De joey, zoals Australiërs een jong van een kangoeroe noemen, is er in ongeveer drie minuten. In de buidel zoekt het een van de vier tepels op en begint meteen met drinken. De tepel zwelt op, en klemt zich vast in het bekje van de joey.
Het vrouwtje is na 14 tot 22 maanden geslachtsrijp, het mannetje na 2 jaar. Kangoeroes worden gemiddeld zes tot zeven jaar oud, maar kunnen een leeftijd van 20 jaar bereiken.
In tegenstelling tot andere zoogdieren hebben buideldieren namelijk niet één maar twee baarmoeders. Na deze maand wordt er een kleine kangoeroe geboren. Door de vagina verlaat het jong de baarmoeder naar de buitenwereld. Het jong is dan niet groter dan een klein roze wormpje van ongeveer twee centimeter.
Van kangoeroes bestaan wel 55 soorten. De kleinere varianten worden ook wel wallabies genoemd. Op zich zijn kangoeroes eenvoudig in onderhoud en verzorging. Ze eten gras, hooi, paardenbrok, fruit en takken of bladeren.
Een wallaby koopt u bij een fokker. Let goed op of alle dieren er gezond en schoon uitzien, levendig zijn en of de huisvesting schoon is. U kunt een wallaby kopen vanaf ongeveer 200 euro. Voor 25 kilogram kangoeroebrokken betaalt u vanaf zo'n twintig euro.
De 2 grote vijanden van de kangoeroe zijn; Roofdieren ; zeker de katten, die met de Europeanen mee zijn gekomen,die zich zeer snel voortplanten. Niet alle katten zijn op de mens na de grootste vijand. De mens ; De mens verandert veel in het leefgebied,tevens worden er veel Kangoeroes overreden.
Kangoeroevlees is niet alleen gezond omdat het weinig vetten bevat, het is ook nog eens beter voor het milieu dan schapen- en rundvlees. Een kangoeroe drinkt namelijk veel minder water dan schapen en koeien.
De dieren zijn normaal gesproken rustig van aard, maar kunnen ontploffen als ze zich in hun territorium bedreigd voelen door mensen en dieren. Verder zijn kangoeroes extra geagiteerd als hun jong in de buurt is. Of de krachtpatser een jong heeft, is nog onduidelijk. De dieren bespringen mensen van voren en achteren.
De rode reuzekangoeroe leeft in een groep van 8 tot 10 kangoeroes. Deze groep heet een “roedel”. Als er op een plek veel eten is, troepen ze met meerdere roedels samen, soms tot 1500 dieren!
Deze dieren kunnen namelijk allebei niet makkelijk achteruit lopen. Dit symboliseert het streven naar vooruitgang van de Australische samenleving. Kangoeroes onderscheiden zich van hun soortgenoten door hun aparte manier van 'hoppen' en de grote, sterke achterpoten.
Zo kreeg de staat New South Wales afgelopen weekend af te rekenen met zware overstromingen. Een man kon tijdens het noodweer zelfs filmen hoe enkele kangoeroes alle moeite hadden om door de ondergelopen straten te zwemmen. De opmerkelijke beelden werden gemaakt door Gaven Hempstead uit Lake Conjola.
Sneeuwluipaard springt het verst
De mooie sneeuwluipaard kan waarschijnlijk in één sprong een rots op 15 meter afstand bereiken in de bergen waar hij leeft. De lange, gespierde staart zorgt ervoor dat het dier zijn evenwicht bewaart in de lucht, en zijn achterpoten zijn een soort sterke veren.
Bij de informele enquêtes die ik erover hield, op het internet en daarbuiten, bleek een solide meerderheid te kiezen voor kang[ə]roe. Dat is ook logisch: de lettergreep is onbeklemtoond, en ombeklemtoonde lettergrepen zijn het liefst een toonloze [e].
Bekend is dat kangoeroes leunen op hun staart om in balans te blijven bij het stilstaan. Zo lijken ze op hun staart te zitten. Lopen doen ze met vijf in plaats van vier ledematen, zoals de meeste andere zoogdieren.
Kangoeroes hebben geen stembanden, maar toch maken ze geluid. Ze kunnen knorren, hoesten en maken zuiggeluiden, allemaal met een bepaald doel. Het hoesten wordt gedaan door mannetjes die elkaar uitdagen. Het zuigende geluid maakt het mannetje juist om een vrouwtje te imponeren.
Maar kangoeroes zijn natuurlijk wel wilde dieren. Die stevig kunnen bijten en heel hard kunnen trappen. De afgelopen weken raakten meerdere mensen gewond.
De mannetjes hebben een dubbele of gespleten penis.
Kangoeroes hebben tanden die gespecialiseerd zijn om te grazen. Ze hebben snijtanden om gewassen dicht bij de grond af te snijden en kiezen voor het hakken en malen van het gras.
De smaak van kangoeroe is, net als bij andere vleessoorten, sterk afhankelijk van de leeftijd van het dier. Jonger vlees is zacht en subtiel, terwijl de wat oudere exemplaren al snel een typerende wildsmaak hebben, maar daardoor minder toegankelijk zijn. De meest voorkomende delen zijn de steaks, filets en de staart.
Kangoeroebiefstuk is echt een premium stuk wildvlees uit Australië met, net als ons andere vlees, een zeer scherpe prijs. Het zachtste stuk van de kangoeroe (rug) wordt hiervoor gebruikt en dat merk je aan de malsheid van de biefstukken.
Vooral veehouders zijn daar blij mee, want zij vinden de dieren een enorme plaag: ze eten het gras op, dat voor het vee is bedoeld. Het afschieten van kangoeroes is wel aan voorwaarden gebonden: jagers hebben een speciale vergunning nodig en er mogen alleen mannetjes worden gedood .
Kangoeroes zien er schattig uit, maar ze hebben flinke klauwen! Ze kunnen niet alleen goed springen, maar ook een aardig potje boksen.
De kangoeroes hebben de grootste en meest efficiënte buidel. Zij krijgen maar één jong tegelijk en dat verblijft maanden in de buidel. Er zijn wel gevallen bekend waarin een kangoeroewijfje twee jongen tegelijk kreeg, maar dat is toch een grote zeldzaamheid.
Grootste buideldier
Mannetjes hebben geen buidel en hebben als enige kangoeroe een roodachtige vacht. Vrouwtjes en jongen hebben een blauwgrijze vachtkleur.