Uit Nederlands onderzoek onder tachtig volwassen doven en slechthorenden blijkt dat rond de 70 procent van hen laaggeletterd is en dus onvoldoende kan lezen en schrijven om helemaal mee te doen in de samenleving. Ter vergelijking: onder de gehele volwassen Nederlandse bevolking ligt dat percentage op 18 procent.
Het kind moet voorgelezen worden en er moet samen worden gelezen. Door de tekst samen te lezen en uit te spreken, kan het kind leren decoderen: herkennen wat de letters zijn en welke klanken daarbij horen. Wanneer het kind doof is, is leren lezen op deze traditionele manier niet mogelijk.
Gebarentaal is geen taal waarin je kunt schrijven. Doven die communiceren in de Nederlandse Gebarentaal (NGT) schrijven daarom in het Nederlands. De NGT lijkt echter helemaal niet op het Nederlands. Het heeft zijn eigen grammatica en woordenschat, die flink van het Nederlands verschillen.
Je kan gebarentaal leren door cursussen te volgen. Maar als je ouders kunnen horen, waar kijk kindjes de gebarentaal dan af? Vanaf 2.5 - 3 jaar, gaan de dove kindjes al naar een speciale school waar ze gebarentaal kunnen leren. Dat is later dan de leeftijd waarop horende kinderen leren praten.
Communicatie. Hoe doofblinden communiceren hangt af van hoeveel ze nog kunnen horen of zien. Sommige doofblinde mensen zien nog genoeg om gebaren te kunnen zien, mits de gebaren in het gezichtsveld worden gemaakt. Andere doofblinde mensen horen nog genoeg om spraak te verstaan, mits er duidelijk wordt gesproken.
`Doven denken meer in beelden, dus de input voor de hersenen is anders, maar het deel van de hersenen dat taal verwerkt, is voor doven en horenden vrijwel identiek. Dat blijkt uit recent onderzoek. Er zijn subtiele verschillen, maar die zijn er ook als je verschillende gesproken talen met elkaar vergelijkt.
Ze kunnen zonder logopedie vaak moeilijk (of niet) leren spreken, omdat zij hun uitspraak niet via de auditieve manier kunnen vergelijken met de "juiste" klank en stemintonatie. Dit is wel mogelijk via visuele of tactiele manier.
Deze mensen hebben als hoofdtaal (in Nederland) de Nederlandse Gebarentaal (NGT). In medische (audiologische) zin kunnen we vrijwel nooit van volledige doofheid spreken. Elke dove hoort wel iets en kan wel enigszins spraak herkennen.
"Gebarentaal kun je zien als de moedertaal van dove mensen. De taal heeft een eigen grammatica en een woordenschat in gebaren, maar dat kunnen ook bewegingen zijn, lichaamstaal. In de Nederlandse gebarentaal kennen we, wat wij noemen, zeven articulatoren.
Slechthorendheid of doofheid kan veel oorzaken hebben. Gehoorverlies is soms erfelijk, maar kan ook komen door gehoorschade, het gebruik van medicijnen, een ziekte of syndroom, een geleidingsprobleem of ouderdom. Soms is de oorzaak niet te achterhalen.
Iedereen, van jong tot oud, kan door plotselinge doofheid worden getroffen. In Nederland komt éénzijdige plotselinge doofheid jaarlijks bij ongeveer 8 op de 100.000 mensen voor.
Horende mensen kunnen zo'n 400.000 geluiden horen. Oren kunnen kapot gaan als je hard valt of een harde knal hoort. Baby's kunnen ook slechthorend of doof geboren worden. Sommige dove en slechthorende kinderen gaan naar een gewone school.
Doofheid kan niet genezen worden. Als er sprake is van slechthorendheid, kan er vaak wel gezorgd worden dat het gehoor beter wordt. Bij jonge kinderen kan wel gebruik gemaakt worden van een oorimplantaat om horen mogelijk te maken of gemakkelijker te maken.
Is deze ziekte erfelijk? Ja, vaak is doofheid erfelijk. Dan kun je de doofheid op verschillende manieren erven. Je kunt de aandoening erven als één van je ouders de afwijking in de genen heeft.
In Nederland wonen 1,5 miljoen mensen die doof of slechthorend zijn. Volgens Smeijers is die groep heel divers. Het grootste deel van de groep wordt op latere leeftijd doof of slechthorend. 1 op de 1000 mensen wordt doof geboren, en 1 op de 1000 mensen wordt doof op kinderleeftijd.
Doven hebben voor de communicatie geen bruikbare gehoorresten, waardoor zij in een gesprek zonder doventolk afhankelijk zijn van spraakafzien (liplezen). Hierbij moet gezegd worden dat slechts 40% van de woorden afgelezen kunnen worden. De rest moet gegokt worden.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) schat dat maar liefst 5% van de wereldbevolking lijdt aan een bepaalde vorm van gehoorverlies. Dat zijn maar liefst 350 miljoen mensen. De oorzaken en gevolgen van gehoorverlies zijn talrijk en variëren sterk in verschillende delen van de wereld.
Prelinguaal betekent 'voor de taal'. Iemand die prelinguaal doof is, is doof voordat de ontwikkeling van gesproken taal op gang is gekomen. Deze mensen zijn vaak doof geboren of doof geworden voor het derde levensjaar. Leren praten is voor prelinguale doven vaak moeilijk.
Doofstom, niet kunnen praten vanwege doofheid.
Evelien: Kinderen met een matig gehoorverlies hebben een gehoorverlies, zo tussen de 40 en de 60 decibel. Dat betekent eigenlijk dat ze best wel veel geluiden kunnen horen, maar niet alles kunnen verstaan.
Gehoorverlies wordt ingedeeld in categorieën. Een gehoorverlies tussen de twintig en veertig decibel noemen we bijvoorbeeld 'licht gehoorverlies'. Bij een gehoorverlies van meer dan negentig decibel is iemand zwaar slechthorend of doof. De term doof betekent niet altijd dat je helemaal niets meer hoort.