Belangrijke bloedwaarden bij reuma. In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen. Als een bloedonderzoek een 'positieve' uitslag heeft, betekent het dus dat je misschien een vorm van reuma hebt. De uitkomsten van alle onderzoeken bij elkaar vormen de uiteindelijke diagnose.
Om vast te kunnen stellen óf en welke vorm van reuma u hebt, doen we een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek bij u. Soms zijn aanvullende onderzoeken nodig, zoals een röntgenfoto.
Reumafactoren ( RF ) zijn auto-antilichamen ofwel, antistoffen tegen het eigen lichaam. Zij behoren meestal tot de antistoffen van het type IgM (Immunoglobuline M) die door het immuunsysteem worden gemaakt. Deze IgM auto-antilichamen zijn gericht tegen het eigen immunoglobuline G ( IgG ).
Bloedonderzoek. Bloedonderzoek is niet nodig om de diagnose artrose te stellen. Je arts laat soms wel bloed prikken vooral om andere aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of ijzerstapelingsziekte (hemochromatose) zo veel mogelijk uit te sluiten.
Een bloedonderzoek alleen is niet genoeg om de diagnose te stellen. Meestal toont bloedonderzoek een verhoogde bezinking, een verhoogde concentratie van het ontstekingseiwit 'CRP' en een lichte bloedarmoede. Deze uitslagen zijn niet specifiek voor spierreuma.
Er zijn een aantal bloedonderzoeken die kunnen aangeven of er in het lichaam ontstekingen zijn. Daarmee kan men echter nog niet bepalen of zo'n ontsteking door systeemvasculitis wordt veroorzaakt of door een bacterie of virus. Dat kan wel met de ANCA-test of door onderzoek van een biopt (stukje weefsel).
Vermoeidheid bij reuma is een klacht die door de reuma wordt veroorzaakt. En de vermoeidheid bij reuma is langdurig. Een nacht goed slapen brengt dan ook vaak geen verbetering. Van de vermoeidheid door je reuma heb je zowel geestelijk als lichamelijk last.
Wat is reuma in de handen? Reuma in de handen is een vorm van reuma die optreedt in uw handen. Het gaat hierbij om reumatoïde artritis en u ervaart hierbij pijn en stijfheid in één of beide handen, waardoor het lastig wordt om dagelijkse taken uit te voeren met uw handen.
Reumatoïde artritis (RA) wordt gekenmerkt door een chronische ontsteking van synoviale gewrichten. Als gevolg van de synovitis kunnen beschadigingen ontstaan aan het kraakbeen en (of) het onderliggend bot. Deze beschadigingen kunnen worden gezien op conventionele röntgenfoto's.
De meeste mensen met reuma hebben last van: pijn. stijfheid in gewrichten of spieren. vermoeidheid.
Den Broeder: “Ja, stress geeft meer activiteit van de reuma. Onderzoek, onder andere ook uitgevoerd in de Sint Maartenskliniek, heeft laten zien dat stressvolle gebeurtenissen leiden tot een gemiddeld hogere ziekteactiviteit. Probeer dan ook stress te voorkomen of er goed mee om te gaan als je ontstekingsreuma hebt!”
De oorzaak van spierreuma is (nog) niet bekend. Het is niet erfelijk. Bij spierreuma krijgen mensen spontaan hevige spierpijn en stijfheid in de nek, schouders en heupen. De pijn is symmetrisch aanwezig.
Ontstekingsremmende pijnstillers verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Ze worden vaan in combinatie met andere medicijnen (zie hieronder) voorgeschreven. Voorbeelden zijn: Ibuprofen®, Naproxen®, Diclofenac® en Indometacine®. Deze groep bestaat uit snelwerkende ontstekingsremmers.
Reumatoïde artritis (RA) is één van de meest voorkomende vormen van ontstekingsreuma. Bij RA is het afweersysteem van het lichaam ontregeld, waardoor er chronische ontstekingen in de gewrichten ontstaan.
Worst en vet vlees worden afgeraden, met name varkensvlees en rood vlees bij reuma en voeding vermijden. Dit kan negatieve effecten hebben op de reumatische aandoening door het zuurgehalte. Ook zuivelproducten, suiker, koffie en alcohol worden afgeraden.
“Ongeveer één op de 150 mensen krijgt te maken met gewrichtsreuma. Volgens de laatste inzichten kan snel en effectief behandelen zo'n succes zijn dat de symptomen van reuma verdwijnen. Het lijkt erop dat gewrichtsreuma niet altijd chronisch hoeft te zijn.
Reumatoïde artritis komt voornamelijk voor in de polsen en de kleine gewrichten van je handen of voeten en treedt meestal symmetrisch op. Als je bijvoorbeeld een ontsteking aan het vingerkootje van je linkerringvinger hebt, dan is de kans groot dat ook het vingerkootje van je andere ringvinger gaat ontsteken.
Welke klachten kunnen je ogen ondervinden als je rheumatoïde artritis hebt? Rheumatoïde arthritis kan gepaard gaan met tal van oogklachten en ook met ernstige oogafwijkingen. Het wit van de oogbol (sclera) kan ontstoken raken. Dit kan pijnlijk zijn en moet door een oogarts beoordeeld en behandeld worden.
Bekend is, dat bij veel reumapatiënten de geestelijke klachten zich na het ontstaan van de ziekte ontwikkelen. Een Zwitserse studie toont echter aan, dat bij langdurige depressiviteit de kans op reumatoïde artritis of artrose toeneemt.
Bekend is dat patiënten met reuma ook een vorm van longfibrose kunnen ontwikkelen. Bij longfibrose vormen zich blijvende littekens (fibrose) in de longen, waardoor de longen minder goed zuurstof kunnen opnemen en ademen moeilijker wordt.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (BSE)- en de CRP-waardes in het bloed stijgen. Hoe ernstiger de ontsteking, hoe hoger de BSE- en CRP-waardes. Je arts gebruikt deze waardes vooral om het verloop van de reumatische ontstekingen te volgen en niet zozeer om de diagnose te stellen.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen.