Schade. Pissebedden kunnen alleen schadelijk zijn als ze in grote aantallen voorkomen. En dan nog alleen in kassen en groentetuinen, waar kiemplanten en zachte planten worden aangevreten. Voor zover bekend vormen zij geen gezondheidsgevaar voor mens en dier.
Pissebedden kunnen uit het niets in huis verschijnen. En het zijn dan ook gelijk veel pissebedden. Vaak komt dit door het weer: een droge periode met weinig regen.De insecten gaan dan vochtigere ruimtes opzoeken en komen snel in huis terecht.
Maar bijten, neen, dat doen ze niet. De vloedlijn is bij uitstek het biotoop van de strandvlo, liefst eentje met veel aange- spoelde wieren. Dat is hun favoriete voedsel, al heb ik ze ook al papier en zelfs plastic folie zien verorberen. Echte opruimers.
Een eerste idee is het om met een vochtige doek of dweil de pissebedden op te vegen en ze zo naar buiten te brengen. Een andere oplossing zou kunnen zijn om bloem of meel te strooien op plekken waar ze zich schuilhouden, hierdoor drogen ze uit en gaand dood.
Is het vochtig in je huis, of is er zelfs schimmel of ligt er ergens rottend voedsel dan wordt je huis een walhalla voor pissebedden. In de insectenwereld worden pissebedden nog weleens de recycles genoemd. Heb je bijvoorbeeld een compostbak dan zullen pissebedden zich daar door aangetrokken voelen.
De pissebed heeft vele vijanden, zoals insecten, spinnen, amfibieën en vogels. Een dier dat dol is op pissebedden en zich zelfs heeft gespecialiseerd in het vangen en kraken van deze diertjes is de roodwitte celspin (Dysdera crocata).
Pissebedden hebben een hekel aan as (van barbecue, vuurkorf of sigaretten) en aan koperdraad of -tape.
Pissebedden zijn de opruimers van je tuin. Ze peuzelen rottend hout, plantenresten en bladeren - dit maakt ze ontzettend nuttig. Maar soms kunnen ze ook flinke schade aanrichten in de tuin.
Pissebedden zijn cruciale dieren voor de bodem. Ze helpen mee met het opruimen van dode plantenresten, rottend hout en bladeren. Dit peuzelen ze lekker op en poepen het dan weer uit. Hun uitwerpselen zitten vol met goede voedingsstoffen voor de bodem.
Volwassen pissebedden kunnen wel 3-4 jaar oud worden.Hun gemiddelde levensduur bedraagt 2 jaar.
Vooral aardappel, wortel, pompoen en tomaat vinden ze heerlijk! Maar wat blad is ook nooit verkeerd. Ruim de poep van pissebedden niet op want dit eten ze gewoon weer op en is voor hen echt volwaardige voeding.
Hoewel pissenbedden in principe onschadelijk zijn, kunnen ze wel overlast veroorzaken. Zo kunnen ze bijvoorbeeld in grote aantallen voorkomen in vochtige ruimtes zoals badkamers en kelders, waar ze zich verstoppen in hoekjes en gaatjes. Daarnaast kunnen ze ook schade aanbrengen aan planten door er aan te knagen.
ETEN: De pissebed eet rottend hout en bladeren. Je moet er maar zin in hebben. Maar het is wel belangrijk: want via de pissebed komen de voedingsstoffen daaruit weer beschikbaar. Zijn vijanden zijn insecten, spinnen, egels, padden en vogels.
Pissebedden houden niet van licht. In het donker drogen ze minder snel uit. Door dicht bij elkaar te gaan zitten verkleinen ze hun totale huidoppervlak.
pissebed bestrijden met zout: pissebedden hebben een hekel aan zout en zullen zich hierdoor dus snel laten verjagen. Zout is echter niet zo goed voor de bodem en laat ook nog eens lelijke plekken achter.
Lang geleden is de pissebed zo geëvolueerd dat hij op het land kan overleven. Het ademen is nog niet in de evolutie meegegaan: pissebedden hebben namelijk kieuwen. De kieuwen, die zich aan de onderkant van de buik bevinden, moeten voortdurend nat blijven, anders sterven de diertjes.
Anatomie. De reuzenpissebed kan tot 46 centimeter lang worden. De soort komt alleen voor op de bodem van tropische zeeën tussen 300 en 2100 meter diepte. Het dier eet vis, garnalen en wormen.
Ze horen net als insecten en spinnen bij de geleedpotige dieren.Nog specifieker, bij de kreeftachtigen waar ook krabben en kreeften bij horen. De meeste kreeftachtige leven in het water. Pissebedden zijn de enige kreeftachtige die op het land kunnen leven.
Je zult zien dat het er krioelt. Overal springen kleine diertjes weg. Dat zijn springstaarten, waarvan wel 230 soorten in Nederland voorkomen. Ook miljoenpoten en pissebedden als de ruwe pissebed (Porcellio scaber) en kelderpissebed (Oniscus asellus) zul je zien wegkruipen.
Als er binnenshuis veel pissebedden leven, is dit een aanwijzing dat het er vochtig is. Soms kunnen ze echter ook in grote aantallen in kamers of kelders verdwalen vanuit een broedplaats in de nabijheid, zoals een hoop oud stro, vergane bladeren, tuinafval of eenvoudigweg onder een bloembak.
Ze eten rottend hout en bladeren en zijn belangrijk voor de recycling van verschillende nutriënten. Zo dragen ze bij aan de koolstof- en stikstofkringloop. Wanneer er niet voldoende dood materiaal aanwezig is, eten ze ook wortels van levende planten.
Als je een steen vindt waar pissebedden opzitten, kun je ze er voorzichtig afschuiven.Grote exemplaren kun je ook tussen duin en wijsvinger vastpakken. Als je pissebedden gevonden hebt, kun je ze goed in leven houden in een jampotje met vochtige aarde waarbij je dode bladeren en/of schijfjes aardappel doet.
Pissebedden zijn bodemdieren. Ze kruipen rond over de bodem of graven gangen in hout of wieren. Daarnaast kunnen ze ook zwemmen. Ze schrapen algen van de ondergrond of halen hun voedsel uit het zand waarin ze leven.
Ze zijn hoofdzakelijk 's nachts actief, gaan op zoek naar vochtige plekken, leven diep in de grond, drukken zichzelf tegen allerlei substraat of kruipen in grote groepen bij elkaar om zo weinig mogelijk vocht te verliezen. Als voedsel eten ze hoofdzakelijk dood plantenmateriaal.