Van die ouderen die een gebroken heup hebben overlijdt er maar liefst 15 tot 20% aan de gevolgen hiervan. De overige ouderen moeten over het algemeen hun leeftijdsverwachtingen bijstellen. Zelfs 10 jaar na de gebroken heup ligt de leeftijdsverwachting nog een stuk lager dan bij leeftijdsgenoten die niks braken.
Operaties vanwege een gebroken heup zijn berucht vanwege de vele complicaties en hoge sterfte. Van de bijna 18.000 patiënten per jaar overlijdt één op de drie in het eerste jaar na opname.
De sterfte bij bejaarde patiënten met een heupfractuur is nog steeds erg hoog ondanks de gebruikte geavanceerde operatietechnieken. Gemiddeld sterft zo'n 20 van de patiënten binnen 3 maanden na de breuk.
Een gebroken heup is een ernstig letsel, en kan grote gevolgen hebben. Als er geen operatie plaats vindt, zal de patiënt zijn of haar mobiliteit verliezen. Een gebroken heup maakt een persoon afhankelijk van (mantel)zorg en de patiënt ervaart vaak een vermindering van de kwaliteit van zijn of haar leven.
De gebroken heup kan flinke pijn veroorzaken en de voet ligt meestal naar buiten gedraaid. Vaak zijn er verder aan de buitenkant geen afwijkingen te zien. In sommige gevallen is er een bloeduitstorting zichtbaar of een zwelling aan de zijkant van de heup.
Is een kunstheup op iedere leeftijd mogelijk? Meer dan de helft van de mensen die kiezen voor een kunstheup is tussen de 60 en 80 jaar. Maar ook bij mensen boven de 80 en bij mensen onder de 60 kan een kunstheup geschikt zijn. Een kunstheup gaat ongeveer 20 jaar mee.
Gemiddeld zal een patiënt zo'n vjif dagen in het ziekenhuis verblijven wanneer alles goed gaat. Als er wordt gekozen om een gebroken heup niet te opereren omdat bijvoorbeeld de gezondheidstoestand al zodanig slecht is dat de leeftijdsverwachting matig is, krijgt de patiënt medicatie tegen de pijn.
Geen enkele operatie is zonder risico. Zo bestaat ook bij deze heupoperatie een kleine kans op een medische complicatie zoals een hartaandoening, beroerte, longontsteking, blaasinfectie of een nieraandoening.
Conservatief: Een gebroken heup kan maar zelden zonder operatie worden behandeld. Slechts in enkele uitzonderingssituaties is dit een optie: Als de breuk alleen in de nek van de heup zit en deze breuk in meerdere richtingen onverplaatst is.
In verpleeghuizen ligt het sterftecijfer hoger, met een algemeen 6-maandsterfte van 36,2%, bij verpleeghuisbewoner met eindstadium dementie is het 55%, en bij ouderen op hoge leeftijd is de 4-maandsterfte op 38%. Wereldwijd krijgen 4,5 miljoen mensen jaarlijks een heupfractuur.
De totale herstelperiode na een gebroken heup kan tot een jaar duren. Soms lukt het lopen minder goed dan voorheen en zijn er aanpassingen nodig in of rond uw woning.
Meestal breekt de heup dicht bij het heupgewricht. Een breuk van het heupbeen is geen gebroken heup, dat is een bekkenfractuur. Meestal is de breuk het gevolg van een val of ongeluk. Als er een zwakke plek in het bot ontstaat kan zelfs zonder een val of trauma een breuk ontstaan.
Behandeling van een gebroken heup
Een gebroken heup wordt meestal operatief behandeld. Bij een operatie kunnen de botstukken aan elkaar worden gezet met pennen, plaatjes of schroeven. Ook kan er gebruik worden gemaakt van een kophals- of heupprothese.
Ouderen die op hun hoofd zijn gevallen, hebben ook een grote kans op overlijden. "Dat komt omdat de hersenen bij ouderen gekrompen zijn en er meer vocht om heen zit. De bloedvaatjes tussen schedel en hersenen staan daardoor meer op spanning en kunnen door een val scheuren.
Bij een gebroken heup heeft u pijn aan uw heup en kunt u niet meer lopen. U zult zo snel mogelijk geopereerd worden. Voor de operatie mag u niet eten en drinken. Als verdoving krijgt u een ruggenprik of volledige verdoving (narcose).
Hoe vaker een heup vervangen wordt, hoe meer kans op schade van het bot. De belastbaarheid van een nieuwe heup is altijd minder dan een natuurlijke heup. Littekenweefsel kan de spierfuncties ernstig belemmeren en 50% van de mensen kan na een jaar nog niet intensief bewegen met de nieuwe heup.
Uw heup kan uit de kom gaan, als u een grote beweging heeft gemaakt met uw heup. Bijvoorbeeld wanneer u hurkt, diep bukt, op de knieën zit of ver voorover buigt. Het kan ook gebeuren als u valt of uitglijdt. Bij deze bewegingen kan de heup uit de kom schieten.
Reken erop dat u 4 tot 6 weken met krukken loopt. Daarna duurt het nog 3 tot 9 maanden voordat u weer helemaal hersteld bent. Overleg met uw chirurg en bedrijfsarts wanneer u weer kunt beginnen met werken en hoeveel uren per week.
De revalidatie periode is afhankelijk van het gestel van degene die een nieuwe heup heeft ontvangen. Meestal duurt de revalidatie enkele maanden. De revalidatie begint met staan en het kleine stukjes lopen met ondersteuning. Na verloop van tijd wordt meer de focus gelegd op het op eigen kracht lopen en bewegen.
Theoretisch kan een heupprothese meerdere keren worden gereviseerd. De eerste verschijnselen van loslating of slijtage worden meestal op een gewone röntgenfoto herkend.
U moet de ongecementeerde Heupprothese de eerste 6 weken 50% belasten, dus 6 weken met krukken lopen. U mag niet door de 90 graden buiging van de heup gaan. Voorste benadering : niet het been naar buiten draaien en ver na achteren bewegen. Slapen is op de rug met een kussen tussen uw benen om luxatie te voorkomen.
Eén van de adviezen is dat u in de eerste zes weken na de operatie niet in bad gaat. Als u toch van het bad gebruik wilt maken omdat u geen douche heeft, kunt u dit doen met behulp van een badplank die dwars over het bad ligt. Zo kunt u zittend douchen.
Een heupoperatie kost gemiddeld 22.000 euro, terwijl 38 procent van de mensen de kosten schat op 6.000 euro en 42 procent op 13.000 euro.
De pijn na het plaatsen van een heupprothese wordt geleidelijk aan minder, beginnend ongeveer twee weken na de operatie. Drie tot vier maanden na de operatie treedt een aanzienlijke verbetering op. In het eerste jaar na de operatie voelt men soms een doffe pijn na lange wandelingen.
We maken onderscheid tussen de subcapitale (of femurhals) fractuur - waarbij de breuk zich in de hals bevindt en de kop van de heup afbreekt, en de pertrochantere heupfractuur, waarbij de breuk zich onder het niveau van de hals bevindt.