Gebarentaal. Veel dove mensen communiceren door middel van gebarentaal. Voor hen is gesproken taal minder toegankelijk, doordat zij de klanken niet kunnen horen. In gebarentaal staan de handen, het gezicht en de ogen centraal.
Sinds omstreeks 1980 wordt in logopedie op dovenscholen meer NGT / NmG gebruikt en sinds kort bestaat er ook logopedie voor gebarentaal. Iemand die door doofheid niet kan spreken werd vroeger doofstom genoemd. Dit woord wordt tegenwoordig als beledigend beschouwd omdat aan stom de negatieve connotatie dom hangt.
"Gebarentaal kun je zien als de moedertaal van dove mensen. De taal heeft een eigen grammatica en een woordenschat in gebaren, maar dat kunnen ook bewegingen zijn, lichaamstaal. In de Nederlandse gebarentaal kennen we, wat wij noemen, zeven articulatoren.
Communicatie. Hoe doofblinden communiceren hangt af van hoeveel ze nog kunnen horen of zien. Sommige doofblinde mensen zien nog genoeg om gebaren te kunnen zien, mits de gebaren in het gezichtsveld worden gemaakt. Andere doofblinde mensen horen nog genoeg om spraak te verstaan, mits er duidelijk wordt gesproken.
`Dove mensen zitten cognitief niet anders in elkaar dan mensen die wel horen. ` Dat laatste zegt ook neuroloog Klaus Willmes van de universiteit van Aken. `Doven denken meer in beelden, dus de input voor de hersenen is anders, maar het deel van de hersenen dat taal verwerkt, is voor doven en horenden vrijwel identiek.
Het begrip doofheid
Iemand wordt soms 'doof' genoemd als hij tijdens een gesprek een enkel woord niet goed verstaat. Iemand die met hoortoestellen in goed spraak verstaat, wordt ook vaak doof genoemd, of beschouwt zichzelf als doof. En iemand die vrijwel niets kan horen kan men terecht doof noemen.
'Doven denken meer in beelden, dus de input voor de hersenen is anders, maar het deel van de hersenen dat taal verwerkt, is voor doven en horenden vrijwel identiek. Dat blijkt uit recent onderzoek. Er zijn subtiele verschillen, maar die zijn er ook als je verschillende gesproken talen met elkaar vergelijkt. '
Uit Nederlands onderzoek onder tachtig volwassen doven en slechthorenden blijkt dat rond de 70 procent van hen laaggeletterd is en dus onvoldoende kan lezen en schrijven om helemaal mee te doen in de samenleving. Ter vergelijking: onder de gehele volwassen Nederlandse bevolking ligt dat percentage op 18 procent.
Sommige kinderen worden doofblind geboren, bijvoorbeeld door vroeggeboorte of een ziekte of syndroom. Als een kind doofblind wordt, voordat de taalontwikkeling op gang komt, spreken we van aangeboren doofblindheid. Het kan zijn dat het kind ook andere beperkingen en een ontwikkelingsachterstand heeft.
Doofstom is een term die in het verleden werd gebruikt voor mensen die prelinguaal doof zijn en daarnaast niet of slecht verstaanbaar kunnen spreken.
Doof versus doof
Het komt hierop neer: alle Doven zijn doof, maar niet alle doven zijn Doof. Een hoofdletter opeisen zonder dat er een punt aan voorafgaat, dat is iets wat enkel die gekke Duitsers zich ongetraft kunnen permitteren.
In Nederland wonen 1,5 miljoen mensen die doof of slechthorend zijn. Volgens Smeijers is die groep heel divers. Het grootste deel van de groep wordt op latere leeftijd doof of slechthorend. 1 op de 1000 mensen wordt doof geboren, en 1 op de 1000 mensen wordt doof op kinderleeftijd.
Natuurlijk vinden wij doven het fantastisch als horende mensen gebarentaal zouden leren, want iedereen kan een gebaar leren zoals nu het gebaar LET-OP-ELKAAR.
Is deze ziekte erfelijk? Ja, vaak is doofheid erfelijk. Dan kun je de doofheid op verschillende manieren erven. Je kunt de aandoening erven als één van je ouders de afwijking in de genen heeft.
Doofheid kan niet genezen worden. Als er sprake is van slechthorendheid, kan er vaak wel gezorgd worden dat het gehoor beter wordt. Bij jonge kinderen kan wel gebruik gemaakt worden van een oorimplantaat om horen mogelijk te maken of gemakkelijker te maken.
Maar bij langdurige of chronische stress is er sprake van overproductie aan adrenaline. Dit laat de bloeddruk stijgen en de bloedsomloop naar de oren verminderen. Het gevolg? De haarcellen beschadigen en er ontstaat gehoorverlies.
Iedereen heeft zichzelf de vraag wel eens gesteld: wat is erger, doof of blind? De visueel ingestelde mens concludeert meestal dat doof erg is, maar dat blind veel beperkender is, ook al door de manier waarop de maatschappij is ingericht.
Als je doof bent, kun je bij ons terecht voor:
gehooronderzoek. hulp voor jou, gezinsleden en andere betrokkenen. cursussen Nederlandse Gebarentaal (NGT) speciaal onderwijs of onderwijsondersteuning.
Ze leren praten door te kijken en te voelen. Doordat ze zichzelf niet kunnen horen hebben ze vaak een typisch 'doven-accent'. Postlinguaal betekent 'na de taal'. Iemand die na de ontwikkeling van gesproken taal doof is geworden, is postlinguaal doof.
Kinderen die kunnen horen proberen dat te immiteren door te brabbelen. Dove kinderen immiteren de bewegingen die ze zien. Op het begin zal dit nog niet zo goed gaan, denk maar aan een horend kindje dat wil leren praten, maar na een poosje kunnen ze hele gesprekjes voeren met alleen maar bewegingen.
Gebarentaal is geen taal waarin je kunt schrijven. Doven die communiceren in de Nederlandse Gebarentaal (NGT) schrijven daarom in het Nederlands. De NGT lijkt echter helemaal niet op het Nederlands. Het heeft zijn eigen grammatica en woordenschat, die flink van het Nederlands verschillen.
De belangrijkste oorzaak is slijtage van de haarcellen in het binnenoor. Maar het kan ook te maken hebben met lawaai, medicijngebruik, vaatproblemen of slechte eetgewoonten. Gehoorverlies door ouderdom wordt niet meteen opgemerkt. Verschijnselen van ouderdomsdoofheid zijn dat men de hoge tonen niet meer hoort.
Slechthorendheid kan aangeboren zijn, maar ook tijdens of na de geboorte ontstaan. Ouderdom, erfelijkheid, gehoorschade of een oorontsteking: slechthorendheid heeft vaak, maar niet altijd, een aanwijsbare oorzaak.