IJzerhoudend water is niet schadelijk voor de planten, maar ze worden er, door te sproeien, niet mooier op. Zelf hebben we ook zo'n een bron waardoor op tegels, maar ook op de planten een roestkleur achterbleef.
Grondwater moet niet worden gebruikt als het sterk ijzerhoudend is. IJzerhoudende grondwater oxideert met zuurstof uit de lucht tot ijzer(III)oxide (Fe2O3) – roest. Roest is niet in water oplosbaar en wordt niet door planten opgenomen.
Ontijzering is gebaseerd op een eenvoudige behandeling: ijzerhoudend grondwater wordt belucht en het ijzer slaat daardoor neer als ijzervlokken. Deze methode bestaat uit oxidatie en precipitatie. Het ijzer zowel als het mangaan komen onder twee-waardige vorm voor in opgeloste toestand, in afwezigheid van zuurstof.
IJzerrijk grondwater is vaak te onderscheiden door een sterk oranje kleur, verkleuring van de was, en een verandering van de smaak van drinkwater. IJzer lost op in grondwater in gereduceerde vorm (Fe(II)). Deze vorm van ijzer is oplosbaar en is meestal geen gevaar.
Als er weinig water in de sloot staat, is de zuurstof snel op. De vissen, planten en andere levende organismen kunnen er niet meer leven. De kwaliteit van het water gaat dan snel achteruit. Voor een gezond slootmilieu is het dus belangrijk dat er voldoende water in de sloot aanwezig is.
Over het algemeen vinden planten kraanwater prima, maar worden ze extra gelukkig van regenwater. Dat komt omdat er in ons kraanwater allemaal extra mineralen zitten die niet in regenwater voorkomen en die je plant niet zo veel nodig heeft.
Geef altijd in de ochtend- of avonduren water om bladverbranding door de zon te voorkomen en de bodem en planten de tijd te geven het water op te nemen. Geef beter eenmaal of tweemaal per week veel water. Door de frequentie te verlagen voorkomt u dat de planten langdurig nat blijven.
Het water kleurt dan roodbruin. Dat roodbruine water is niet ongezond, maar wel hinderlijk. Het kan roestvlekken geven op het wasgoed, het is niet aangenaam om van te drinken. Een oplossing is echter vaak niet snel te nemen, de leidingen moeten worden vervangen.
Men kan dit scheiden door filtratie of sedimenteren, zoals het bezinken van roest in grondwater. Bij filtreren vindt een scheiding plaats met behulp van een poreus filtermedium, waarbij de vaste stofdeeltjes (sediment / roest) worden tegengehouden en hierbij een filterkoek vormt.
Het water krijgt een roestkleur als het ijzer in contact komt met zuurstof. Door de zuurstoftoeover komt de oxidatie op gang en zet het ijzer zich om. Daarom is ijzer in het water goed te herkennen aan de roestkleur van water.
De aanwezigheid van ijzer in water is niet schadelijk voor de gezondheid.
De losse roest verwijderen is voldoende. Bij lichte roest is vaak één laag / applicatie voldoende. Bij zware roest kunnen meerdere lagen / applicaties nodig zijn. Na droging afwerken met de juiste primer en/of verf (eventueel ook van Owatrol) en klaar is kees.
Roestbeschermende verf, zoals de producten van HAMMERITE, kunnen direct op verroest metaal worden aangebracht. Moderne metaalbeschermende lakken stoppen acute roest en voorkomen nieuwe roestplekken. Dat werkt bijzonder goed door een effectieve bescherming tegen water, roest en hitte.
IJzer (Fe) is een essentieel micronutriënt voor elke plant. Zo is het noodzakelijk bij de vorming van bladgroenkorrels, welke een heel belangrijke functie hebben bij het proces van fotosynthese. Daarnaast speelt het element ijzer een cruciale rol bij de ontwikkeling van de groeipunten in de wortels van de plant.
Doordat roest zich ontwikkelt in een vochtige omgeving, is de eenvoudigste oplossing om de bladeren niet nat te maken wanneer je water geeft. Zorg er ook voor dat de plant zo weinig mogelijk in contact komt met de vochtige bodem door een dikke laag mulch aan te brengen.
Een heel eenvoudige test : zet wat grondwater in een potje of fles, komt er roodbruin bezinksle => veel roest.
Water versnelt het gehele proces doordat het een uitstekende katalysator is. Kleine watermoleculen dringen door in het metaal en vormen nog meer zuren, waardoor metaal nog meer wordt blootgesteld aan oxidevorming. In het geval van zeewater zal ijzer nog veel sneller roesten, vanwege het zout dat als geleider dient.
Roestwater is niets anders dan ijzer geweekt in een mengsel van water en azijn. Dit oxideert en je krijgt een waterig mengsel vol met roestdeeltjes. Deze kun je druppelsgewijs toevoegen aan inkt of verfbad. En zelfs direct mee verven.
De bruine kleur wordt veroorzaakt door deeltjes ijzer en mangaan die van nature voorkomen in het water. Dit ziet er niet fris uit maar is wel veilig om te drinken. Voor de zekerheid raden we drinken van bruin water af voor ouderen en baby's.
Roest is een schimmelziekte dat bruinrode en gele vlekken achterlaat op de bladeren van planten. Rozen, leeuwenbekken, duizendschonen, geraniums, munt en chrysanten zijn extra gevoelig voor deze ziekte.
De aanwezigheid van ijzer is heel belangrijk voor de groei en het goed functioneren van ons lichaam, daarom moet het ijzer goed beschermd worden tegen roest. Zo kan het optreden van biologische roest, of ferroptose in vakjargon, in ons lichaam leiden tot hersenschade.
Je tuin oogt toch frisser van regenbesproeiing dan wanneer je kraanwater gebruikte, maar hoe komt dat eigenlijk? Regenwater is beter voor planten omdat het minder kalk en mineralen bevat.
Als je plant al wat langer te veel water krijgt kan je dat zien aan de bladeren.Ze zullen lichtgroen of geel worden en uiteindelijk van de stam afvallen. Heeft je plant al wortelrot door een overschot aan water, dan is de kans groot dat de bladeren juist verdorren en van de plant afvallen.
Het overkomt iedereen wel eens: je plant heeft teveel water gekregen. Hoewel te weinig water natuurlijk ook niet goed is, kan een plant ook behoorlijk ongelukkig worden van te veel water. Bij teveel water kunnen de wortels namelijk gaan rotten en kan de plant zichzelf niet meer voorzien van water en voedingsstoffen.