Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Van beweging is het misschien wel het meest bekend dat het weeën opwekt aan het einde van de zwangerschap. Maar is het ook echt waar? Het kan natuurlijk ook altijd om toeval gaan. Maar je kunt altijd proberen een rondje te gaan lopen of fietsen om zo de bevalling op te wekken, de zwaartekracht zou de rest doen!
Het is goed om te weten dat je zelf als zwangere vrouw mag bepalen of je gestript wil worden of niet. Het besluit doe je altijd samen met een verloskundige nadat je de 41 weken zwangerschap voorbij bent. De voornaamste reden dat vrouwen voor strippen kiezen, is omdat ze liever niet de 42 weken zwangerschap passeren.
Om ontsluiting te krijgen heb je krampen/weeën nodig. Dat heeft voornamelijk met hormonen te maken in plaats van met bewegen. Het is wel zo dat als je eenmaal krampen/weeën hebt, het supergoed is om te blijven bewegen omdat het ervoor kan zorgen dat de ontsluiting daardoor sneller verloopt.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
Als je een orgasme hebt, komt er oxytocine vrij. Dit hormoon heb je nodig voor de bevalling. Door dit hormoon trekt je baarmoeder samen en dat kan net dat extra zetje zijn voor de weeën.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
Sommige artsen adviseren om geen seks meer te hebben in de laatste maand van de zwangerschap, omdat de vliezen dan elk moment kunnen breken. Andere artsen zeggen dat seks in de laatste maand juist wel kan. Er wordt vaak gezegd dat sperma het hormoon prostaglandine bevat, wat de bevalling kan opwekken.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.
De meeste vrouwen hebben tijdens de weeën vooral pijn in hun buik. Maar er zijn ook vrouwen die de pijn vooral in hun rug en/of hun benen voelen. Soms kan de pijn van plaats wisselen. Rugweeën doen volgens sommige vrouwen meer pijn dan buikweeën.
Er zijn wat verschillen tussen een natuurlijke en een ingeleide bevalling. Vaak is de ingeleide bevalling een stuk heviger en pijnlijker. Maar de pijn en intensiteit hangt wel weer af van de reactie op het hormoon dat wordt toegediend, waardoor de reactie op de weeën voor iedereen anders is.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Als het hoofdje voor een groot stuk al geboren is doet dit vaak erg zeer van onderen. Het lijkt wel alsof je volledig openscheurt, veel vrouwen omschrijven het als een afschuwelijk brandend gevoel. Tip: een flink warme washand tegen de huid, tussen het hoofdje en je anus, aan drukken vermindert dit vervelende gevoel.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
In de beginfase kan je baby gewoon nog lekker doorslapen. Als je bevalling begint met het breken van de vliezen, dan dringen er ineens allerlei geluiden van buitenaf tot je kindje door. Als de weeën elkaar sneller gaan opvolgen, krijgt de baby minder vrijheid en wordt hij wakker.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Je buikbaby zakt met zijn hoofdje, als het goed is, naar beneden en dit zal op de blaas drukken. Hierdoor ga je waarschijnlijk, net als in het begin van de zwangerschap, wat vaker naar het toilet. Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.