Het klimaat in Italië is erg verschillend, maar in het grootste deel van het land is het het hele jaar door warm. In het zuiden kun je het zelfs tropisch noemen. Optimaal genieten dus. Als EU-burger hoef je geen speciaal visum te regelen om te wonen en werken in Italië.
Voor korte verblijven heb je (momenteel) geen visum nodig. Om minder dan 90 dagen in het land te verblijven, volstaat je paspoort. Wil je daarentegen in Italië gaan wonen, dan heb je een langdurig visum nodig. Dit heet het Visum D en is nodig voor zowel leden van de EU als daarbuiten.
Amerikanen moeten een inreisvisum hebben dat moet worden verkregen bij een Italiaans consulaat voordat ze naar Italië komen , om langer dan drie maanden in Italië te blijven en een verblijfsstatus te krijgen. Deze procedure duurt enkele weken, dus het is raadzaam om ruim voor de vertrekdatum een aanvraag in te dienen.
Je mag maximaal 90 dagen in Italië verblijven in elke periode van 180 dagen, met je paspoort, dat meer dan zes maanden geldig moet zijn en minder dan 10 jaar oud, volgens de Italiaanse immigratieregels die van toepassing zijn op burgers van derde landen.
Italië hoort bij de Europese Unie. Daarom kun je met een identiteitskaart (ID-kaart) of paspoort naar Italië reizen. Houd er rekening mee dat jouw paspoort of identiteitskaart nog minimaal geldig moet zijn tot de dag van terugkomst. Voor Italië heb je geen visum nodig.
Amerikaanse burgers mogen Italië tot 90 dagen binnenkomen voor toeristische of zakelijke doeleinden zonder visum. Alle niet-ingezetenen moeten een verklaring van aanwezigheid (dichiarazione di presenza) invullen .
Wonen in Italië is qua kosten vergelijkbaar met Nederland. Natuurlijk ligt het wel aan je uitgavenpatroon. Als je veel uit eten gaat in toeristische gebieden, zullen je kosten een stuk hoger liggen dan wanneer je leeft als een local in Italië.
Welke soorten Italiaanse visa zijn er beschikbaar? Er zijn twee categorieën visa voor Italië: Visa voor kort verblijf (ook bekend als Schengen type C visa) – geldig voor maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen. Visa voor lang verblijf (ook wel type D nationale visa genoemd) – gelden voor verblijven langer dan 90 dagen (d.w.z. drie maanden)
Wonen in een ander EU-land
Als burger van een EU-land hebt u het recht om in een ander EU-land te wonen. Dat is niet afhankelijk van uw beroep of uw economische situatie.
Spanje is door de Bloomberg 2019 Healtiest Country index uitgeroepen tot het gezondste land om in te wonen. Met Italië op nummer 2, gevolgd door IJsland, Japan en Zwitserland.
Of het nu gaat om werkmogelijkheden, levensstijlkeuzes of een ideale pensioenlocatie, Italië blijft een populaire bestemming . Wat uw redenen ook zijn om naar Italië te verhuizen, één ding is zeker: u zult uzelf onderdompelen in een land dat rijk is aan cultuur, geschiedenis en heerlijk eten.
Nederlanders zijn geen uitzondering op deze trend, velen dromen ervan om een stukje van deze prachtige natie te bezitten. Maar de vraag blijft: "Kan ik als Nederlander een huis kopen in Italië?" Het antwoord is een volmondig ja.
Een Italiaans visum voor lang verblijf staat ook bekend als een D-visum of een nationaal visum en staat verblijven in Italië toe die langer duren dan 90 dagen . Een Italiaans visum voor lang verblijf staat toegang tot Italië toe, maar voor een verblijf langer dan 90 dagen is een verblijfsvergunning vereist.
Het verkrijgen van een permanente verblijfsvergunning in Italië
Na vijf jaar legaal verblijf en op voorwaarde dat aan de toelatingseisen is voldaan, kan een buitenlander een aanvraag indienen voor een permanente verblijfsvergunning, dat wil zeggen een EU-verblijfsvergunning voor langdurig ingezetenen (Permesso di soggiorno UE per soggiornanti di lungo periodo), die onbeperkt geldig is.
Het Italiaanse belastingsysteem is relatief gunstig voor buitenlanders die daar een tweede huis bezitten. Italië kent geen vermogensbelasting. En over een eventuele winst die u maakt bij verkoop van uw tweede huis in Italië hoeft u alleen belasting te betalen als u de woning korter dan 5 jaar in bezit hebt gehad.
Hoeveel geld heb ik nodig om naar Italië te verhuizen? Het bedrag dat nodig is om naar Italië te verhuizen, varieert afhankelijk van uw levensstijl, locatie en visumtype. De initiële verhuiskosten, inclusief vluchten, verzending en het inrichten van uw huis, kunnen variëren van $ 5.000 tot $ 10.000 of meer .
Je mag je betaalrekening en spaarrekening houden en blijven gebruiken zoals je gewend bent.
Sommige landen staan dubbele inschrijving toe. In de Europese Unie (EU) heb je als EU-burger het recht om in een ander EU-land te werken en te verblijven. In veel gevallen is het mogelijk om in beide landen ingeschreven te staan.
Vergelijking met andere Europese landen
Wanneer we de kosten van levensonderhoud in Italië vergelijken met die in andere Europese landen, zoals Zwitserland of Noorwegen, valt op dat Italië vaak voordeliger is, vooral wat betreft essentiële zaken zoals voeding, huisvesting en transport.
Italië ligt in de EU, dus je kunt hier gewoon met jouw ID-kaart (identiteitskaart) heen reizen. Een visum of paspoort regelen is niet nodig.
Inschrijven bij de plaatselijke anagrafe en het uitvoeren van de registratieprocedure (iscrizione anagrafica) is een noodzakelijke en belangrijke stap om een verblijfscertificaat (certificato di residenza), een identiteitskaart (carta d'identità) en een Italiaanse gezondheidskaart (tessera sanitaria) te verkrijgen.
De locatie is een van de meest bepalende factoren voor de prijs van een huis in Italië. Noord-Italië, met steden zoals Milaan en Venetië, staat bekend om zijn hogere prijzen, terwijl Zuid-Italië, zoals Sicilië en Calabrië, vaak meer betaalbare opties biedt.
Goedkope steden in Midden-Italië
De regio Abruzzo in het bijzonder staat bekend als een van de goedkoopste regio's in Italië, wat het een aantrekkelijke locatie maakt voor budgetbewuste bewoners. Steden als Ancona, Urbino en Ascoli Piceno vallen op door hun lage kosten voor levensonderhoud en prachtige omgevingen.
Het voordeel als EU-burger bij verhuizen naar Italië zit in het feit dat je niet direct verplicht bent om je te registreren. Wil je wonen en werken in het land, dan zal dit doorgaans een langere periode bestrijken 90 dagen.Na 90 dagen ben je verplicht je te registreren in de gemeente waar je woont.