een kuil of ondiep geultje op de bodem.
Ook dit hangt af van de soort. De meeste dagactieve vissen slapen 's nachts. En sommige soorten met weinig energie, zoals bettas, doen gedurende de dag kleine dutjes en slapen het grootste deel van de nacht. Nachtvissen zoeken meestal een mooi plekje om te schuilen terwijl het buiten licht is en uit te rusten.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Er bestaan duizenden verschillende soorten vissen. Bij sommige vissoorten is het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje goed te zien. De mannetjes zijn vaak gekleurder, hebben langere vinnen en/of grotere staarten. De vrouwtjes zijn vaak saaier van kleur, bijvoorbeeld bruin of grijs.
Vissen zelf hebben meestal geen behoefte aan fel licht. Uiteraard plaatsen mensen dergelijke verlichting op hun aquaria omdat ze zelf de vissen willen zien zwemmen. De meeste vissoorten passen zich goed aan aan het licht in een aquarium, maar voor sommige soorten is fel licht zeer stresserend.