Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Ja, dolfijnen kunnen mensen heel goed horen praten. Zelfs met een glaswand ertussen! Dolfijnen in het Dolfinarium bijvoorbeeld reageren op handgebaren van mensen en hun stemgeluid. 's Morgens horen ze al wanneer de verzorgers eraan komen om hen wakker te maken.
Ze hebben geen stembanden, maar gebruiken luchtzakken in hun kop om fluitsignalen of sonarsignalen uit te sturen. Om met elkaar te communiceren gebruiken ze geluiden met een frequentie tussen 400 en 10.000 Hz. Dat kunnen wij mensen ook horen, bijvoorbeeld met een hydrofoon of een onderwater microfoon.
Veelvuldig wordt waargenomen dat dolfijnen met boten mee zwemmen. Hun neiging naar gezelschap komt ook tot uiting in de groepen waarin dit dier leeft. Individuele dieren communiceren onder meer door een variëteit aan geluiden te maken, zoals klikken en fluitachtige geluiden.
Iedere dolfijn heeft een eigen fluitje, waardoor ze te herkennen zijn. Anderen bootsen dit fluitje na om iemand te kunnen roepen. Als een baby dolfijntje zijn of haar moeder kwijt raakt blijft hij of zij fluiten totdat ze weer bij elkaar zijn.
Wanneer ze zoals mensen in slaap zouden vallen gaan ze dood. Dolfijnen slapen daarom maar half. Ze kunnen de ene hersenhelft laten slapen, terwijl de andere helft het belangrijke werk van de slapende helft overneemt. Op deze manier kan de dolfijn toch veilig een dutje doen.
Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Dolfijnen zijn uiterst slim, speels en sociaal, maar soms ook erg sluw. Ze kunnen namelijk bendes vormen, die anderen nietsontziend treiteren en zelfs martelen. Ze herkennen zichzelf in de spiegel en begrijpen het aanwijzen van een voorwerp door een mens.
Ze herkenden dus welke plas van familie was. Dolfijnen plassen en poepen zelf natuurlijk ook gewoon in het water waar ze zwemmen. Het is dus niet zielig voor de dieren. En ze vinden het ook helemaal niet vies.
Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen.
Toch kunnen alle walvissen veel beter horen dan mensen. Mensen kunnen tussen de 20 Hz en 20 kHz horen. Om wel walvissen te kunnen horen, is een speciale hydrofoon nodig. De hele lage opgenomen geluiden worden dan omgezet naar een hoorbare frequentie voor mensen.
Dolfijnen leven in dynamische groepen van zo'n vijf tot twintig dieren, ook wel een 'pod' genoemd. Ze leven in pods voor het jagen en voortplanten en om zich beter te kunnen verdedigen tegen roofdieren. Eens in de zoveel tijd komen meerdere groepen dolfijnen samen en vormen ze een superpod van wel duizenden dolfijnen!
De Pacifische zeilvis is ook het snelste waterdier, met snelheden geregistreerd tot 109 km/h.
Integendeel, ze zullen alles doen om zichzelf en hun pod te verdedigen, ze gaan zelfs voluit in de aanval, en hoe! Hun neus is bij de aanval hun sterkste wapen. De neus van een dolfijn is opgebouwd uit keihard bot wat ze kunnen gebruiken als een soort biologische stormram en flinke klappen mee uitdelen.
Vaak genoeg worden ook dolfijnen waargenomen die met boten mee zwemmen. Dit is niet omdat ze de mensen op de boot zo leuk vinden, of omdat ze zich tot die mensen aangetrokken voelen, maar doodgewoon omdat ze de stroming van de boot leuk vinden. Dit heeft weer te maken met de speelsheid van de dolfijn.
Dolfijnen zijn zoogdieren en ademen door hun longen. Ze moeten dus regelmatig naar boven komen om te ademen. Ze komen ook boven om met elkaar te communiceren. Ze springen bijvoorbeeld uit het water en laten zich daarna met een luide klap terug vallen om alarm te slaan.
De cloaca komt bij verschillende dieren voor: vogels, reptielen en amfibieën. Er zijn enkele enkele zoogdieren en vissen met een cloaca: haaien en roggen. De cloaca zit aan de buikzijde van vogels, achter de poten.
Als hij heel diep zou slapen zou hij gewoon vergeten adem te halen en zou hij verdrinken. Daarom blijven ze altijd een klein beetje wakker. Ze slapen met EEN oog dicht en EEN oog open. Zo kunnen ze dus wel uitrusten, maar tegelijk erover nadenken om zuurstof te halen.
Spinnen en insecten zoals: vliegen, muggen en wespen laten poepvlekjes achter op de kozijnen en meubels. Deze vlekken zijn vaak lastig te verwijderen, zeker als ze al zijn ingedroogd. Maar met wat preventieve maatregelen kun je de hoeveelheid poep zoveel mogelijk beperken.
Chimpansees staan met stip op nummer 1 in de lijst van de slimste dieren. Ze weten hun omgeving namelijk te manipuleren in hun eigen voordeel.
Er lijkt nu een antwoord te zijn gekomen op een van de kwesties waarover het vaakst wordt gedebatteerd. Het blijkt dat in de hersenschors van honden tweemaal zoveel neuronen aanwezig zijn dan in die van katten, wat erop wijst dat ze ook tweemaal zo intelligent zijn.
Dat sociale gedrag is belangrijk voor ze: zo vinden ze bescherming, liefde en genegenheid. Wetenschappers hebben ontdekt dat dolfijnen zelfbewustzijn hebben, je kunt ze daarom makkelijk vergelijken met een mens, met een kind. Door hun mooi gestroomlijnde lichaam kunnen dolfijnen hoge snelheden bereiken in het water.
Ric O'Barry werd wereldberoemd omdat hij als eerste dolfijnen begon te trainen. Hij was er zelfs bij toen de dolfijnen voor het tv-programma gevangen werden.
Spoiler alert: dolfijnen zijn eigenlijk walvissen. Althans, ze behoren tot de familie van walvisachtigen. Wetenschappelijk gezien behoren alle walvissen, dolfijnen en bruinvissen tot de Cetacea (walvisachtigen).
Dolfijnen ademen uit door omhoog te spuiten. In het water kunnen dolfijnen niet ademen, daarom moeten ze geregeld naar boven. Op het land kunnen dolfijnen dus wel overleven.