Wanneer een neuropathie is geconstateerd op basis van het beloop van de klachten, kan er overwogen worden om zowel bloed- als fysieke onderzoeken te laten verrichten. Zo kan meer inzicht verkregen worden in de diagnose.
Om een mogelijke onderliggende aandoening op te sporen wordt uitgebreid bloedonderzoek gedaan. Daarbij wordt minimaal gekeken naar het suikergehalte, verschillende immunologische waarden en het vitamine B12-gehalte. Daarnaast kan erfelijkheidsonderzoek (DNA-onderzoek) worden overwogen.
Tests. Een professional in de gezondheidszorg kan tests bestellen, waaronder: Bloedtesten . Deze kunnen lage vitamineniveaus, diabetes, tekenen van ontsteking of metabolische problemen detecteren die perifere neuropathie kunnen veroorzaken.
Hoe wordt neuropathie vastgesteld? Om vast te stellen of er sprake is van neuropathie zal er een monofilament test worden uitgevoerd. Dit is een dun nylondraad dat onder uw voet zal worden geplaatst. Hierbij zal de behandelaar u vragen de ogen te sluiten en aan te geven wanneer u het draadje voelt.
krachtverlies in armen of benen, moeilijk lopen. minder gevoel (van temperatuur of pijn) in handen of voeten. pijnscheuten, tintelingen, krampen. ongewild urineverlies of moeite hebben met plassen.
Uw huisarts stelt vragen en onderzoekt uw lichaam. Soms kan uw huisarts dan al weten of u polyneuropathie heeft. Dat is meestal bij polyneuropathie door diabetes, te veel alcohol drinken of chemotherapie. Hij of zij onderzoekt ook uw bloed.
Veel mensen met neuropathie voelen zich beter als ze uitgerust zijn en goed in hun vel zitten. Zorg dat u voldoende beweegt. Regelmatig bewegen, zoals wandelen, blijkt een gunstig effect te hebben op neuropathie na chemotherapie. Vermijd contact met kou, zoals kou uit de koelkast of buiten.
Aerobische oefeningen, zoals wandelen, zwemmen of fietsen , kunnen de bloedsomloop verbeteren. Het stimuleren van de bloedsomloop is essentieel voor de behandeling van neuropathie.
Onzeker lopen bij een perifere neuropathie komt veel voor, omdat je dan niet goed je voeten kan voelen. Mensen met deze aandoening voelen dan ook veel minder goed de grond aan hun voeten bij iedere pas die ze maken. Ook is het evenwicht vaak verstoord, wat een vervelende combinatie is.
Bevestigen of u een neuropathie heeft
elektromyografie (EMG) , waarbij een kleine naald door uw huid in uw spier wordt gestoken en de elektrische activiteit van uw spieren wordt gemeten.
Meestal zijn vooral de uiteinden van de lange zenuwen in armen en benen aangedaan. De verschijnselen beginnen in de tenen en voeten en kunnen zich later uitbreiden tot de onderbenen, de vingertoppen en handen. Vaak treden de verschijnselen in gelijke mate aan de linker- en rechterkant van het lichaam op.
Perifere neuropathie is ook een veelvoorkomende complicatie van plasmacelstoornissen, zoals multipel myeloom, amyloïdose, POEMS-syndroom (polyneuropathie, organomegalie, endocrinopathie, monoklonale gammopathie en huidveranderingen) en macroglobulinemie van Waldenström .
Met een bloedtest kunnen aandoeningen worden opgespoord die perifere neuropathie kunnen veroorzaken , zoals diabetes, voedingstekorten, lever- of nierfunctiestoornissen en een abnormale activiteit van het immuunsysteem.
De NHG-Standaard Pijn maakt geen onderscheid in de behandeling van diabetische neuropathie of polyneuropathie. De Standaard beveelt als eerste keus een TCA aan; als tweede keus gabapentine en als derde keus pregabaline of duloxetine 3.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
Neuropathie kan verergerd worden door diverse factoren. Onderliggende medische aandoeningen, zoals diabetes, alcoholmisbruik, infecties, auto-immuunziekten en genetische aanleg, spelen een rol. Slechte bloedsuikerbeheersing, excessieve alcoholinname en onvoldoende voeding verergeren symptomen.
Diepe ademhaling, meditatie en progressieve ontspanning kunnen verlichting bieden . Sommige ontspanningstechnieken, zoals yoga, tai chi en blend stretchen, kunnen stress verminderen en de houding verbeteren, waardoor sommige van de pijnlijke effecten van neuropathie worden verlicht.
Neuropathische rugpijn is de benaming voor pijn die ontstaat door een verwonding of ziekte die direct de zenuwwortels aantast die de wervelkolom en de onderste ledematen innerveren , en door pathologische invasieve innervatie van de beschadigde lumbale tussenwervelschijven.
De werkgroep adviseert om in het geval van een polyneuropathie en overmatig alcoholgebruik, het alcoholgebruik te ontraden. Het effect van het stoppen of verminderen van alcohol op de polyneuropathie is echter niet bekend.
Bij mensen met autosomaal recessieve axonale neuropathie met neuromyotonie veroorzaakt de schade voornamelijk progressieve zwakte en atrofie van spieren in de voeten, benen en handen .
Tegen een doof of veranderd gevoel is geen behandeling mogelijk. Maar zenuwpijn en tintelingen door neuropathie zijn wel te behandelen. Bijvoorbeeld met medicijnen.
Zacht, ademend materiaal zoals leer of speciale synthetische stoffen zijn ideaal voor schoenen die worden gedragen door mensen met neuropathie. Deze materialen zorgen ervoor dat de schoenen zich aanpassen aan de vorm van de voet, terwijl ze wrijving en druk op kwetsbare plekken minimaliseren.
Bij zenuwpijn raden wij u de volgende adviezen aan: Raak de pijnlijke huid niet aan. Als u geneigd bent om over de pijnlijke plek te wrijven, doe dit dan niet. Ook kou kan de pijn erger maken.
Wat kan de fysiotherapeut voor u doen? De fysiotherapeut kan veel voor patiënten met neuropathie betekenen. Als de bewegingszenuwen zijn aangetast, neemt de spierfunctie af waardoor de spieren minder belastbaar worden. Hierdoor kan u kracht, balans en stabiliteit afnemen.